
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی با اشاره به فعالیت حدود ۱/۵ میلیون راننده اینترنتی در کشور اعلام کرد: این افراد تنها از محل رانندگی امرار معاش میکنند و لازم است تأمیناجتماعی و شرکتهای اینترنتی مسیر بیمهپردازی آنها را هموار کنند.
به گزارش تامین 24 به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، محمد سراج، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با بیان این که یکی از نشانههای توسعهیافتگی جوامع، برخورداری از پوشش بیمهای افراد است، افزود: در کشور ما نیز براساس قوانین، دستگاههای اداری، شرکتهای خدماتی، کارگاههای تولیدی، شرکتهای صنعتی کوچک و بزرگ و بنگاههای اقتصادی مکلف به برقراری پوشش بیمهای کارکنان و کارگران خود هستند.
وی ادامه داد: قانون برنامه هفتم پیشرفت، اعلام کرده است که رانندگان شرکتهای اینترنتی (مانند اسنپ، تاکسی، ماکسیم و امثال آن) مجاز هستند تا خود را بیمه کنند.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس بیان کرد: در نتیجه یک جا تکلیف قانونی و در جایی اختیار وجود دارد. وقتی اعلام میشود که مجاز هستند، ضروری است، برای پوشش بیمهای افرادی که مخیل هستند، هم تأمیناجتماعی و نیز شرکتهای اینترنتی، زمینه مساعد را برای هدایت آنها به سمت بیمهپردازی فراهم کنند. اما اینکه رقم بیمهپردازی چقدر و نوع بیمه چگونه باشد از جمله مسائلی است که باید در چارچوب قانون تعیین شود.
سراج با تاکید براینکه اصل برخورداری از پوشش بیمهای رانندگان اینترنتی لازم و ضروری است، گفت: اکنون شرکت اینترنتی مانند اسنپ حدود 1/5 میلیون نفر راننده حمل مسافر دارد که در سراسر کشور فعالیت دارند؛ بهنحوی که این افراد هیچ شغل و درآمد دیگری غیر از شغل رانندگی ندارند و در نتیجه باید از پوشش بیمهای برخوردار شوند. با توجه به مجاز انگاشته شدن وضعیت بیمهای آنها در قانون، هم تأمیناجتماعی باید بستر لازم را ایجاد کند و هم اینکه شرکتها پای کار بیایند و با پذیرش تعهد امکان آن را فراهم کنند.
به باور این نماینده مجلس، بین رانندگان تاکسی های اینترنتی و شرکتهای پلتفرمی رابطه کارگر و کارفرما حاکم نیست؛ زیرا رانندگان، کارگران شرکتها نیستند و شرکتهای مذکور اعلام میکنند که ما عرصه کار را فراهم کردهایم تا کسی که میتواند کار کند با کسی که نیاز به دریافت خدمات دارد، به هم متصل شوند و چنین شرایطی مغایر با رابطه بین کارگر و کارفرما است. از اینرو، علاوه بر اینکه باید روابط جدید در این حوزه تعریف شود، ضروری است تا شرکتها کمک کنند تا افرادی را که فاقد هرنوع پوشش بیمهای هستند و درآمدشان تنها از محل حملونقل مسافر یا بار تأمین میشود، بتوانند بیمه شوند. بهطور حتم، برخورداری از این پوشش به ویژه استفاده از مزایای درمانی و بازنشستگی به نفع بیمهشدگان و خانوادههای آنها است.
سراج با تاکید براینکه حرف ما این نیست که دولت در این زمینه ورود کند، اعلام کرد: این افراد شهروندانی هستند که فعالیت میکنند و باید بیمه شوند؛ اما چون کارفرما ندارند، باید بهصورت خویشفرما تحت پوشش قرار گیرند و چون هزینه آن زیاد میشود، باید شرکتهای اینترنتی را مجاب کنیم تا بخشی از هزینههای بیمه آنها را بپذیرد. این شیوه کمک میکند تا هم بار مالی به دولت تحمیل نشود و هم بیمه رانندگان برقرار شود.







