
تولید قلب تپنده اقتصاد همه کشورها به شمار می رود و نظام تأمین اجتماعی نیز رگهای حیاتی آن محسوب میشود. چه آن که امنیت و آرامش را به این پیکره تزریق میکنند. رابطه این دو، یک رابطه همزیستی مسالمتآمیز است؛ رونق تولید، ضامن سلامت تأمین اجتماعی و سلامت تأمین اجتماعی نیز پشتیبان رونق تولید به شمار میرود.
به گزارش تأمین 24، زمانی که چرخ تولید به خوبی بچرخد، به طور یقین فعالیتهای بیمهای هم به دلیل جذب منابع پایدار و وصول به موقع حقبیمهها با شرایط بهتری پیش میرود، حمایت مولد، منابع پایدار را به دنبال خواهد داشت، همین رویکرد سازمان تأمین اجتماعی را به مسیر حمایت از تولید کشانده است.
البته در این مسیر نباید به بهانه حمایت از تولید، فشار بر جامعه کارفرمایی برای عدم وصول حقبیمهها اجرایی شود، زیرا عدم پرداخت حقبیمه کارگران، اجرای تعهدات سازمان تأمین اجتماعی را با چالش مواجه خواهد کرد و این موضوع برای همگان مشخص و واضح است که نقش سازمان تأمین اجتماعی در حمایت از تولید به عنوان پیوندی ناگسستنی همچنان زمینه اجرایی دارد.
سازمان تأمین اجتماعی با ابزارها و مکانیسمهای مختلف، به طور مستقیم و غیرمستقیم از بخش تولید حمایت میکند،. یکی از مهمترین این برنامهها در عرصه حمایت از بخش تولید، اجرای طرحهای تشویقی و تقسیط بدهی برای کارفرمایان کارگاههای تحت پوشش سازمان تحت عنوان طرح بخشودگی جرائم بیمهای است. اینگونه طرحها برای تسویه بدهیهای معوق کارفرمایان، به آنان فرصت تنفس مالی میدهد و از ورشکستگی واحدهای تولیدی جلوگیری میکند.
همچنین ارائه خدمات درمانی باکیفیت یکی دیگر از مسیرهای تشویقی برای کارفرمایان است، زیرا با حفظ و ارتقای کیفیت خدمات درمانی، سازمان به سلامت نیروی کار شاغل در تولید کمک میکند که این امر به طور مستقیم بر بهرهوری و کاهش غیبتهای کاری تأثیر میگذارد.
حمایت مولد، منابع پایدار
حمایت از تولید، در حقیقت یک سرمایهگذاری بلندمدت برای خود تأمین اجتماعی محسوب میشود، زیرا هر واحد تولیدی که فعال بماند یا گسترش یابد، به معنای افزودن بیمهشدگان جدید به سازمان تأمین اجتماعی است. این امر پایه درآمدی سازمان را گسترده و پایدار میکند. همچنین کاهش بدهی معوق دیگر مسیر تحقق حمایت سازمان تأمین اجتماعی از بخش تولید است، یک واحد تولیدی سودآور، توانایی پرداخت منظم حق بیمه را دارد. بنابراین، حمایت از تولید به معنای پیشگیری از ایجاد بدهی جدید و وصول بدهیهای گذشته است.
این موضوع برای همه مشخص است که تقویت چرخه تولید به چند موضوع مهم بستگی دارد، زیرا این مسیر هم بر تولید و هم بر فعالیت جدی سازمان تأمین اجتماعی نقش دارد زیرا با داشتن تولیدی قوی، اشتغال پایدار، بیمهشدگان بیشتر، درآمد و منابع پایدارتر برای تأمین اجتماعی و در نهایت داشتن تأمین اجتماعی کارآمدتر با ارائه خدمات گستردهتر به همه بیمهشدگان و مستمریبگیران را خواهیم داشت.
حمیدرضا نائب خسروشاهی، کارشناس بیمههای اجتماعی نیز در این باره به تأمین 24 گفت: سازمان تأمین اجتماعی به عنوان یک نهاد اقتصادی تأثیر بسزایی در امنیت و آرامش نیروهای کار در جامعه دارد و وظیفه اصلی آن تحت پوشش قرار دادن افراد با ماهیت بیمه اجباری و حمایت از نیروی کار است.
خسروشاهی ادامه داد: همچنین کسانی که خویش فرمایی هستند یا کارفرمایی در حوزه کسبوکارها و بخشهای اقتصادی ندارند نیز طبق قانون، تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی قرار می گیرند.
وی ادامه داد: مطابق ماده یک قانون تأمین اجتماعی، تعمیم، گسترش و پوشش بیمه از وظایف و تکالیف ذاتی سازمان است و در همین چهارچوب، در سالهای اخیر با مدیریت جدید، طرحهای مختلف بیمهای به اجرا گذاشته شده است تا از این برنامهها منابع ورودی سازمان افزایش پیدا کند.
لزوم مسئولیتپذیر بودن کارفرمایان
اگرچه کارفرمایان به عنوان حلقه واسط این زنجیره در راستای رونق تولید، از این رابطه سود میبرند، این رویکردها میتواند دسترسی به نیروی کار باانگیزه، کاهش مخاطرات حقوقی و ثبات نیروی کار را به همراه خواهد داشت. زیرا کارگری که از پوشش درمانی و آینده بازنشستگی مطمئن باشد، با انگیزه و تعهد بیشتری کار میکند.
همچنین پرداخت منظم حقبیمه، کارفرما را از پیگرد قانونی و ادعاهای غرامتی کارگران در امان نگه میدارد، پوششهای بیمهای، از جمله بیمه بیکاری، به ثبات شغلی نیروی کار کمک کرده و از چرخش سریع و پرهزینه نیروی انسانی میکاهد. همه این مسائل میتواند به نوعی کمککننده باشد.
نقش کارگر به عنوان ذینفع نهایی و همچنین سرمایه انسانی این چرخه، حیاتی به شمار میرود، زیرا حقبیمه پرداختی توسط کارفرما، در واقع بخشی از دستمزد غیرمستقیم و آیندهنگرانه کارگر است که امنیت او و خانوادهاش را در برابر حوادث، بیماری، ازکارافتادگی و پیری تضمین میکند.
در همین رابطه، اطمینان از پوشش بیمه از سوی سازمان تأمین اجتماعی برای جامعه کارگران، استرس کارگر را کاهش داده و تمرکز و بهرهوری او را در محیط کار افزایش میدهد. این موضوع به حمایت از تولید از سوی سازمان نیز بستگی دارد زیرا توسعه فعالیتهای پوشش بیمهای در این مسیر بسیار تأثیرگذار است.
هیچ گونه حمایت و تسهیلاتی برای کارفرمایان نباید به بهانه «حمایت از تولید»، منجر به معافیت یا چشمپوشی از پرداخت حق بیمه قانونی کارگران شود. زیرا موجب شکنندگی پایه منابع شده و ظلم به کارگر و جامعه محسوب میشود. همه خوب میدانند که چشمپوشی از حق بیمه، در کوتاهمدت ممکن است به واحد تولیدی کمک کند، اما در بلندمدت بنیان مالی سازمان تأمین اجتماعی را که متکی به همین حق بیمههاست، تخریب میکند.
پرداخت نکردن حقبیمه کارگران، نه تنها حق مسلم و آینده کارگر را تضییع میکند، بلکه بار مالی ناشی از عدم پرداخت آن، در نهایت بر دوش کل جامعه و بودجه عمومی قرار میگیرد. حمایت واقعی از تولید، ارائه تسهیلات مالی، مشوقهای مقطوع و فرصتتجدید ساختار بدهی است، نه قربانی کردن حقوق اساسی نیروی کار.
خسروشاهی همچنین اضافه کرد: تأمین اجتماعی به عنوان بزرگترین سازمان حمایتکننده از بخش تولید، در راستای افزایش همکاریها با کارفرمایان در بخشهای مختلف اقتصادی برای بهبود فضای کسب و کار پیشگام بوده است. با توجه به اینکه بین فعالیتهای تولیدی و اقتصادی، رونق کسب و کار و گسترش خدمات تأمین اجتماعی رابطهای مستقیم وجود دارد، بنابراین با فعالیت مستمر در عرصه تولید و اقتصاد، میتوان تأمین منابع سازمانها و صندوقهای بیمهای را بیشتر به سمت افزایش سرمایه و شمار بیمهشدگان سوق داد.
وی بیان کرد: بخشی از منابع تأمیناجتماعی از فضای کسب و کار تأمین میشود که کارفرمایان در آن نقش دارند، بخشی از آن حاصل دسترنج کارگران است که در پیشبرد کشور و مولدسازی فضای تولید نقش دارند. در کنار ایجاد اشتغال در این حوزه باید سودآوری مناسب داشت و از منابع بهدستآمده از محل سرمایهگذاریها برای خدمترسانی مطلوب سازمان به جامعه تحت پوشش استفاده کرد.
به گفته وی، کارگر و کارفرما در امر تولید نقش محوری دارند، در همین راستا سازمان تأمین اجتماعی در کنار حمایت از کارگران برای رفع موانع تولید تلاش جدی انجام میدهد تا همچنان با رونق تولید و حمایت از بخشهای مختلف حوزه کسبوکار، با ایجاد فرصتهای شغلی پایدار، منابع سازمان را به نوعی افزایش دهد.
خسروشاهی اضافه کرد: شرایطی که سازمان تأمین اجتماعی در عرصه کار و تولید فراهم کرده است به طور یقین به تحولات اقتصادی، رشد اقتصاد در ابعاد اشتغال و تولید و توسعه فعالیتها در نظام خدماتی، توزیعی و تولیدی کمک خواهد کرد و از طرفی دیگر کارگران و نیروهای انسانی بدون داشتن تأمین اجتماعی کارآمد امکان کارآمدی، بهرهوری و اثربخشی در محیط کار را نخواهند داشت. بنابراین کارفرمایان باید سرمایهگذاری، توسعه و تولید را با ایجاد این بستر تأمین اجتماعی کارآمد و نظام بیمههای اجتماعی به وجود آورند.
سازمان تأمین اجتماعی و بخش تولید، دو روی یک سکه برای توسعه اقتصادی و اجتماعی به شمار میروند. حمایت هوشمندانه و اصولی تأمین اجتماعی از تولیدکنندگان، در نهایت به تقویت خود سازمان، ایجاد اشتغال پایدار و تأمین امنیت خاطر میلیونها کارگر و خانواده آنان منجر میشود. اما این حمایت باید بر اساس تضمین پرداخت حقبیمه به عنوان یک اصل تخطیناپذیر استوار باشد تا چرخه تولید و تأمین اجتماعی برای نسلهای آینده نیز تداوم یابد.




