به گزارش تأمین 24، سازمان تأمیناجتماعی از ابتدای سال جاری (1404)، گامهای عملیاتی برای تدوین یک سند چشمانداز جدید با هدف ترسیم نقشه راهی برای رسیدن به سال ۱۴۳۰ را آغاز کرده است.
سازمان برای تدوین این چشمانداز، به جای شروع از صفر، از پژوهشها و مطالعات پیشین خود استفاده میکند. در این مسیر، جلب مشارکت واقعی و مؤثر تمامی گروههای درگیر، از جمله همکاران داخل سازمان، بیمهشدگان، کارگران، کارفرمایان و سایر شرکای اجتماعی، در اولویت اول قرار دارد. به این صورت که چشماندازی ۲۵ ساله تدوین میشود که برنامههای پنجساله پویای آن که هر پنج سال یکبار بهروزرسانی میشوند.
برای عملی کردن این مشارکت، در فاز نخست، با انتشار یک پرسشنامه آنلاین تخصصی، اطلاعرسانی گستردهای نیز در این مسیر انجام داد که با بازدید بسیار زیادی همراه شد.
برخلاف نظرسنجیهای ساده، این پرسشنامه شامل ۱۰ سؤال تخصصی است که به بررسی مسیر تحول سازمان، چالشهای پیشرو، فرصتهای موجود و مخاطرات آینده میپردازد. هدف از این پرسشنامه، استخراج دقیق مشکلات و تحلیل روندهای کلان در حوزههای فناوری، اقتصاد و کسبوکار در سطح ملی و جهانی است. از مشارکتکنندگان خواسته شده تا اثر این تغییرات را بر درآمدها و هزینههای سازمان ارزیابی و ایدههای نوآورانه خود را ارائه دهند.
تدوین چشمانداز یک ضرورت انکارناپذیر برای بقا و رشد سازمان در عصر تحولات سریع است. دنیای اطراف ما با سرعت زیادی در حال تغییر است و این تغییرات بهطور مستقیم بر ورودیها و خروجیهای سازمان تأمین اجتماعی اثر خواهد گذاشت. ظهور مشاغل جدید مانند فریلنسرها و دورکاران که خارج از محیطهای سنتی کار میکنند، نمونهای از این تغییرات است. قوانین فعلی کار و تأمین اجتماعی در ایران برای نظارت و پوشش این گروه جدید طراحی نشدهاند، دیگر بازرسیهای چشمی و حضوری پاسخگو نیستند.بنابراین باید از ابزارهای نوین و دیجیتال برای این منظور استفاده کرد.
همچنین، پیشرفتهای علمی و فناوریهای نوین مانند هوش مصنوعی، رباتیک و چاپ سهبعدی اعضای بدن، سیاستهای بیمهای و درمانی را تحت تأثیر قرار دادهاند. به عنوان مثال، ابزارهای پوشیدنی جدید میتوانند عملکرد اعضای از کارافتاده بدن را بازگردانند. بنابراین، سازمان باید پوششهای بیمهای جدیدی برای اینگونه خدمات و تجهیزات در نظر بگیرد و سازوکارهای خود را بهروز کند.
از سوی دیگر، این فناوریهای نوظهور میتوانند فرصتهای جدیدی برای سرمایهگذاری و حفظ ارزش داراییهای سازمان ایجاد کنند. سازمان باید جهتگیری سرمایهگذاریهای خود را متناسب با این تحولات، مانند حرکت جهان به سمت انرژیهای پاک و کربن صفر، اصلاح کند.
اما یکی از بزرگترین و مهمترین چالشهای پیشرو، تغییرات جمعیتی ایران است. سال ۱۴۳۰ مصادف با بسته شدن پنجره جمعیتی کشور و آغاز موج سالمندی است. اگر سازمان تأمین اجتماعی نتواند جمعیت فعال و جوان را به نحو مطلوب تحت پوشش بیمه قرار دهد، در آینده با کسری منابع جدی برای تأمین حقوق بازنشستگان مواجه خواهد شد. برای مقابله با این چالش بزرگ، راهکارهایی مانند تعمیم پوشش بیمهای به اقشار فاقد بیمه، طراحی پوششهای جدید بیمهای و انجام اصلاحات ساختاری ضروری است. اجرای سیاستهای کلی با محوریت لایهبندی خدمات و سطحبندی پوششهای بیمهای باید به صورت گامبهگام و از هم اکنون در دستور کار قرار گیرد.
حدود ۹۱۰ پرسشنامه تکمیل شد. این پاسخها شامل نظرات گروههای مختلفی از همکاران همچنین شماری از همکاران بازنشسته بود که از طریق اخبار داخلی سازمان از این فراخوان مطلع شده بودند. این سطح از مشارکت شرکای اجتماعی، نشاندهندهٔ اهمیت بالای این نظرسنجی است. در مرحله بعدی، فراخوان دوم در قالب کاربرگ تحلیل پدیدههای افق چشم انداز به 300 نفر ارسال شده و با دریافت پاسخ 180 نفر از آنها مشارکت کنندگان، در حال حاضر پاسخها در حال تجزیه و تحلیل هستند.
هدف نهایی طرح تدوین چشم انداز نوین تأمیناجتماعی تنها نوشتن یک سند کاغذی نیست، بلکه خلق یک منظومه فکری مشترک و تبدیل سازمان تأمیناجتماعی به یک «نهاد یادگیرنده» است؛ سازمانی که همیشه در حال آموزش و هماهنگی با تغییرات است و با همکاری و همافزایی تمامی ذینفعان، آیندهای پایدار و مطلوب را برای خود و جامعه بیمهشدگانش میسازد.