تامین ۲۴/ مراکز درمانی تامین اجتماعی استان اصفهان با ٣٩هزار و ٦٤٨ نفر در رده دوم از نظر تعداد بستری شدگان قرار دارد.
به گزارش اداره کل روابط عمومی سازمان تامین اجتماعی، بیشترین تعداد بیمار بستری در گروههای تخصصی در شش ماه اول سال ٩٥، در رده اول مربوط به پزشکان متخصص زنان و زایمان با ١٢٢هزار و ١٠ نفر و در رده دوم مربوط به پزشکان جراح عمومی با ٧٢ هزار و ٤٣٤ نفر و در رده سوم مربوط به پزشکان متخصص داخلی با ٥٢ هزار و ٤٤٢ بیمار بوده است.
بر این اساس، به طور متوسط روزانه ٣ هزار و ١٧٣ بیمار در مراکز درمانی تامین اجتماعی بستری شده اند. بیشترین متوسط بیمار بستری در روز مربوط به گروه تخصصی زنان و زایمان (٨٤١ نفر در روز) و جراحی عمومی با (٥٠٠ نفر در روز) بوده است.
میانگین ضریب اشتغال تخت مراکز درمانی ملکی بستری تامین اجتماعی در ٦ ماه اول سال ٩٥ برابر با ٧٤ درصد بوده است که ضریب اشتغال تخت مربوط به گروههای تخصصی که بیشترین تعداد بیمار بستری را داشته اند شامل تخصص زنان و زایمان (٧٠ درصد)، تخصص جراحی عمومی (٧٠درصد)، تخصص داخلی (٩٠درصد) و تخصص ارتوپدی (٧١ درصد) بوده است.
در مقایسه مدیریت های درمان تامین اجتماعی سراسر کشور از نظر اشغال تخت در ٦ماه اول سال ٩٥، استان خراسان جنوبی با (١٠٤ درصد)، استان هرمزگان با (٩٤ درصد)، استان بوشهر با (٩٠ درصد) بیشترین اشتغال تخت را به خود اختصاص داده اند.
برنامههای توسعهای و تحولآفرین در هر سازمان یا صندوق بیمهگری میتواند مسیر روشنی برای آن صندوق بیمهای ترسیم کرده و از طرفی دیگر ارائه خدمات باکیفیتتر و مطلوبتر به جامعه تحت پوشش اجرایی شود، حال سازمان تأمین اجتماعی در اقدامات توسعهمحور خود ۲۰ طرح تحولی طراحی کرده و در روزشمار هفته تأمین اجتماعی به موضوع تأمین اجتماعی؛ اجرای طرحهای بیستگانه برای توسعه و تحول پرداخته است.
ضریب اشغال تختهای مراکز درمانی تأمین اجتماعی کرمانشاه به ۷۵.۳ درصد رسید؛ رقمی بالاتر از میانگین کشوری که به گفته مدیر درمان استان، نشانه اعتماد مردم به این خدمات است.
گفته می شود، حدود ۳.۵ میلیون راننده فعال تاکسی اینترنتی در کشور وجود دارد که بیشتر از تعداد راننندگان تاکسی «اوبر» در جهان گزارش شده است. بی تردید همه 3.5 میلیون نفر راننده تاکسی اینترنتی در ایران به طور حرفه ای و تمام وقت دراین کار اشتغال ندارند و بخش قابل توجهی از آنها به عنوان شغل های دوم یا سوم به این کار مبادرت می کنند و از همین رو است که شرکت های تاکسی اینترتی از اعطای حقوق اجتماعی این دسته از رانندگان از جمله حق برخورداری از «بیمه تامین اجتماعی» طفره می روند. در این حال، حقوق مادی رانندگان تمام وقت تاکسی های اینترنتی نادیده گرفته می شود، حال آن که این دسته از رانندگان نیز مانند سایر شاغلان به عنوان شهروندان کشور دارای حقوق شهروندی از جمله برخورداری از پوشش بیمه ای و درمانی هستند. در چنین شرایطی چگونه می توان حقوق اجتماعی و بیمه ای رانندگان تمام وقت تاکسی های اینترنتی را به آنها اعطا کرد؟