تامین ۲۴
پایگاه خبری تامین اجتماعی
تأمین ۲۴/ قرار گرفتن در رتبه 118 یا 152 در رتبه‌بندی فضای کسب‌وکار قطعا امر خوشایندی نیست. کسانی که در تعیین شاخص‌ها فعالیت می‌کنند، بر اساس اطلاعات حاصل از رخدادهای اقتصادی و اجتماعی کشورها مطالعات حرفه‌ای و مشخصی دارند. لذا نمی‌توان در این اطلاعات تشکیک کرد. اما این تعبیر هم شاید درست باشد که کشورهایی مثل ما در جهان سوم، دارای شفافیت اطلاعاتی اقتصادی نیستند. با این حال می‌توان با کمی اغماض، این رتبه را واقعیت اقتصادی فعلی کشور دانست.
با نگاه به این آمار کاملا واضح است که ما به اقتصادی پویا و مولد دست نیافته‌ایم. این مسئله هم با شعار ترمیم نمی‌شود. اقتصادی را که در گذشته مشکلاتی داشته نمی‌توان در عرض چند سال اصلاح کرد. به همین دلیل، وضعیت فعلی را نمی‌توان نتیجه اقدامات دولت حاضر دانست. اولین کاری که باید در این زمینه کرد این است که تکلیف خود را با اقتصاد کشورمان مشخص کنیم. وقتی هنوز نتوانسته‌ایم با گذر سالیان سال به سازمان تجارت جهانی (WTO) بپیوندیم، مشخص است که اقتصاد ما در رنکینگ فضای کسب‌وکار در چه رتبه‌ای قرار می‌گیرد. ما فاقد یک اقتصاد نظام‌مند هستیم و باید در این زمینه اقدامی جدی صورت بگیرد. در این زمینه نباید دولت را تنها گذاشت و تنها در انتظار اقدامات عملی دولت نشست.
باید بخش خصوصی و درواقع مردم به میدان بیایند و مشارکت بیشتری در اقتصاد کشور خود داشته باشند. به نظر من اساسی‌ترین و اصلی‌ترین حرکتی که باید در زمینه ارتقای رتبه کسب‌وکار کشورمان صورت بگیرد، بها دادن به بخش خصوصی است. تعادل‌بخشی میان عرصه‌های فعالیت دولت، بخش خصوصی و بخش تعاون کشور در همین مسیر قرار دارد و باید حتما اقدام لازم در این زمینه صورت بگیرد. باید این انگاره در ذهن سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان در بخش خصوصی نقش ببندد که دولت و نظام اقتصادی کشور، قدردان زحمات و تلاش‌های آن‌ها هستند. علاوه بر این، روند اعطا و پرداخت یارانه به صنایع غیرمزیت‌دار باید متوقف شود. در پایان تاکید می‌کنم که از رتبه حال حاضرمان در جدول جهانی فضای کسب‌وکار نباید ناامید بود و در عین حال، باید برای ارتقای جایگاه کشور تلاش کرد.
منبع: آیته نو
