حدود ۱۲ سال سابقۀ بیمۀ اجباری دارم. حدود ششماه در شرکتی مشغولبهکار بودم و به اختیار خودم استعفا دادم. به پیشنهاد کارفرما پرداخت بیمۀ من تا وقتی کار پیدا کنم همچنان ادامه دارد و مبلغ بیمه را خودم پرداخت میکنم. میخواستم بدانم بیمه بهصورت اختیاری بهتر است یا بیمۀ اجباری؟
البته بیمۀ اجباری از بیمۀ اختیاری بهتر است، ولی طبق قانون با اشتغال بیمۀ اجباری به وجود میآید و بدون اشتغال و فقدان رابطۀ کاری طبق قانون کار پرداخت حق بیمه قانونی نیست.
کسیکه در حال اخذ مقرری بیمۀ بیکاری است، آیا میتواند کمک بارداری هم دریافت کند؟
با توجه به مفهوم مخالف بند ۱۸ دستورالعمل اجرایی قانون بیمۀ بیکاری، که فقط پرداخت مستمری بازماندگان و مستمری ازکارافتادگی جزئی را مجاز دانسته است، میتوان نتیجه گرفت شخصی که از مقرری بیمۀ بیکاری استفاده میکند همزمان نمیتواند از غرامت دستمزد ایام بارداری بهرهمند شود. بند ۱۸ دستورالعمل اجرایی قانون بیمۀ بیکاری: پرداخت همزمان مقرری بیمۀ بیکاری و مستمری بازماندگان و یا مستمری جزئی بلامانع است.
سهسال در هنرستان معاون اجرایی بوده و بیمه نشدهام. اگر کارفرما قبل از زایمان سه یا چهار ماه من را بیمه کند آیا مرخصی زایمان به من تعلق میگیرد؟
شرایط پرداخت غرامت دستمزد ایام بارداری به شرح زیر است:
۱. بیمهشده باید یکسال قبل از زایمان حداقل ۶۰ روز سابقه پرداخت حق بیمه نزد سازمان تأمین اجتماعی داشته باشد.
۲. اشتغالبهکار نداشته باشد و از جایی حقوق دریافت نکند.
دربارۀ قانون استفاده از سنوات ارفاقی فرزندان شهدا، که در قانون برنامۀ ششم توسعه آمده است، سؤال دارم؛ طبق این قانون، هشتسال سنوات ارفاقی برای فرزندان شهدا در نظر گرفته شده است. به شعبۀ تأمین اجتماعی مراجعه کردم گفتند هنوز هیچ دستورالعملی دراینخصوص نیامده است. این قانون در برنامۀ پنجم توسعه تفسیر متعارضی داشت ولی در برنامۀ ششم کاملاً واضح و روشن است. لطفاً در این مورد توضیح دهید.
مادۀ قانونی مد نظر بند ۹ مادۀ ۱۰۲ قانون برنامۀ ششم است که ارفاق حداکثر ۸ سال سابقه را برای فرزندان و همسران شهدا منظور کرده است. این تکلیف برای کلیۀ کارکنان بخش دولتی و خصوصی قابلاجراست ولی نحوۀ اجرای آن تا حدودی دارای ابهام است. اولین سؤالی که مطرح میشود این است که میزان ارفاق تعیینشده براساس چه ملاکی است؟ مثلاً روشن نیست که یک شخص چه مقدار از این حداکثر سنوات ارفاقی بهرهمند میشود. در مورد جانبازان سنوات ارفاقی براساس میزان جانبازی و درصد ازکارافتادگی است ولی در اینجا معلوم نیست ملاک تعیین میزان آن چیست. ثانیاً منابع مالی این تکلیف از کجا باید تأمین شود. قطعاً این موضوع بیشتر مبتلابه صندوقهای بازنشستگی است و باید منابع مالی آن مشخص شود. اینکه هزینۀ آن را در بخش دولتی و در بخش خصوصی چه کسی باید بپردازد معمایی دیگر است. به نظر میرسد این مقرره نیاز به ارائۀ لایحۀ استفساریه به مجلس دارد تا ابهامات آن برطرف شود. درغیراینصورت وجود آییننامۀ اجرایی برای آن ضروری است تا در آن جزئیات بیشتری تبیین و تشریح شود. این آییننامه باید توسط هیئت دولت مصوب شود و صرفاً با صدور بخشنامه در سازمان تأمین اجتماعی قابلیت اجرایی نخواهد داشت. در ضمن چنین مصوبهای در برنامۀ پنجم توسعه نیامده است.
بند ۹ مادۀ ۱۰۲ برنامۀ ششم: کلیۀ فرزندان و همسران شهدای شاغل در دستگاههای موضوع مادۀ ۲ قانون جامع خدماترسانی به ایثارگران میتوانند با حداکثر ۸ سال سنوات ارفاقی و با دریافت حقوق و مزایای کامل بازنشسته شوند.
چهارسال و چهارماه سابقۀ بیمه دارم. یکسال بود که کارگاه حق بیمۀ من را ۲۰ روزه پرداخت میکرد. الآن نزدیک به چهارماه است که مجدداً حق بیمه را ۳۰ روزه پرداخت میکند. میخواستم بدانم برای اینکه بیمۀ بیکاری کامل شامل حالم شود، چندماه دیگر باید حق بیمۀ ۳۰ روزه پرداخت شود؟
شرط استفاده از مقرری بیمۀ بیکاری داشتن ششماه سابقۀ قبلی است. مدت پرداخت مقرری بیمۀ بیکاری به میزان سابقۀ بیمهشده و تأهل و تکفل و تجرد وی بستگی دارد، ولی برای احراز استحقاق دریافت مقرری و برقراری آن داشتن ششماه سابقۀ قبلی کافی است. حداقل مدت پرداخت مقرری ششماه و حداکثر آن ۵۰ ماه است. میزان مبلغ مقرری ماهانۀ بیمۀ بیکاری ارتباطی به مدت سابقه ندارد بلکه به دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه بستگی دارد. طبق قانون بیمۀ بیکاری حداقل مبلغ مقرری ۵۵ درصد حقوق زمان اشتغال بیمهشده است که از حداقل حقوق سال مربوطه کمتر نخواهد بود و حداکثر آن نیز ۸۰ درصد حقوق است. برایناساس بهازای هریک از افراد تحت تکفل ۱۰ درصد حداقل دستمزد سال به مقرری اضافه میشود.
اگر کارگری بیمه نخواهد و کتباً آن را به کارفرما اعلام کند، ولی بعد از پایان کار شکایت کند و خواستار احیای سوابقاش شود، حرفاش قبول میشود یا چون خودش بیمه نخواسته شکایتاش رد میشود؟
بیمه کردن کارکنان اجباری است و با توافق، حتی اگر محضری هم باشد، این تکلیف از عهدۀ کارفرما خارج نمیشود و فرد مذکور میتواند طبق مادۀ ۱۴۸ قانون کار هر زمان که اراده کند به هیئتهای حل اختلاف در خصوص سوابق بیمهای خود دادخواست تقدیم کند.