سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه (OECD) در گزارشی فهرست ده کشور جهان را که بیشترین «حداقل حقوق و دستمزد» را به کارگران خود می‌پردازند معرفی کرد. آمارهای سازمان OECD نشان می‌دهد استرالیا در بین کشورهای توسعه‌یافته بیشترین حقوق حداقلی را پرداخت می‌کند. در این گزارش، ۲۷ کشوری که قانون پرداخت حداقل دستمزد دارند، از سوی OECD رده‌بندی شده‌اند.
تامین ۲۴/در استرالیا، حداقل دستمزد پرداختی برای کارگران 21 سال و بالاتر، به ازای هرساعت 15 دلار و 96 سنت استرالیاست. این دستمزد، پس از اعمال کسورات قانونی نظیر مالیات، معادل 9 دلار و 54 دلار آمریکا می‌شود. هرویگ ایمروول، نگارنده گزارش OECD، می‌گوید: «استرالیا بیشترین پرداخت دستمزد حداقلی را دارد و جالب اینجاست که این کشور بار مالیاتی سبکی هم دارد». استرالیایی‌ها اهمیت حمایت مالیاتی از کارگران کم‌درآمد را به‌خوبی درک می‌کنند. سایر کشورهای مورد مطالعه در این گزارش دستمزد ساعتی بالاتری دارند اما مالیات‌های سنگین‌تری بر دستمزدهای کارگران اعمال می‌کنند و بدین‌ترتیب پول کمتری در جیب آن‌ها باقی می‌ماند.
به گزارش سی‌ان‌ان،در فهرست OECD، ایالات‌متحده در رتبه 11 قرار دارد. در قانون فدرال آمریکا، حداقل دستمزد کارگران ساعتی 7 دلار و 25 سنت تعیین شده که با احتساب کسورات قانونی و مالیات، خالص دریافتی آن‌ها ساعتی 6 دلار و 26 سنت خواهد بود. با این حال، ایالات‌متحده این قابلیت را دارد که در صورت برابری قانون دستمزدها در این رده‌بندی صعود کند. در نیمی از ایالت‌های آمریکا، قوانینی جاری است که طی آن به کارگران دستمزدی بالاتر از حداقل دستمزد مصوب قانون فدرال پرداخت می‌شود. گزارش OECD نشان می‌دهد یک کارگر استرالیایی با داشتن دو فرزند با تنها 6 ساعت کار در هفته می‌تواند زندگی خود را بالاتر از خط فقر نگه دارد، زیرا آن‌ها علاوه‌بر دستمزد، از مزایای دولتی نیز بهره‌مند هستند. اما در آمریکا، کارگری با همین شرایط باید هفته‌ای 50 ساعت کار کند تا بتواند خود را از خط فقر بالا بکشد. در جمهوری چک، این میزان 79 ساعت در هفته اعلام شده است.
هشت کشور شامل فنلاند، سوئد و سوئیس، به‌دلیل اینکه دولت‌های آن‌ها قانون ملی مصوبی برای دستمزد حداقلی تعیین نکرده‌اند، در این گزارش گنجانده نشده‌اند. اما در بیشتر این کشورها، اتحادیه‌های کارگری قدرتمندی وجود دارد که خودشان قوانین محکمی وضع کرده‌اند و این بدان معناست که نیازی به دخالت دولت نیست. پس از استرالیا، لوکزامبورگ، بلژیک، ایرلند، فرانسه، هلند، نیوزیلند، آلمان، کانادا و انگلیس بیشترین حداقل دستمزد را به کارگران پرداخت می‌کنند.
با توجه به حداقل حقوق 812 هزار تومانی تعیین‌شده از سوی وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی ایران، و با در نظر گرفتن 44 ساعت کار هفتگی تعیین‌شده از سوی این وزارتخانه، حداقل دستمزدها به ازای هر ساعت کار در ایران معادل حدود 3 هزار و 693 تومان است. با محاسبه نرخ حداقل حقوق ماهیانه، حداقل دستمزد هر ایرانی در ماه 230 دلار و در ساعت حدود 1/1 دلار است و این در حالی است که نرخ حداقل دستمزد در ترکیه به‌عنوان یکی از کشورهای همسایه ایران بیش از 5/2 برابر ایران است. به‌عبارت‌دیگر، حداقل دستمزد یک کارگر ترک معادل 578 دلار ماهیانه و 2/3 دلار به صورت ساعتی است. حداقل دستمزد کارگران در چین که صنعتی‌ترین کشور جهان است نیز حدود 270 دلار است.
اما در گامبیا کارگران در هفته 41 ساعت کار می‌کنند و دریافتی آن‌ها 19 سنت برای هر ساعت است. گینه بیسائو و تانزانیا هم پرداخت‌های نسبتا مشابهی دارند. اما در کشورهایی مانند قرقیزستان وضعیت به مراتب وخیم‌تر است و هر ساعت کار تنها 10 سنت دستمزد دارد. در کوبا و سیرالئون نیز کارگران برای هر ساعت کار به ترتیب 5 و 4 سنت دریافت می‌کنند. اما اوگاندا فاجعه‌آمیزترین شرایط را برای کارگران دارد. در این کشور تقریبا کارگران رایگان کار می‌کنند و دریافتی آن‌ها برای هر ساعت کار تنها یک سنت است.
