تامین ۲۴/ سید حسن هفده تن نماینده جمهوری اسلامی ایران پیرامون اصول و حقوق بنیادین کار در چارچوب بیانیه ILO برای تحقق عدالت اجتماعی به عنوان بهترین دستاورد یک جهانی سازی عادلانه در یکصدو ششمین کنفرانس بین المللی کار در ژنو به تاریخ ژوئن 2017 سخنرانی کرد.
متن سخنرانی به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای رئیس، نمایندگان محترم تشکلهای عالی کارگری، کارفرمایی و دولتها
قبل از هر چیز لازم می دانم از مدیر کل، مدیران و کارشناسان مجرب ILO برای مطالبه 4 هدف راهبردی سازمان بین المللی کار یعنی : 1) ترویج اشتغال 2) توسعه و ارتقاء حمایتهای اجتماعی 3) ترویج گفتگوی اجتماعی و 4) تحقق اصول و حقوق بنیادین کار در چارچوب بیانیه ILO پیرامون عدالت اجتماعی به عنوان مهمتری ستون یک جهانی سازی عادلانه ستایش و قدردانی کنیم.
قبل از اینکه به قضاوت در مور یک جهانی سازی عادلانه بنشینیم و میزان انحراف آن را از 4 هدف راهبردی ILO اندازه‌گیری و مشخص کنیم ضرورت دارد وضعیت اشتغال، بیکاری، فقر، کار کودک، شکافهای درآمدی، دستمزدهای ناعادلانه و بسیاری از مصائب جهان کنونی را در آئینه اعداد و ارقام مشاهده کنیم.
جناب آقای رئیس، همکاران محترم
کار فقط ابزار تأمین معیشت نیست، بلکه شناسه هویت انسانی و یک ابزار اساسی برای توسعه فردی و مشارکت اجتماعی است. لشکر بیکاران در سال 2017 از مرز 200 میلیون نفر گذشت. اشتغال آسیب پذیر هم اکنون زندگی 1.5 میلیارد نفر را متأثر ساخته است و نوع حاد این تأثیرگذاری را در اقتصادهای در حال توسعه و نوظهور می توان دید.
سطوح حمایتی از کارگران طی سالهای 14-2008 در 111 کشور روندی کاهشی داشته است.
شکاف درآمدی بین غنی ترین و فقیرترین افراد در 34 کشور گروه OECD در سه دهه گذشته به بالاترین حد خود رسیده و بسیار نگران کننده است.
بدترین اشکال کار کودک، کار اجباری در چهره های زشت و گوناگون، کارگران گرفتار در دام بدهی، قاچاق کودکان، دختران و زنان، کارگران خانگی فریب خورده همچنان دارای روندی رو به رشد و قوانین و سیستم های بازرسی کار در این زمینه ها فاقد کارآیی است.
با وجود همه تلاشها و کاهش 50 درصدی بدترین اشکال کار کودک و کاهش 30 درصدی کار کودک هوز 168 میلیون کودک گرفتار در دام باندهای مافیای کار کودک هستند که بیش از 40% از آنها را دختران تشکیل داده و 72 درصد آنها در سنین بین 5 تا 14 سال و بقیه بین 15 تا 17 سال می باشند که وسعت این دام گستری عمدتاً در منطقه آسیا -اقیانوسیه است.
با توجه به اینکه جمعیت جهانی در سال 2030 به 8.5 میلیارد نفر خواهد رسید، پیش بینی می شود در صورت عدم چاره اندیشی موثر و ساز و کارهای اجرایی بازدارنده و موثر، شمار کودکان کار به رقم نگران کننده ای افزایش یابد.
هنوز بین دستمزد زنان و مردان در کارهای با ارزش برابر، کاهش دو یا سه درصدی وجود دارد و کاهش دو درصدی آن در حدنود 37 کشور، برابری دستمزدها را به روز قیامت حواله می دهد.
هم اکنون یک میلیارد و 300 میلیون فرصت شغلی در بخش کشاورزی که 40% اشتغال جهانی را تشکیل می دهد، بعلت افزایش دمای کره زمین و تغییرات اقلیمی بطرز نگران کننده ای دستخوش تحول و دگرگونی است.
و اما مهمترین خطری که امنیت شغلی کارگران را در آینده نه چندان دوری تهدید می کند افزایش چشمگیر توسعه جغرافیای مناطق آزاد و پردازش صادرات است که تمامی این مناطق غالباً از قوانین کار و تأمین اجتماعی معاف هستند.
جناب آقای رئیس، همکاران عزیز، تصمیم سازان سه جانبه
با تحلیلی از آمار ارائه شده باید اذعان کرد که مدیریت جهانی سازی کفایت راهبردی اهداف راهبردی ILO و اهداف توسعه پایدار را ندارد. کار کودک معلول فقر خانواده و بیکاری والدین است، بنابراین ریشه کن ساختن کارکودک در گرو تأمین کار شایسته و معیشت شرافتمندانه برای بزرگسالان است و ریشه کم کردن کار کودک نیاز مند سرمایه گذ اری در آموزش و پرورش و توسعه حمایتهای اجتماعی است که خود نیازمند عزم ملی و همت دولتمردان است.
پاسخگویی به نیاز جوانان خصوصاً در زمینه اشتغال مستلزم تغییر رویکرد جهانی سازی است.
اگر امروز به توسعه اشتغال و امنیت شغلی نیروی کار بی اعتنا باشیم، فردای نه چندان دور باید شاهد بحرانهای اجتماعی و بی ثباتی های سیاسی در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی باشیم.
