دست رد کشورهای ثروتمند بر سینه آوارگان سوری

ترجمه آزاده شعبانی

منبع: آکسفام

تامین ۲۴/ به گزارش موسسه آکسفام، کمتر از 3 درصد از حدود 5 میلیون پناهنده ای که در کشورهای همجوار سوریه زندگی می کنند، در کشورهای ثروتمند اسکان داده شده اند.

فقدان یک اراده سیاسی و افزایش میزان بیگانه هراسی منجر به واکنش های شدیدی علیه پناهندگان در بسیاری از کشورها شده است.

موسسه آکسفام، سیاست های مربوط به اسکان پناهندگان در 8 کشور (استرالیا، کانادا، آلمان، هلند، روسیه، اسپانیا، انگلستان و ایالات متحده آمریکا) را مورد بازنگری قرار داد و به این نتیجه رسید که در برخی از این کشورها فرایند طولانی پذیرش پناهجو، جو امنیتی و فضای سیاسیِ به شدت خصمانه علیه پناهجویان، موجب تاخیر زیادی در ورود پناهندگان به این کشورها شده است. در حالی که در سایر کشورها، تدابیر و راهکارهای سیاسی، مالی و انسانیِ فزاینده، منجر به بهبود وضعیت اسکان پناهدگان شده است.

«اندی بیکر»، مسئول آکسفام در رابطه با بحران سوریه، اظهار کرد: «بعد از پوشش های رسانه ای گسترده ای که در رابطه با مرگ کودک پناهجوی سوری که در دریا غرق شد (آیلان کوردی) صورت گرفت، برخی از کشورهای ثروتمند، درخواست های شهروندانشان برای حمایت از پناهنجویان را مورد توجه قرار دادند و تاحدی به وجدان خود و تعهدات انسانی شان برای اسکان پناهجویانِ بی پناه، اعتنا کردند. با این حال، در سال های اخیر، ما شاهد بودیم که رهبران این کشورها با موجِ بیگانه هراسی و واکنش های فزاینده ضد پناهجویان، همراه شدند[ و شاید اصلا خود به وجود آورنده چنین موج بیگانه هراسی بودند] و در این میانه، پناهجویانِ آسیب دیده سوری هستند که بهای چنین نگاه های خصمانه ای را[با جان خود] می پردازند.

حدود 130 هزار پناهنده سوری در کشورهای ثروتمند جهان، اسکان داده شده اند که رقم بسیار ناچیزی است، به خصوص زمانی که این رقم با کشورهایی چون لبنان، مقایسه می شود که یک پنجم از مردم این کشور، پناهنده هستند.

درحالی که اسکان پناهندگان، راه حل نهایی برای بحران سوریه محسوب نمی شود، اما یک راهکار قابل توجه و البته موقت برای ایجاد امید در بسیاری از پناهجویان است و همچنین نشان دهنده احساس همبستگی و یک مسئولیت مشترک در کشورهای همجوار سوریه است که میزبان خیل عظیمی از مردان و کودکان و زنان سوری هستند که از جنگ و خشونت در کشور سوریه، گریخته اند.

کشور کانادا، در سال اخیر، حدود 35 هزار پناهنده سوری را اسکان داده است، درحالی که کشور انگلستان، اندکی بیش از 3 هزار پناهنده را اسکان داده است. مقایسه شرایط اقتصادی کشورها بدین معناست که از زمان شروع جنگ و درگیری ها در کشور سوریه، کشور کانادا 248 درصد از سهم منصفانه خود را به پناهندگان سوری اختصاص داده و کشور انگلستان تنها 18 درصد را به پناهندگان تخصیص داده است.

اردن، لبنان و ترکیه میزبان خیل عظیمی از پناهندگان سوری بوده اند که بالغ بر 5 میلیون نفر بوده است، این کشورها همراه با کشورهایی چون مصر و عراق که با بحران پناهندگان درگیر هستند، کمک های مالی بسیار اندکی از سوی سایر کشورها دریافت کرده اند. از ماه دسامبر در سال 2016، واکنش های بشردوستانه به بحران پناهندگان سوری، تنها نیمی از هزینه های مادی پناهندگان را تامین اعتبار کرده است.

موسسه آکسفام از جامعه جهانی تقاضا کرد که مسئولیت پذیری و تعهد بیشتری نسبت به پناهندگانِ جنگ زده سوری را متقبل شوند و به رفتارهای بشردوستانه ای برای اقامت و اسکان برای 10 درصد از پناهندگان سوری تا پایان سال 2017، اقدام کنند و همچنین اقدامات لازم برای پذیرش سریع تر پناهندگان، الحاق خانواده هایشان و نیز اختصاص ویزاهای دانشجویی صورت دهند.

برخی از کشورهای ثروتمند جهان، لازم است، فرایند پذیرش و اسکان پناهندگان را بهبود و سرعت ببخشند و از روش کشورهایی که در زمینه اسکان پناهندگان، پیشگام هستند، پیروی کنند. همچنین با نگاه های منفی نسبت به پناهندگان و ترس های نامعقول و بیگانه هراسی که در گفتمان های عمومی رایج شده است به مقابله بپردازند.

به عنوان مثال، در کشور هلند، فرایند اسکان پناهندگان، 6 ماه طول می کشد. در حالی که در کشورهای دیگر این روند ممکن است تا 5 سال به طول انجامد. کشور کانادا تقریبا 500 کارمند را در سفارتخانه های خود در کشورهای همجوار با سوریه مستقر کرده است تا به فرایند پذیرش و اسکان پناهندگان سرعت ببخشد. در حالی که ایالات متحده امریکا علی رغم اینکه به راحتی قادر بود که پرسنل بیشتر و کمک های مالی بیشتری را به این منطقه ارسال کند، تنها 10 درصد از سهم منصفانه خود برای کمک رسانی را به انجام رسانده است.

کشور اسپانیا، علی رغم حمایت های عمومی گسترده ای که از پناهندگان وجود دارد، درخواست کمیساریای عالی پناهندگان مبنی بر ارائه 500 ویزا برای دانشجویان سوری در لبنان و اردن را رد کرده است. کشور روسیه نیز علی رغم تعهداتش در کنوانسیون پناهندگان در سال 1951، تنها به دو پناهنده سوری، مجوز پذیرش و اسکان ارائه کرده است!