تامین ۲۴/ اغلب کشورهای توسعه‌یافته سهم بیشتری از تولید ناخالص داخلی خود را به بیمه و درمان اختصاص می‌دهند. هزینه‌ای که می‌تواند سهم زیادی از درآمد ناخالص داخلی را به خود اختصاص دهد، در شرایط خاص مانند بیماری‌های فراگیر یا بروز جنگ و خشکسالی افزایش می‌یابد.
یکی از هزینه‌های مهم در بودجه سالیانه کشورهای مختلف، بخش بهداشت و درمان است. دولت‌ها فشار زیادی را برای تامین هزینه‌های این بخش متحمل می‌شوند و اغلب کشورهای توسعه‌یافته سهم بیشتری از تولید ناخالص داخلی خود را به بیمه و درمان اختصاص می‌دهند. هزینه‌ای که می‌تواند سهم زیادی از درآمد ناخالص داخلی را به خود اختصاص دهد، در شرایط خاص مانند بیماری‌های فراگیر یا بروز جنگ و خشکسالی افزایش می‌یابد.
حتی در برخی موارد سرما یا گرمای ناگهانی و طولانی‌مدت هوا به ایجاد بیماری‌های مختلف و افزایش نیاز مردم به خدمات درمانی به عاملی برای بیشتر شدن سهم درمان در تولید ناخالص داخلی تبدیل می‌شود. آمریکا اولین کشوری است که هرسال هزینه زیادی را برای این بخش متحمل می‌شود.
این کشور هرسال 9 هزار دلار و 86 سنت، به ازای هر نفر، برای بهداشت و سلامت مردم هزینه می‌کند؛ یعنی حدود 4/16 درصد از درآمد ناخالص داخلی آمریکایی‌ها صرف سلامتی می‌شود. سوئیس نیز هرسال 5/11 درصد از درآمد ناخالص داخلی خود را صرف بهداشت و سلامت مردم می‌کند. در این کشور هرسال به ازای هر نفر 9 هزار دلار و 27 سنت برای سلامت هزینه می‌شود. در نروژ نیز 6 هزار دلار و 180 سنت از بودجه دولت، برای بهداشت و سلامت هر نفر هزینه می‌شود. هلندی‌ها هرسال 1/11 درصد از درآمد داخلی خود را صرف بهداشت و درمان مردم می‌کنند و سرانه هزینه بهداشت این کشور 5131 دلار اعلام شده است.
اما در این میان کشورهایی هستند که با صرف هزینه کمتر برای بهداشت، از سلامت بیشتری برخوردارند؛ مثلا در هنگ‌کنگ، 6 درصد از تولید ناخالص ملی، یک هزار دلار و 716 سنت به ازای هر نفر در سال برای سلامتی مردم هزینه می‌شود یا در سنگاپور 6/4 درصد از درآمد ملی به این بخش اختصاص دارد؛ یعنی حدود 2 هزار دلار و 507 سنت به ازای هر نفر در سال، به خدمات بهداشت و درمان اختصاص می‌یابد. مردم در این کشورها در مقایسه با آمریکا، که هزینه بیشتری را به این بخش اختصاص داده، از سلامتی بیشتری برخوردارند. علت این موضوع هم میزان زیاد امید به زندگی در میان شهروندان این کشورهاست.
اما در ترکیه و هند، بخش بهداشت اهمیت چندانی ندارد؛ در این کشورها سالانه کمتر از هزار دلار به سلامت هر فرد اختصاص می‌یابد. در مقابل هزینه‌هایی که دولت برای بهداشت و درمان مردم می‌پردازد، بیماران نیز سهمی در تامین هزینه‌های درمانی دارند. یکی از این هزینه‌ها پرداخت ویزیت پزشکان توسط بیماران است که در کشورهای مختلف نحوه پرداخت و میزان آن تفاوت دارد.
هر بیمار در فرانسه برای ملاقات با پزشک عمومی باید 23 یورو پرداخت کند، اما فرانسوی‌هایی که هزینه کافی برای مداوا را ندارند یا باید تحت درمان‌های طولانی‌مدت قرار بگیرند، می‌توانند به صورت صد درصد رایگان معالجه شوند. ایرلندی‌ها نیز برای ملاقات با پزشک عمومی 50 یورو هزینه می‌کنند. در سال 2015 میلادی، دولت این کشور برای ایرلندی‌ها کارت مخصوص ویزیت پزشکان عمومی را صادر کرد. حال دارندگان این کارت و کودکان کمتر از 6 سال ایرلندی می‌توانند تحت پوشش دولت و به صورت رایگان درمان شوند. سوئدی‌ها نیز برای هربار ملاقات با پزشک عمومی 12 پوند و استرالیایی‌ها 65 دلار پرداخت می‌کنند.
این در حالی است که انگلیسی‌ها برای ملاقات با پزشک عمومی هیچ هزینه‌ای نمی‌کنند. همچنین استفاده از آمبولانس و اورژانس نیز در انگلیس کاملا رایگان است، با این حال مردم برای تعیین وقت ملاقات با پزشکان عمومی، در این کشور با دردسرهای زیادی مواجه هستند. از سال 2013 نیز آلمانی‌ها برای انجام مشاوره با پزشکان عمومی این کشور هیچ هزینه‌ای نمی‌کنند. همچنین مردم آلمان برای خرید داروهای تجویزشده خود فقط باید 10 درصد از هزینه را بپردازند و بقیه هزینه‌های درمانی تحت پوشش بیمه قرار دارد.
منبع: هفته نامه نو / گاردین
