
رئیس موسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی در حاشیه همایش بازخوانی و ارزیابی «قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی» تأکید کرد: این همایش درصدد است با نگاهی تحلیلی و آیندهنگر، علل تصویب، موانع اجرایی و درسهای آموخته شده از این قانون را استخراج کند تا راهکارهای واقعبینانهای برای اصلاح مسیر رفاه و تأمین اجتماعی در ایران ارائه دهد.
سلیمان پاکسرشت چهارشنبه - ۲۶ آذرماه ۱۴۰۴- در حاشیه برگزاری همایش بازخوانی و ارزیابی «قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی» در گفت وگو با خبرنگار تأمین 24 اظهار کرد: در این همایش قانون نه صرفاً به عنوان یک متن حقوقی، بلکه به مثابه یک پروژه حکمرانی اجتماعی و یک تجربه سیاستگذاری عمومی بررسی میشود.
او افزود: زاویه نگاه همایش این است که بپرسد این قانون در چه شرایطی متولد شد، در اجرا با چه محدودیتهایی مواجه شد و امروز چه آموزههایی برای اصلاح مسیر رفاه و تأمین اجتماعی در ایران دارد.
پاکسرشت با اشاره به طراحی سه پنل تخصصی برای این همایش، تشریح کرد: پنل نخست با حضور محمد ستاریفر بر زمینههای اجتماعی، نهادی و سیاسی تصویب قانون متمرکز است و میکوشد نشان دهد، این قانون «چرا و چگونه» شکل گرفت و چه فرصتها یا انسدادهایی از ابتدا در طراحی آن وجود داشت.
وی افزود: در این بخش تلاش میشود تصویری روشن از فضای زمان تصویب قانون ارائه شود: چه نیازها و فشارهای اجتماعی، اقتصادی و نهادی ضرورت تدوین «نظام جامع رفاه» را برجسته کرد؛ چه نیروها، نهادها و بازیگران کلیدی در فرایند تدوین و تصویب نقش داشتند و هرکدام چه منافع و نگرانیهایی را نمایندگی میکردند. مهمتر از همه، موانع ساختاری تصویب قانون از اصطکاکهای نهادی و اختلافنظرهای سیاستی گرفته تا محدودیتهای حکمرانی و تعارض منافع چه بود.
پاکسرشت ادامه داد: پنل دوم با سخنرانی شریفزادگان، واعظ مهدوی و حیدری، به تحلیل فاصله میان «متن قانون» و «واقعیت اجرا» میپردازد و تأثیر تحولات اقتصادی، سیاسی، جمعیتی و نهادی را بر اجرای قانون بررسی میکند. این پنل دستاوردها و محدودیتهای قانون در عمل را با نگاهی منصفانه صورت بندی میکند.
وی ادامه داد: در این بخش، به جای قضاوت کلی درباره موفقیت یا شکست، تلاش میشود مکانیزمهای اجرایی و عوامل بیرونی که قانون را تقویت یا تضعیف کردهاند، دقیقتر فهم شوند. از جمله: تحولات اقتصادی (مثل نوسانهای شدید، تورم، شوکهای مالی و محدودیت منابع عمومی) و اثرشان بر امکان پایدارسازی نظام رفاه؛ تحولات سیاسی و نهادی (تغییر دولتها، جابهجایی اولویتهای سیاستی، چندپارگی نهادی، یا ضعف هماهنگی بین دستگاهها) و نقش آنها در استمرار یا توقف برنامهها؛ تحولات جمعیتی و اجتماعی (پیری جمعیت، تغییرات بازار کار، رشد پوششهای بیمهای/غیربیمهای، و تغییر الگوی فقر و نابرابری) که میتواند مفروضات اولیه قانون را دگرگون کند.
رئیس موسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی افزود: همزمان، این پنل موانع را نیز برجسته میکند (مانند چالشهای نهادی، تعارض مأموریتها، یا ضعفهای اجرایی و دادهای) و همزمان تلاش میکند دستاوردهای احتمالی قانون را-هرچند محدود یا ناقص-صورتبندی کند تا تصویری منصفانه و تحلیلی به دست آید.
پاک سرشت تأکید کرد: پنل سوم نیز با حضور تاجمزینانی، قاراخانی و اینجانب، نگاهی آیندهمحور دارد و بر «یادگیری سیاستی» متمرکز است. در این پنل، پرسش اصلی این است: اگر امروز بخواهیم درباره نظام رفاه و تأمین اجتماعی تصمیمگیری کنیم، چه اصلاحاتی ضروری است و چگونه میتوان از تکرار خطاهای گذشته جلوگیری کرد؟پاکسرشت تأکید کرد که هدف نهایی همایش، ارائه ارزیابی دقیقتری از تجربه سیاستگذاری رفاه در ایران پس از دو دهه و تدوین راهکارهای واقعبینانه برای دوره پیشرو است.
به گزارش تأمین 24، همایش بازخوانی و ارزیابی «قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی» به همت موسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی با همکاری دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به مناسبت هفته پژوهش در محل این دانشکده چهارشنبه، 26 آذر ماه 1404 در دو نوبت صبح و عصر در حال برگزاری است.