
۵ واقعیت مهم در گزارش شکاف های جنسیتیِ ۲۰۱۶
سر فصل های گزارش سال ۲۰۱۶، درباره «شکاف های جنسیِ جهانی» چندان خوشایند و مطبوع نیست.
سر فصل های گزارش سال ۲۰۱۶، درباره «شکاف های جنسیِ جهانی» چندان خوشایند و مطبوع نیست.
آزاده شعبانی
منبع: سایت مجمع جهانی اقتصاد
تامین ۲۴/ سر فصل های گزارش سال 2016، درباره «شکاف های جنسیِ جهانی»، برای افرادی که تصور می کنند اگر برابری بیشتری میان زنان و مردان به وجود آید، جهان تبدیل به جای بهتری برای زیستن خواهد شد، چندان خوشایند و مطبوع نیست.
علی رغم اینکه بسیاری از کشورها در حال رسیدن و یا نزدیک شدن به برابری در تحصیل هستند، کشورهای جهان در حال به تعویق انداختن برابری اقتصادی جنسیتی هستند. با وجود 59 درصد شکاف جنسی اقتصادی، راه طولانی برای برابری میان زنان و مردان وجود دارد که به استفاده ی بهتر از مواهب طبیعی جهان منجر شود.
سوالات زیادی در رابطه با شکاف های جنسی جهانی وجود دارد. اینکه تا کجا قرار است این شکاف ها گسترده تر شود؟ چرا چشم اندازهای موجود در مورد وضعیت زنان، به ویژه پس از بحران بزرگ، درحال بهبود نیست؟ گزارش شکاف جنسی جهانی، پاسخ به همه این سوالات را ارئه نمی کند اما هر ساله نقاط تاریکی از وضعیت اقتصاد جهانی را روشن می سازد و به ما کمک می کند که بفهمیم کوشش های جمعی برای حل این مشکلات را در چه جاهایی متمرکز کنیم.
1-بهبود وضعیت زنان در محل کار، در آمریکای شمالی و در اروپا، سیری نزولی دارد.
این مساله ممکن است تعجب برانگیز باشد که بهسازی وضعیت مالی زنان در سراسر جهان، صورتی نابرابر دارد. اما با سنجش شکاف جنسی اقتصادی در میانه ی سال 2006 یعنی همان سالی که ما برای نخستین بار شروع به اندازه گیری میزان نابرابری جنسی کردیم و سنجش و ارزیابی این مساله در زمان حاضر، صحت و سقم وجود چنین مشکلی، تایید شده است. طی بررسی های صورت گرفته در این مدت، کشورهای آمریکای شمالی و اروپای غربی سیری نزولی و ضعیف ترین کشورهای شمال افریقا و خاورمیانه سیری صعودی داشته اند.
2-در اروپای غربی، شکاف جنسی اقتصادی طی 47 سال آینده، بسته خواهد شد.
علی رغم اینکه روند بهبود شکاف های جنسی در اروپای غربی کند شده است با این حال به دلیل شروع قدرتمندی که این کشورها در رفع این مساله داشته اند، احتمال بسته شدن شکاف جنسی در این کشورها دور از انتظار نیست. از دیگر سو، آمریکای شمالی از سال 2006 تا کنون، عقب گرد شدیدی داشته است. کشورهای امریکای لاتین به عنوان یک منطقه در حال ظهور، سرعت تغییر تندتری دارند در حالی که کشورهای جنوب آسیا، روند بهبودشان بسیار کند است و ممکن است هزار سال دیگر به برابری دست یابند. علی رغم اینکه چشم انداز بهبود شکاف جنسی اقتصادی در جنوب آسیا بسیار تاریک است کشورهای منطقه ی خاورمیانه و شمال آفریقا، احتمالا در مدت زمان کمتری نسبت به جنوب آسیا، و تا حدود 300 سال قادر به از بین بردن شکاف جنسی اقتصادی خواهند بود. بنابراین این مساله حاکی از آن است که بهبود قابل توجهی در وضعیت زنان در محل کار، در این منطقه شاهد بوده ایم.
کشورهای جنوب صحرای افریقا، تقریبا نزدیک به بالای لیست قرار دارند و این مساله بسیار امیدوار کننده است چرا که نشان می دهد اقتصاد کشورهای این منطقه، به زنان سختکوش برای دستیابی به حقوق بالاتری به خاطر کار بیشترشان، کمک می کند و سهم بالاتری از پرداخت ها و نیز کارهای با مهارت بالاتری را دریافت می کنند.
3-تحصیل تنها پاسخ برای حل این مسئله نیست.
تجربه نشان می دهد که ثبت نام زنان به صورت برابر با مردان در مدرسه، کالج و دانشگاه ها موفقیت آمیز بوده است و شکاف جنسی در آموزش عالی در 95 کشور کاملا از بین رفته است و در مقطع دبیرستان در 90 کشور این شکاف جنسی از بین رفته است.
البته این بدین معنا نیست که 100 درصد از جوانان، در حال استفاده از خدمات آموزشی هستند بلکه بدین معنا است که شرایط آموزشی برای هر دو جنس یکسان است. اطلاعات موجود در این گزارش نشان می دهد، درحالی که زنان همپای مردان مدراج عالی تحصیلی را طی می کنند با این حال با شکاف جنسی عمیقی در محیط کار روبه رو هستند.
4- زنان در روز، بیش از 4 ساعت و مردها یک ساعت و 30 دقیقه کار بدون مزد انجام می دهند.
در این گزارش همچنین آمده است اینکه زنان نسبت به مردان، کمتر در موقعیت های شغلی خود ارتقا پیدا می کنند عمدتا بدین خاطر است که زنان غالبا مجبورند وقت زیادی را خارج از محیط کار بگذرانند.
میزان کار بدون مزد در میان زنان و مردان بستگی به تفاوت های اقتصادی و اجتماعی کشورهای مختلف دارد اما به طور غالب، زنان بیشتر از مردان درگیر انجام کار بدون مزد هستند و می توان گفت تا زمانی که در زمینه انجام کارهای بدون مزد بین زنان و مردان تعادل ایجاد نشود دستیابی به شرایط برابر در محیط کار میسر نیست.
5- ارزش مشاغل مراقبتی
غالبا زن ها بیشتر از مردها، درگیر مشاغل مراقبتی و خدماتی هستند و ارزش مشاغل مراقبتی نسبت به سایر مشاغل معمولا در مرتبه پایین تری است. بر طبق گزارش سرمایه انسانی سال 2016، برای مشاغل مراقبتی ارزش بسیار پایینی قائل می شوند حتی هنگامی که برای انجام آن پول پرداخت می شود.