به گزارش تامین 24 سه ضلع کارفرمایان، بیمهشدگان و دولت به عنوان اصلیترین و محوریترین تصمیمگیران برای بزرگترین سازمان بیمهگر کشور یعنی سازمان تأمین اجتماعی به شمار می روند، اگر هر کدام از این اضلاع وظیفه و تکلیف ذاتی خود را انجام ندهند، بخشی از خدماترسانیها با مشکل مواجه میشود، از اینرو شرکای اجتماعی نقش تعیینکننده و محوری در ادامه حیات سازمان تأمین اجتماعی دارند.
بیمهشدگان نقش محوری در تأمین منابع سازمان تأمین اجتماعی دارند. اگر فعالیت و کار کارگران وجود نداشته باشد یا کمرنگ باشد، به عبار دیگر، اگر حوزه اشتغال و فعالیتهای اقتصادی در کشور وضعیت مطلوبی نداشته باشد، منابع مالی ناشی از دریافت حق بیمه همه سازمانها و صندوقهای بیمهگر به واسطه کاهش تعداد بیمه شدگان سازمان های بیمه گر روند کاهشی به خود می گیرد و احتمالا پرداخت مستمری و ارایه خدمات درمانی به جامعه بازنشستگان و مستمری بگیران این نهادها و از جمله سازمان تامین اجتماعی را با مشکل مواجه می کند.
تأمین منابع پایدار با بیمهپردازی بیمهشدگان
بنابراین هرچقدر تعداد بیمهشدگان سازمان تأمین اجتماعی روند افزایشی داشته باشد، در تأمین منابع و هزینههای مرتبط با مصارف در بخش مستمری نیز اقدامات اثربخشی در این نهاد بیمهای انجام میشود، پس در چنین شرایطی باید علاوه بر فضای کسبوکار مناسب، حوزه اشتغال نیز روند مطلوبی داشته باشد تا افراد با بیمهپردازی به عنوان بیمه شده سازمان حقبیمه خود را ماهانه پرداخت کرده و از طرفی دیگر تأمین منابع پایدار این نهاد نیز محقق شود.
جامعه آماری تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی امروز به حدود ۵۰ میلیون نفر رسیده است به گونه ای که جمعیت بیمهشدگان با افراد تحت تکفل آنها حدود ۴۱ میلیون نفر و در جمعیت مستمریبگیران و بازنشستگان نیز به حدود ۹ میلیون نفر رسیده است.یک میلیون و ۴۰۰ هزار کارگاه و در واقع کارفرما و فعال اقتصادی، در تامین منابع مالی تأمین اجتماعی مشارکت جدی دارند تا روند فعالیتهای مستمر این سازمان با وقفه مواجه نشود.
به همین واسطه رشد تعداد افراد بیمهشده که در حال حاضر جامعه ۱۶ میلیون و ۵۰۰ هزار نفری بیمهشدگان اصلی سازمان تأمین اجتماعی را تشکیل میدهند به نوعی با مصارف سازمان برای پرداخت هزینههای مربوط به مستمریبگیران و بازنشستگان مرتبط هستند، زیرا افزایش تعداد ورودیها منجر به رشد منابع سازمان و در نهایت ایفای تعهدات در قبال همه افراد بازنشسته تحت پوشش میشود.
حال در چنین شرایطی مشخص میشود که توسعه و تحول در بزرگترین سازمان بیمهگر کشور با وجود بیمهشدگان و مستمریبگیران امکانپذیر است،
اگرچه از طرفی دیگر کارفرمایان به عنوان شرکای اجتماعی نقش محوریتری در تحولآفرینی در این سازمان دارند زیرا بخش اعظمی از منابع تأمین اجتماعی از سوی کارفرمایان به واسطه پرداخت ماهانه حق بیمه کارگران تأمین میشود.
کارفرمایان بزرگترین شرکای اجتماعی
کارفرمایان بخش خصوصی و دولتی بزرگترین شرکای اجتماعی سازمان تأمین اجتماعی به شمار میروند زیرا در حال حاضر جامعه آماری ۱۶ میلیون و ۵۰۰ هزار نفری بیمهشدگان اصلی با خانواده و افراد تحت تکفل آنان به رقم حدود ۴۱ میلیون نفر میرسند همین آمارها نشان میدهد که باید این شرکای اجتماعی در راستای توسعه و تحول در چنین سازمان بیمهگری تلاش جدی داشته باشند.
بر مبنای آمار و اطلاعات موجود حدود ۸۰ درصد از منابع سازمان تأمین اجتماعی از حوزه کارفرمایی به دست میآید و این مسئله نشان میدهد که نقش تأثیرگذار کارفرمایان در تحولآفرینی در بزرگترین سازمان بیمهگر بر همگان آشکار است و باید با حمایت از این گروهها در راستای وصول این میزان منابع، به حیات ماندگار این نهاد کمک کرد.
سازمان تأمین اجتماعی که براساس برخی آمارها ماهانه ۹۰ هزار میلیارد تومان برای تعهدات و هزینههای خود در قبال همه ذینفعان هزینه به عهده دارد باید از طریق وصول منابع و سرمایهگذاری در حوزه اقتصادی نقشآفرینی داشته باشد که در این زمینه نقش محوری کارفرمایان به واسطه پرداخت حقبیمههای کارگران بسیار موثر است.
اما انتظاری که حوزه کارفرمایان از سازمان تأمین اجتماعی دارند این است که برای تصمیمگیری در حوزه قوانین و مقررات و همه برنامههای مرتبط با حوزه کارفرمایی حتما این افراد دخیل باشند و معتقدند که باید تصمیمسازی و تصمیمگیری با حضور شرکای اجتماعی باشد زیرا نقش این گروهها در تحول در تأمین اجتماعی بسیار کارساز است.
از آنجا که بخش عمدهای از منابع با وجود شرکای اجتماعی در حوزه کارفرمایان بخش خصوصی و دولتی تأمین میشود، بنابراین تحول با این گروهها زمینه تحقق پیدا میکند و باید با نقش اثربخش آنان در راستای فعالیتهای موثر سازمان تأمین اجتماعی به سمت تحولات گسترده در جهت ارائه خدمات باکیفیتتر و مطلوبتر به جامعه بیمهشدگان و مستمریبگیران پیش رفت.
تعامل گسترده و همهجانبه با شرکای اجتماعی و استقرار سهجانبهگرایی متوازن همواره یکی از اهداف کلیدی سازمان تأمین اجتماعی بوده است؛ این هدف در راستای ایجاد تحولات گسترده در بخشهای مختلف این سازمان، بیشتر از همیشه مورد توجه قرار گرفته است زیرا تأمین اجتماعی مطلوب و کارآمد به داشتن شرکای اجتماعی نیازمند است.
از آنجا که انجام اصلاحات و تغییرات تحولآفرین متناسب با الزامات آیندهنگری در صندوقهای اجتماعی به عنوان یک ضرورت است باید در تعامل با شرکای اجتماعی، سازوکاری ایجاد شود تا خدمترسانی به بهترین شکل به همه مخاطبان و ذینفعان سازمان ارائه شود.
تقویت اصل سهجانبهگرایی
اکنون تعامل اثربخش با شرکای اجتماعی و تقویت اصل سهجانبهگرایی به عنوان یکی از رویکردهای اصلی سازمان تأمین اجتماعی محسوب میشود تا از این طریق تحولات در همه حوزههای بیمهای، درمانی و حتی بخش بازنشستگی ایجاد شود و از طرفی ذینفعان و مخاطبان از این دستاوردها بهرهمند شوند.
حال در صورتی که موضوعات مرتبط با تأمین اجتماعی با محوریت و مشارکت شرکای اجتماعی پیادهسازی، تنظیم و برنامهریزی شود، آنان نیز آمادگی کامل دارند تا در موضوعات مختلف به شکل جدی همراهی و هماندیشی و مشارکت کنند. مشارکت شرکای اجتماعی و نمایندگان خدمتگیرندگان تأمین اجتماعی در ارکان این سازمان میتواند بسیار در بخشهای مختلف کمککننده و تأثیرگذار باشد.
البته سازمان تأمین اجتماعی بارها و بارها به این موضوع اذعان داشته است که صاحبان اصلی حکمرانی بزرگ تأمین اجتماعی، بازنشستگان، کارگران، بیمهشدگان و کارفرمایان هستند. در دههها فعالیت این سازمان تلاش شده که تصمیمهای بزرگ و موثر این نهاد در گفتوگو با شرکای اجتماعی گرفته شود و با مشارکت آنان موانع و چالشها را از سر راه برداشته و از طرفی دیگر توسعه و تحول را در این سازمان نهادینه کنند زیرا شرکای اجتماعی در تضمین آینده بهتر سازمان تأمین اجتماعی نقش جدی دارند.
اختتامیه نمایشگاه صندوق های بازنشستگی باحضور وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی عصر دیروز ۲۶ بهمن ماه در مصلی تهران برگزار شد.
گزارشهای رسمی داخلی گویای آن است که در ایران ۵۸ درصد اشتغال غیر رسمی است. اما بر اساس گزارشهای سازمانهای بینالمللی، این آمار به مراتب فراتر بوده و به ۷۵ تا ۸۵ درصد بازار کار میرسد. در بازار پول، سرمایه، ارز، کالا و تجارت خارجی نیز اوضاع از بازار کار هم بدتر است.