تامین۲۴/سالها در یک شرکت فنی مشغول به کار بود. او بچه خانوادهای معمولی در شمال ایران بود. زندگیاش روزمره و یکسان پیش میرفت. برادرش هنر خوانده بود و از نوجوانی در زمینه هنرهای چوبی فعالیت میکرد. 15 سال پیش آنها با هم به توافق رسیدند که کسبوکار خودشان را با همفکری و همکاری هم راهاندازی کنند. کسبوکار خانوادگی آنها آغاز شد. هر کسی یک گوشه کار را گرفت و صدای شبانهروزی برش چوب از کارگاه کوچکشان به گوش رسید. حالا آنها ایدههای بزرگ دارند و به ایجاد مجموعه گردشگری میاندیشند. مجموعهای که میتواند در رونق گردشگری ایران تاثیرگذار باشد و متحولکننده شرایط کاریشان. «یاسر رمضانی»، کسی است که این کسبوکار خانوادگی را راهاندازی کرده و میگوید: «باید تحمل داشت و از سختیها گذشت، صبر کارها را پیش میبرد».
وقتی یاسر کار خانوادگی را آغاز کرد
مغازه آنها نرسیده به پلور، در شهر رینه است. رینه، نزدیکترین شهر به قله دماوند و از سرزمینهای اسطورهای ایران است. شهری خوش آب و هوا که مقصد ایدهآلی برای گردشگران بهشمار میآید. یاسر رمضانی نقبی به گذشته میزند: «من متولد شمال ایران هستم. ما در خانوادهای با چهار فرزند با سختیهای بسیار بزرگ شدیم. هر یک مشغول به کاری. یکی از برادرهایم در دانشگاه هنر خواند و کار چوب میکرد. هنرهای چوبی برای ما که ساکن شمال ایرانیم، هنری آشناست. هر چند که در دورهای نادیده گرفته میشد اما حالا مشتریهای بسیاری دارد.»
برادر یاسر به هنرهای چوبی روی آورده بود، یاسر اما خیلی زود جذب یک شرکت فنی شد. سالها اینگونه گذشت تا اینکه 15 سال پیش آنها به این نتیجه رسیدند که اگر دست در دست هم دهند و با هم مشغول به کار شوند، به نتیجه بهتری دست پیدا میکنند: «کسبوکار ما از همان زمان که به همکاری فکر کردیم، آغاز شد. اوایل مانند هر کار دیگری سختیهای خاص خود را داشت. هنرهای چوبی آنقدر دیده نمیشد که حالا رونق دارد. در ابتدای کار من هیچی نداشتم جز ابزار. این تنها سرمایه من بود و با همین سرمایه ناچیز کارمان را شروع کردیم.»
کسبوکار خانوادگی امروز در دنیا طرفداران زیادی پیدا کرده، یکجور بازگشت به گذشته منتها اینبار آگاهانهتر و با رفع مشکلاتی که پیشتر داشت. این مدل در زندگی یاسر و خانوادهاش هم به نتیجه رسیده. با اینکه روایتهای زیادی در فرهنگ ما هست که کارهای خانوادگی دردسرهای بسیار دارد، یاسر نظر دیگری دارد: «هر کاری دردسرهای خودش را دارد. آدمها با یکدیگر فرق میکنند. بالاخره مشکلاتی پیش میآید که با صبر و حوصله و تحمل این مشکلات میگذرند. مهم این است که کارها بهخوبی انجام شود.»
هنرهای چوبی و تولید وسایل کاربردی
یاسر و برادرش کارها را پیش میبرند و همسرانشان به آنها میپیوندند: «همسرم به کلاسهای آموزشی رفت و قالیبافی و گلیمبافی را آموخت و حالا آنها در زمینه تولید گلیم فعالیت میکنند و ما در زمینه کارهای چوبی و همین دامنه فعالیتهای هنری ما را گسترش داده است.»
آنها بعد از بازاریابی متوجه میشوند که باید هنرشان کاربردی شود: «در ابتدا کارهایی که تولید میکردیم بیشتر هنری بود اما بهتدریج رگ بازار دستمان آمد و دریافتیم که کارهایمان هم میتواند هنری باشد و هم کاربردی. بنابراین تولید وسایل مورد نیاز در آشپزخانه را آغاز کردیم. برای اینکه تولید در آن بخش را افزایش دهیم، میزان خرید مشتریها معیار اصلی ما بود.»
این دو برادر چوب را از شهرهای اطراف تهیه میکردند: «تهیه چوب برای ما کار راحتی است و بعد استفاده از ابزار و داشتن سلیقه در تولید محصولات است.» گلدان، کاسه، قاشق، کفگیر و.... بهتدریج نبض بازار دست آنها آمد. یاسر میگوید:«در یک سال اول ما به سود نرسیدیم اما مهم این بود که ناامید نشدیم و فعالیتمان را ادامه دادیم. سعی کردیم تا آنجایی که امکان دارد. وسایل مورد علاقه خریداران را بشناسیم.» در حال حاضر محصولات چینی کل بازار را گرفته است. یاسر می گوید که ما سعی کردیم بهجای اینکه به وارد کردن محصولات بیاندیشیم، خودمان کار را تولید کنیم اما برای رقابت با محصولات چینی باید ایدههای نو داشت و هر محصولی را با کیفیت بالا تولید و ارائه کرد؛ این راز موفقیت ما بود.» آنها بیشتر فروش خود را در مغازهشان انجام میدهند: «علاوه بر فروش به روش مستقیم، ما صفحه اینستاگرام هم داریم و آنجا محصولاتمان را معرفی میکنیم. اگر کسی بخواهد محصول خاصی را از طریق این صفحه سفارش میدهد و بعد از ساخت برایش میفرستیم.» یاسر از اهمیت علاقه فردی که میخواهد کسبوکار جدیدی آغاز کند میگوید: «علاقهمندی به هر کاری، تضمینکننده مهم پیشرفت در آن فعالیت است. وقتی فردی علاقهمند باشد، سختیهای آن کار را تحمل میکند. من هر وقت به مانعی بر سر راهمان میرسیدم، با خودم میگفتم این نیز بگذرد. این نوع نگاه باعث میشود که فراز و نشیبها توان فرد را نگیرد.»
چشمانداز کسبوکار خانوادگی
اکنون 15 سال است که خانواده یاسر دست به دست هم دادند تا از گلوگاههای خطرناک بگذرند. حالا یاسر از برنامههای آینده حرف میزند: «برنامه آینده من این است که مجموعه گردشگری بزرگی راهاندازی کنیم که در این مجموعه هنرهای سنتی و صنایع دستی به فروش برسد، اقامتگاه بومگردی و کافه و سایر امکانات گردشگری را داشته باشیم و به این وسیله کارمان را گسترش دهیم.» با این چشمانداز او نهتنها کسبوکار خانوادگی را رونق میدهد، بلکه میتواند برای بسیاری از بومیهای منطقه کارآفرینی و شغل ایجاد کند. او پتانسیل و آینده رینه را در چرخیدن چرخ گردشگری میداند. یاسر مهمترین ویژگی یک کارآفرین را در «گذشت»، «علاقه به کار» و داشتن «ایده» میداند؛ او میگوید که تمام تلاش خود را میکند تا کارشان را توسعه داده و بتواند موفقیتهای بیشتری به همراه خانوادهاش بهدست بیاورند.
منبع:هفته نامه آتیه نو/ فاطمه علیاصغر