کار کودکان، به نفع کودکان فقیر است!

ترجمه از آزاده شعبانی

 منبع: گاردین

تامین 24/ گروهی از شخصیت های آکادمیک بین المللی، کنوانسیون سازمان ملل متحد که کار کودکان را مضر و غیرضروری می داند محکوم کرده اند و چنین استدلال می کنند که کارکردنِ کودکان خردسال می تواند اثرات مثبتی داشته باشد که تاکنون در نظر گرفته نشده است.

این پژوهشگران که همگی در زمینه رشد کودکان و حقوق بشر فعالیت می کنند، در یک نامه جنجالی به ناظران سازمان ملل متحد اظهار کردند:«کمیته سازمان ملل متحد در زمینه حقوق کودکان، شواهد موجود را به نفع یک سری پیش داوری های منسوخ شده و یک سری اطلاعات غلط نادیده گرفته است که می تواند تاثیرات منفی در این زمینه داشته باشد.»

در سراسر جهان، 193 کشور، ذیل اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد، متعهد شده اند که تا سال 2025 به کار کودکان، پایان دهند، اما این شخصیت های دانشگاهی بین المللی خواهان آن هستند که حداقل سن موجود برای کار(15 سال در برخی از کشورها و 18 سال در برخی دیگر) کنار نهاده شود. آنها چنین عقیده دارند که کار می تواند برای کودکان هم در کشورهای توسعه یافته و هم درحال توسعه جهان، مفید باشد و به کودکان خانواده های فقیر، شانسی برای بهبود زندگی شان می دهد!

یکی از امضاکنندگان این نامه، دکتر«دورت تورسن» از دانشکده مطالعات جهانی دانشگاه ساسکس، گفت: «ممنوعیت کار کودکان، آنها را دوباره به مدارس باز نمی گرداند، اما برعکس، اگر آنها کار کنند، احتمالا قادر خواهند بود که هزینه های مدرسه را پرداخت کنند.»

برای برخی از کودکان، کار کردن، اهمیتِ منطقی اقتصادی دارد. ما شواهد زیادی در دست داریم مبنی بر اینکه کار کردن، به کودکی پایان نمی دهد، بلکه اغلب آن را افزایش می دهد و به تقویت حس مسئولیت در کودکان منجر می شود. در برخی از کشورها از جمله در آفریقا و هند، ما شاهد حرکت های جمعیِ کودکان کار هستیم که در قالب اتحادیه ها، برای مشارکت در سیاست می کوشند و چنین تجربیاتی در تضاد با داستانِ(!) قربانی بودن و مظلوم واقع شدنِ کودکان کار است!

تورسن، وزیر توسعه بین المللی بریتانیا، در همین حال، «پریتی پاتل» را به خاطر تحت فشار قرار دادنِ شرکت های بریتانیایی، در رابطه با وجود شواهدی دال بر به کار گماشتنِ کودکان، مورد انتقاد قرار داده است.

کارشناسان همچنین اظهار کردند که در برخی از کشورها، به خاطر اعمال فشار کمپین بین المللی علیه کودکان کار، پروسه راه اندازیِ مدارسی برای این کودکان متوقف شده است. آنها همچنین گفتند: عده ای از این کودکان به خاطر اینکه امکان استخدامِ درست و قانونی را ندارند، مجبور به انجام کارهای غیرقانونی و خطرناک شده اند.

«ریچارد کاروترز»، کارشناس رشد کودک تورنتو از شبکه بین المللیِ حفاظت از کودکان، گفت: «نگرش سرسختانه سازمان های بین المللی بوروکراتیکِ بزرگ، فورا کودکان را خارج از حوزه کار قرار می دهند چراکه عقیده دارند کودکان باید به جای کار کردن، فوتبال بازی کنند اما چنین رهیافتی نسبت به این مسئله اصلا صحیح نیست. کودکان نیاز دارند که از قرار گرفتن در موقعیت های نامطبوع مصون نگه داشته شوند و این بحث وجود دارد که درصدِ کودکانی که در محیط های نامساعد قرار دارند درصد کمی است و یا درصد بسیار کمی است؟ که در هر دو حالت محدودیت های سنی به کودکانی که در یک وضعیت نامناسب قرار گرفته اند، کمکی نمی کند.

او گفت: مقامات سازمان ملل باید به نظرات کودکان گوش فرا دهند. آنها چگونه می خواهند وضعیت کاری کودکان را تغییر دهند؟ ما نیاز به تدوین یک سری سیاست های متنوع تر و دستیابی به درک عمیق تری از مسائل خواهیم داشت. هنگامی که یک کشور کنوانسیون سازمان ملل متحد را تصویب می کند، سپس آن را به شکل یک قانون ملی در می آورد و این قطعا تاثیرات سویی خواهد داشت. ما موارد مورد مطالعه بسیاری را داریم که بر اثر چنین سیاسی هایی، کودکان و خانواده هایشان متحمل آسیب شده اند.

«ملانی جکومن»، جامعه شناس از دانشگاه مارسی، که در حال حاضر در ساحل عاج است در رابطه با کودکان و بزرگسالانی پژوهش می کند که به خاطر یافتن کار برای کودکانشان از روستا به شهر، مهاجرت کرده اند. او گفت: کلیشه هایی در رابطه با استثمار کودکان، استثنا به حساب می آید.

وی همچنین افزود: بله من قبول دارم که برخی از این کودکان در شرایط سختی قرار دارند، کار آنها با استاندارها تطابق ندارد آنها در برخی موارد تحت استثمار قرار گرفته یا تحت فشار کارهای سخت و طاقت فرسا هستند و البته این را هم می پذیرم که اگر کارفرمایی گذرنامه شما را در اختیار داشته باشد و شما را از آزادی محروم کند و در یک وضعیت شبه برده داری نگه دارد، مسئله قطعا بسیار حاد است و بایستی پیگیری شود اما با این همه مطالعات ما حاکی از آن است که اگرچه چنین مواردی از لحاظ اخلاقی اهمیت دارند، اما این میزان صرفا یک اقلیت بسیار محدودی از کودکان را شامل می شود، در قیاس با خیل عظیمی از آنانی که در شرایط مناسب کاری قرار دارند، به ویژه آنچه که ما در غرب آفریقا شاهد آن هستیم.

کودکان کار برای رهایی از مشکلات نیاز به یاری دارند. او گفت: کودکان کار چه در آفریقا و چه در اروپا، گاهی ممکن است که در خطر استثمار و سواستفاده قرار گیرند، اما ممنوعیت کار کودکان، یک اشتباه فاحش از سوی سازمان های بین المللی به شمار می آید و چنین تصمیماتی مبتنی بر یک سری تجربیات افراطی است که تجربیات واقعی در این زمینه را نادیده می گیرد.

کمیته سازمان ملل متحد در زمینه حقوق کودکان به درخواست های ما در این زمینه هیچ گونه واکنشی نشان نمی دهد.