
نحوه و میزان استفاده از خدمات و حمایتهای سازمان تامین اجتماعی ارتباط مستقیمی به میزان حق بیمه پرداختی دارد. حق بیمه کارکنان نیز تابعی از دستمزد و مزایای مستمر بیمه شده است. یعنی دستمزد واقعی فرد به انضمام مزایای مشمول کسر حق بیمه در اندازه و میزان بهره گیری از خدمات نقش اساسی دارد.
بنابراین مزد و حقوق واقعی کارگر هم به لحاظ رعایت مواد قانون تامین اجتماعی هم به لحاظ استفاده بهتر و بیشتر بیمه شده از خدمات سازمان نقش اساسی دارد. به همین منظور توجه و دقت بیمه شده نسبت به انطباق حق بیمه پرداختی و حقوق و مزایای واقعی وی می تواند خدمات بهتری را برایش فراهم سازد.
متاسفانه برخی از کارفرمایان نسبت به اعلام واقعی دستمزد کارگر و پرداخت حق بیمه متناسب با آن خودداری می کنند که این رویه نادرست باعث کاهش سطح خدمات سازمان به بیمه شده می شود.
طبق قانون تامین اجتماعی ۲۳ درصد حق بیمه پرداختی به سازمان سهم کارفرماست که باید پرداخت شود و سهم بیمه شده که از حقوقش برداشت می شود فقط ۷ درصد است که در مقایسه با سهم کارفرما ناچیز به شمار می رود.
از این رو، کارگر در بستر بیمه پردازی، چون حق بیمه بیشتر را کارفرما می پردازد از منفعت بیشتری برخوردار می شود و لازم است نسبت به میزان پرداخت حق بیمه و واقعی بودن آن دقت و توجه بیشتری مبذول نماید.
مشاهده شده است که برخی از کارفرمایان بخشی از حقوقدکارگر را که مشمول کسر حق بیمه است به صورت غیر متعارف و غیر رسمی پرداخت می کنند تا حق بیمه واقعی را پرداخت نکنند و همان حداقل حقوق را برای کارگر منظور می کنند. با توجه به این که مستمری های تامین اجتماعی به خصوص مستمری بازنشستگی تابعی از میزان حق بیمه است و بر اساس پرداختی های مذکور میزان مستمری بازنشستگی تعیین می شود، از این رو، برای کارگر و بیمه شده مهم است که تا چه میزان حق بیمه پرداخت شود.
متاسفانه برخی از کارفرمایان و کارگران فکر می کنند مهم فقط بیمه شدن فرد است و میزان آن چندان مهم نیست، زیرا فکر می کنند خدمات سازمان تامین اجتماعی فقط درمان است که به صورت جاری مورد استفاده قرار می گیرد و اگر مبنا و ماخذ دستمزد، حداقل حقوق کار باشد کافی است و نیاز نیست مبلغ بیشتری به سازمان پرداخت شود. در صورتی که در مجموع پرداخت حق بیمه متناسب با حقوق واقعی کارگر کاملا به نفع بیمه شده و کارگر است و قانون هم بر اجرای ان آن تاکید و اصرار دارد.
