به گزارش تأمین ۲۴، در فضایی سرشار از طراوت و نشاط، سرسبزی درختان و خنکای نسیم پاییزی تالار باشگاه پل رومی تهران هماهنگی دلانگیزی با نظم و صفای محیط ایجاد کرده است. همکاران دوشادوش یکدیگر در کنار عزیزانشان تصویری از همدلی و هارمونی را ترسیم میکنند. چهرهها از شادی میدرخشند؛ گویی پس از ورود به دوران بازنشستگی، امشب فرصتی فراهم شده تا همکاران قدیمی را از نزدیک ببینند و خاطرات گذشته را زنده کنند.
از کنار میزها که میگذری، صدای گفتوگوها و مرور خاطرات شیرین روزهای همکاری به گوش میرسد. گاه از روزهای سخت و چالشها میگویند، اما آنچه در پایان میماند، یادگاریهای ارزشمند از لحظههای مشترک همکاری و دوستیهای پایدار است.
در این میان، الهه افشار، همکار بازنشسته سازمان تأمیناجتماعی، با چهرهای آرام و لبخندی رضایت بخش، خاطراتی از سالهای خدمت خود به اشتراک میگذارد: آنچه برای من همیشه ماندگار مانده، تلاش و همدلی در کنار همکارانم بود. هر روز کاری، فرصتی برای یادگیری نه تنها از کار، بلکه از یکدیگر به شمار میرفت.
او درس کلیدی زندگی حرفهای خود را اینگونه بیان میکند: موفقیت تیمی تنها با همکاری، احترام متقابل و پشتکار به دست میآید. اگر این ارزشها را حفظ کنیم، مسیر پیش رو همواره روشن و امیدبخش خواهد بود.
افشار برای نسل جوان نیز پیام داشت: به همکاران جوان توصیه میکنم کار را تنها یک وظیفه نبینند، بلکه آن را فرصتی برای رشد و ساختن خود بدانند. با صداقت کار کنند، از پرسیدن نهراسند و بدانند که احترام و تعهد، سرمایههایی بیزوال هستند.
افشار در ادامه، آرزوی بزرگ خود را اینگونه توصیف کرد: آرزو دارم روزهای پیش رو را در کنار خانواده، با آرامش و سلامت سپری کنم و به کارهایی بپردازم که در هیاهوی سالهای کاری به تعویق افتادهاند.
او در پایان، پیامی امیدوارکننده برای همنسلیهای خود داشت: بازنشستگی پایان راه نیست؛ آغاز فصل تازهای است برای زندگیکردن به معنای واقعی. زمانی است برای انجام کارهایی که همیشه آرزویشان را داشتیم: خواندن کتابهای نخوانده، دیدار دوستان قدیمی، تجربه هنرهای ناشناخته، نواختن سازهای دلتنگ و رفتن به سفرهای رویایی. بیایید این فرصت را غنیمت بشماریم و زندگی را با تمام وجود تجربه کنیم. امیدوارم این دوران برای همه بازنشستگان، سرشار از خیر، برکت و سلامتی باشد.
اتفاقاً در ادامه این گفتوگوی صمیمی، محمد طاهر نکونام، همسر خانم افشار، با چهرهای متبسم و چشمانی پر از افتخار به خاطرات مشترکشان اشاره کرد. وقتی از او پرسیده شد که چه خاطره یا ویژگی خاصی از دوران خدمت همسرش برایش ماندگار شده، با تأملی شیرین پاسخ داد: یکی از ویژگیهای درخشان الهه که همیشه برایم منبع الهام بوده، پشتکار و تعهد کمنظیر او در کار است. به یاد میآورم روزهایی را که با خستگی از کار بازمیگشت، اما هرگز نشاط و نگرش مثبتش را از دست نمیداد. این ثبات عاطفی و حرفهای او نهتنها در محیط کار، که در زندگی مشترکمان نیز به عاملی برای استحکام و امیدواری تبدیل شد.
نکونام در ادامه با بیانی پرمهر، بازنشستگی همسرش را نه پایان، بلکه آغازی تازه توصیف کرد: بازنشستگی الهه برای من همچون هدیهای است که زندگی مشترکمان را غنیتر کرده است. این فصل تازه، فرصتی است برای تجربه شادیهای کوچک و بزرگی که پیش از این بهدلیل مشغلههای کاری کمتر مجال بروز مییافت. دیدنش که اکنون با آرامش بیشتر و قلبی سرشار از عشق، زمانش را به علایق شخصی و خانواده اختصاص میدهد، برای من بزرگترین نعمت محسوب میشود.
این گفتوگوها برشی از زندگی های مشترکی را به تصویر می کشد که در آن، عشق و همراهی، پلی بوده است بین تعهدات کاری و حرفهای و آرزوهای شخصی؛ پلی که اکنون در فصل بازنشستگی، به مسیری تازه برای رشد مشترک و کشف دوباره یکدیگر تبدیل شده است....
ادامه دارد