تامین ۲۴/ در گزارش این دفتر تعداد بیمهشدگان اختیاری، حرف و مشاغل آزاد و رانندگان زیر پوشش به ترتیب ۶۸۴ هزار و ۳۷، ۸۳۸ هزار و ۱۶۹ و ۹۷۹ هزار و ۲۹۷ نفر اعلام شده است. همچنین ۳۷۱ هزار و ۳۵۳ بافنده، ۹۸۳ هزار و ۱۹۲ کارگر ساختمانی، ۵۰ هزار و ۱۰۰ باربر، ۱۴۲ هزار و ۱۹۵ بیمهشده توافقی تا مدت زمان یادشده از خدمات این سازمان استفاده کردهاند. یکی از مهمترین اقدامات هر سازمان بیمهگر، بهخصوص سازمانهای تامیناجتماعی، افزایش افراد تحت پوشش آن است. اما آیا این پوشش باید به هر قیمتی صورت پذیرد؟ در پاسخ به این پرسش باید این نکته مهم را در نظر داشت که مهمترین موضوع برای هر سازمان بیمهای ادامه حیات به منظور خدمترسانی به نسلهای آینده است. یعنی باید گسترش پوشش بیمهای به نحوی باشد که ادامه حیات سازمان را به خطر نیندازد، بلکه بسترساز تداوم حیات آن و باعث بهبود اوضاع آن سازمان شود.
مهمترین وظیفه سازمان تامیناجتماعی ارائه خدمات بیمهای بهخصوص پرداخت مزایای مستمری به بازنشستگان، ازکارافتادگان و بازماندگان بیمهشدگان خود است. این مزایا را سازمان تامیناجتماعی به اعضای آن پرداخت میکند، مزایایی که در آینده و در شرایط از قبل پیشبینیشده و مشخص در قانون تامیناجتماعی به اعضای آن پرداخت میشود. ارائه چنین خدماتی علاوه بر شروطی که قانون تامیناجتماعی در نظر گرفته، وجه مهم دیگری هم دارد و آن این است که سازمان باید بهگونهای اداره شود که بتواند از عهده چنین تعهداتی برآید. به عبارتی علاوه بر شرایط قانونی، مثل رسیدن به سن خاص و یا داشتن سابقه مقررشده در قانون، شرایط مالی سازمان هم باید به گونهای باشد که بتواند چنین خدماتی را ارائه دهد. بنابراین یکی از روشهای بهبود اوضاع سازمان، افزایش درآمدها از طریق افزایش تعداد بیمهشدگان تحت پوشش است، بهشرط آنکه این افزایش موجب وخیمتر شدن اوضاع سازمان از نظر مالی نشود. یعنی باید ترکیب بیمهشدگان بهگونهای باشد که از دیدگاه محاسبات آکچوئری، که اساسا باید محیط بر تمامی فعالیتهای سازمان باشد، سازمان با وضعیت مالی نامطلوب مواجه نشود. جدول زیر نشاندهنده ترکیب انواع بیمهشدگان تحت پوشش سازمان طی ده سال اخیر است. همانطور که جدول و نمودارها نشان میدهند، ترکیب بیمهشدگان به گونهای بوده است که درصد بیمهشدگان اجباری سازمان طی سالها کاهش یافته و درصد بیمهشدگان اختیاری، حرف و مشاغل و بهخصوص حرف و مشاغل هدفمندسازی یارانهها افزایش یافته است، نکتهای که در کنار افزایش بدهیهای دولت به سازمان تامیناجتماعی میتواند سازمان را با مشکلات فراوانی در آینده مواجه کند؛ چهبسا در حال حاضر نیز برخی از مشکلات سازمان از همین موضوع نشات گرفته است. بنابراین تصمیمگیری در خصوص افزایش افراد تحت پوشش سازمان، باید با وسواس و دقت کافی و انجام محاسبات آکچوئری بهمنظور اجتناب از تحمیل بار مالی زیاد به سازمان در آینده صورت گیرد.