او در این برنامه که با ذکر مثالها و نمونههایی همراه بود، انواع خبرنویسی و چگونگی نگارش آن را برشمرد و سپس دربارۀ مفاهیمی چون هرم وارنه سخن گفت.
او همچنین دربارۀ انواع لید مانند نقلی، تشریحی و تحلیلی، توصیفی، تمثیلی، سؤالی و... نکاتی را بیان کرد.بخش دیگری از این جلسه، به چهار تکۀ پازل خبر شامل آمار و اطلاعات، توصیف، نقل قول، و پیشینه و بافتار اختصاص داشت و در ادامه دربارۀ چهار بلوک خبرنویسی مشتمل بر اطلاعات تازه، نقل قولهای کوتاه و شفاف، مشاهدات عینی برای درگیر کردن مخاطب با صحنۀ رویداد، و پیشینه و سابقۀ رویداد صحبت کرد.
با توجه به اینکه سؤالات مربوط به بازنشستگی زیاد است و درخواستهایی نیز مبنی بر توضیح بیشتر شرایط بازنشستگی به دستمان رسیده، در این شماره شرایط بازنشستگی و موارد مربوط به آن را مطرح میکنیم و به سؤالات مرتبط پاسخ میدهیم.
گفته می شود، حدود ۳.۵ میلیون راننده فعال تاکسی اینترنتی در کشور وجود دارد که بیشتر از تعداد راننندگان تاکسی «اوبر» در جهان گزارش شده است. بی تردید همه 3.5 میلیون نفر راننده تاکسی اینترنتی در ایران به طور حرفه ای و تمام وقت دراین کار اشتغال ندارند و بخش قابل توجهی از آنها به عنوان شغل های دوم یا سوم به این کار مبادرت می کنند و از همین رو است که شرکت های تاکسی اینترتی از اعطای حقوق اجتماعی این دسته از رانندگان از جمله حق برخورداری از «بیمه تامین اجتماعی» طفره می روند. در این حال، حقوق مادی رانندگان تمام وقت تاکسی های اینترنتی نادیده گرفته می شود، حال آن که این دسته از رانندگان نیز مانند سایر شاغلان به عنوان شهروندان کشور دارای حقوق شهروندی از جمله برخورداری از پوشش بیمه ای و درمانی هستند. در چنین شرایطی چگونه می توان حقوق اجتماعی و بیمه ای رانندگان تمام وقت تاکسی های اینترنتی را به آنها اعطا کرد؟
تامین 24- حمیدرضا محمدی: «کارگزاریها» را می توان بهدرستی بازوی کمکی سازمان تأمین اجتماعی دانست. نهادی که مهر امسال به بیستمین سال فعالیت خود گام میگذارد و توانسته تسهیلگر امور سازمان متبوع خود باشد. بهسبب اهمیت این نهاد، با «امیرعلی ستایشسَرور»، رئیس دبیرخانۀ امور بیمهای کارگزاریهای رسمی سازمان تأمین اجتماعی گفتوگو کردیم.
اختتامیه نمایشگاه صندوق های بازنشستگی باحضور وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی عصر دیروز ۲۶ بهمن ماه در مصلی تهران برگزار شد.
گزارشهای رسمی داخلی گویای آن است که در ایران ۵۸ درصد اشتغال غیر رسمی است. اما بر اساس گزارشهای سازمانهای بینالمللی، این آمار به مراتب فراتر بوده و به ۷۵ تا ۸۵ درصد بازار کار میرسد. در بازار پول، سرمایه، ارز، کالا و تجارت خارجی نیز اوضاع از بازار کار هم بدتر است.