پلاستیک‌ها را بچه‌ها جمع می‌کنند، سودش را واسطه‌ها می‌برند.
پلاستیک‌ها را بچه‌ها جمع می‌کنند، سودش را واسطه‌ها می‌برند.
انبارهای ضایعات و زباله‌های خشک شهری که دشت وسیع ورامین با همه سرسبزی‌اش میزبان آن‌هاست، جایی است که وقتی راه می‌روی روی کفش‌های واکس‌خورده‌ات خاک می‌نشیند و دماغت از بوی صدها کیسه زباله‌ای که آنجا جمع شده و گوشت از صدای مگس‌ها پر می‌شود.
تامین ۲۴/ محمد دست‌هایش را بی‌محابا پیش می‌آورد و انگار نه انگار که دست‌هایش در کندوکاو زباله‌ها آن‌قدر سیاه شده که به تیرگی پلاستیک‌های سیاهی که کیلویی ۲۰۰ تومان می‌خواهد به من بفروشد، درآمده است.
ورود به جمع این‌ها که زباله‌های ما را کندوکاو می‌کنند و به‌دردبخورهایش را جمع می‌کنند تا لقمه نانی به‌کف آورند، فقط زمانی ممکن است که یکی از آن‌ها شوی، حال به‌عنوان فروشنده یا خریدار. محمد یک واسطه میانی است، آنکه زباله‌ها را از آدم‌هایش که برایش زباله جمع می‌کنند به قیمت بسیار پایینی می‌خرد تا واسطه اصلی آن‌ها را به چند برابر قیمت به کارخانه‌های ذوب پلاستیک بفروشد. اینجا تقریبا همه با لهجه «افغانی» صحبت می‌کنند؛ «پلاستیک بادی، تزریقی سفید کیلویی ۷۰۰، پلاستیک درهم کیلویی ۳۶۰، پلاستیک سیاه هم کیلویی ۲۰۰ تومن، هفته‌یی یک تن برات میارم، اگه خوب بخری بیشتر هم می‌تونم بیارم.» واسطه اصلی، موبایل و ماشین و برو‌بیایی برای خود دارد ولی به ظاهرش که نگاه می‌کنی نمی‌توان حدس زد که در یک حساب سرانگشتی، درآمد ماهانه‌اش نزدیک به ۲۰ میلیون تومان است. زباله‌های خشک که پلاستیک را هم شامل می‌شود، توسط همان‌هایی که هر روز و هر شب سرکوچه‌ها می‌بینیم‌شان که سر در مخازن مکانیزه جمع‌آوری زباله کرده‌اند تا چیز درست‌وحسابی پیدا کنند، جمع‌آوری می‌شود و کیلویی ۱۵۰ تا ۱۶۰ تومان به واسطه‌ها فروخته می‌شود.
امیر امروز خوب کار کرده، نزدیک ۱۰۰ کیلو پلاستیک جمع کرده است که اگر خوب بخرند، ۱۰ هزار تومانی دستش را می‌گیرد و راضی است. ولی همین پلاستیک‌ها که جمع‌آوری می‌شود و در انبارهای کنار جاده خاوران، اشرف‌آباد، شهرری و دیگر مناطق دپو می‌شود، حداقل کیلویی ۳۵۰ تومان به کارخانه‌های پلاستیک خردکنی فروخته می‌شود! «وحید» واسطه اصلی است؛ در یکی از انبارهای بزرگ اشرف‌آباد، یکی از نواحی شهرری، با هم قرار می‌گذاریم. ضایعات پلاستیکی خود را به خیلی از کارخانه‌های پلاستیک می‌فروشد که اسم‌شان را به‌عنوان سابقه کاری خود می‌آورد. می‌تواند به‌راحتی هفته‌ای ۱۰۰ تن پلاستیک را تامین کند که خرج دررفته تا ماهی ۱۵ میلیون تومان سود می‌برد. هرچند معتقد است اگر بخواهد می‌تواند تا ۱۴۰ تن هم پلاستیک جمع‌آوری کند و بفروشد. خیلی‌ها برایش کار می‌کنند و با چند کارخانه قرارداد دارد و وقتی می‌پرسم چطور می‌توانی این همه پلاستیک جمع کنی، می‌گوید: «کار من اینه، اگه نتونم که باید برم بمیرم!»
منبع: هفته نامه آتیه نو
زباله گردهاکسب وکار کودکان کار اطراف ورامینکودکان کار
