تامین۲۴/ برابر ماده 41 قانون کاری که از سال 69 تا به امروز بر روی کاغذ، ملاک تنظیم روابط میان کارگر و کارفرما بوده است، حداقل دستمزد سالانه کارگران باید بر اساس ارزش تورمی سبد معیشت یک خانوار متوسط افزایش یابد، اگرچه در طول این سالها به دلیل اجرای ناقص قانون، در عمل افزایش سالیانه مزد کارگران روالی سلیقه‌ای داشته است؛ اما امسال کارگروه ویژه مزد شورای عالی کار با محاسبه عدد 2 میلیون و چهارصد و هشتاد و نه هزار تومان به عنوان حداقل سبد یک خانوار متوسط، گام مهمی را در اجرای کامل تکلیف تعیین شده در ماده 41 قانون کار برداشته است.
در همین رابطه، درصدد برآمدیم تا از طریق بررسی الگوی افزایش مزد کارگران کشور انگلستان، به تقویت مذاکرات در راستای تامین منافع کارگران ایران کمک کنیم چرا که در این کشور سال‌هاست که بخش کارفرمایی و دولتی موضوع افزایش مزد کارگران را براساس بهای سبد معیشت پذیرفته‌اند.
در کشور انگلستان سبد معیشت برای لندن و باقی شهرها جداگانه محاسبه می شود و این محاسبات مبنای تعیین مزد قرار می‌گیرد.
با این توضیح که هم اکنون هر پوند استرلینگ (واحد پول بریتانیا) در بازار ارزهای خارجی ایران معادل 48 هزار ریال است و هر 100 پنی برابر با 1 پوند است؛ حداقل دستمزد سال 2017 در سایر شهرهای انگلستان، معادل ۸ پوند و ۴۵ پنی(حدود 40 هزار تومان) به ازای هر ساعت کار و در لندن به میزان ۹ پوند ۷۵ پنی(حدود 45 هزار تومان) تعیین شده است.
تعیین حداقل دستمزد در شهر لندن توسط "سازمان لندن بزرگ" که شهردار لندن در راس آن قرار دارد تعیین می شود. در سایر نقاط کشور نیز حداقل دستمزد توسط تیمی از متخصصان دانشگاه "لافبرو" که در منطقه "لسترشر" قرار دارد تعیین می شود.
علاوه بر این دو مرجع، بنیاد "مزد کافی برای امرار معاش" که شعار اصلی‌اش " دستمزد برای تامین هزینه های واقعی زندگی" است محاسبات مستقلی را بر روی سبد معیشت خانوارهای کارگری انجام می دهد.
به گفته این بنیاد، مبنای محاسبه حداقل دستمزد در هر ساعت کار بر اساس هزینه های سبد معیشت تعیین می شود.
روال کار بنیاد "مزد کافی برای امرار معاش" برای تعیین سبد معیشت از این قرار است که ابتدا کارشناسان آن قیمت کالاهایی را که برای تامین یک زندگی "معمولی و سالم" برای یک خانوار کارگری متوسط ۴ نفری مورد نیاز است را استخراج می کنند. البته این اقلام بر اساس منابع و اطلاعات متعددی تعیین می‌شوند و دو معیار هزینه های خوارکی (کالاهای حیاتی) و هزینه های خدماتی در تعیین هزینه‌های سبد معیشت گنجانده می‌شوند.
هزینه های سبد معیشت در لندن
از آنجایی که لندن یکی از شهرهایی است که هزینه های زندگی در آن بالاست. هزینه های سبد معیشت در آن مستقل از دیگر شهرها انگلستان محاسبه می شود. هزینه های زندگی در لندن معیارهای مشخص تری نسبت به سایر شهرهای انگلستان دارد. از این رو در این گزارش هزینه های سبد معیشت در لندن را بررسی می کنیم. قیمت سبد معیشت خانوارهای کارگری بر اساس هزینه‌های اقلام خوراکی و خدماتی که توسط سازمان لندن بزرگ سازمان استخراج شده، محاسبه می‌شود.
هزینه های خوراکی در لندن
در گام اول متوسط قیمت کالاهای خوراکی یک خانوار کارگری که از مراجع مختلفی به دست آمده ارزیابی و تحلیل می شوند و برهمین اساس هزینه های اقلام خوراکی در سبد معیشت روزانه خانوارهای کارگری با تعداد متوسط ( ۴ نفری) از قرار زیر است:
هزینه های کالاهای خدماتی در لندن
۱. هزینه های مسکن
هزینه های مسکن بر اساس اجاره ای یا خصوص بودن محل زندگی افراد، تعداد فرزندان و مجرد و متاهل بودن افراد تعیین می شود. اما به اساس سه شکل مختلف آن را صورت بندی کرده اند:
۱.۱. افراد مجرد یا متاهلی که بدون داشتن فرزند در یک اتاق در خانه های اجاره ای خصوصی زندگی می کنند.
۲.۱. خانواده ای که با داشتن یک فرزند در یک خانه دو خوابه در بخش اجاره اجتماعی زندگی می کنند.
۳.۱. خانواده ای که با داشتن ۲ یا ۳ یا ۴ نفر در یک خانه سه خوابه در بخش اجاره اجتماعی زندگی می کنند.
در هزینه های مربوط مسکن موارد زیر لحاظ می شود:
2. مالیات شورایی
2. مالیات شورایی
خانواده ها بر اساس تعداد و نحوه استفاده از خانه های که در آنها زندگی می کنند "مالیات شورایی" متفاوت پرداخت می کنند. رقم پرداخت مالیات شورایی در انگلستان با ولز و اسکاتلند متفاوت است و فرمول محاسباتی مشخصی دارد.
۳. هزینه های حمل و نقل
خانوارهای کارگری در طی سال بر اساس نوع کار و یا شهری که در آن زندگی می کنند سفرهایی به خارج یا داخل شهر دارند. هزینه های رفت و آمد برای ساکنین لندن و اطراف آن به علت تمرکز صنایع در آن کمتر از ساکنین سایر شهرها است اما همانطور که گفته شد هزینه های زندگی در لندن بالاتر است.
در هزینه های مربوط به حمل و نقل موارد زیر لحاظ می شود:
۴. هزینه های فرزندان
خانواده هایی که فرزاندان ۱۱ سال یا پایین تر از آن دارند بسته به اینکه مرد یا زن هر دو مشغول به کار باشند و یا یکی از آنها خانه دار باشد برای نگهداری فرزندان خود هزینه هایی پرداخت می کنند. بر این اساس فرزندان ۱۱ سال یا پایین تر به ۴۲ ساعت و نیم مراقبت در در هفته احتیاج دارند. برای کودکان پیش دبستانی امکان مراقب تمام وقت وجود دارد. ارقامی که برای هزینه های این بخش به آن استناد می شود بر اساس اعتماد سازمان لندن بزرگ به والدین استخراج می شود.
۵. پوشاک
یک کارگر لندنی با درآمد خود قادر به تهیه پوشاک گران قیمت نیست اما می تواند لباس هایی با قیمت متوسط و کیفیت قابل قبول از برندهای مشهور خریداری کند. طبیعتا یک خانوار کارگری هر ماه احتیاج به خرید لباس پیدا نمی کند اما شلوار، لبس زنانه و کفش در محاسبات مربوط به سبد معیشت خانوارهای کارگری گنجانده شده اند.
در هزینه های مربوط به پوشاک موارد زیر لحاظ می شود:
۶. بهداشت و مراقبت های شخصی
سیستم درمانی فراگیر بریتانیا بیشتر هزینه های درمان کارگران به عنوان طبقه متوسط شهری را پوشش می دهد. با این وجود داروها و برخی از اقلام را لندنی ها همانند سایر کشورها باید از جیب خود بپردازند که قیمت آنها پایین است و در محاسبات مربوط به سبد معیشت لحاظ شده است.
در هزینه های مربوط به بهداشت و مراقبت های شخصی موارد زیر لحاظ می شود:
۷. سرگرمی
سرگرمی در محاسبات مربوط به سبد معیشت توسط سازمان لندن بزرگ، مورد توجه قرار گرفته است. در این محاسبات هزینه های رفتن به سینما، تئاتر، کافی شاپ، صرف شام در باشگاه شبانه وجود دارد.
به صورت کلی در هزینه های مربوط به سرگرمی موارد زیر لحاظ می‌شود:
جمع بندی:
مجموع هزینه‌های سبد معیشت یک خانوار کارگری (تعداد متوسط 4 نفر) 2534 پوند است که با در نظر گرفتن نرخ متوسط 4800 تومانی برای هر پوند، مجموع هزینه‌های آن معادل 12 میلیون و 163 هزار و 200 تومان می‌شود. حداقل دستمزد به ازای هر ساعت کار در لندن 9 پوند 75 پنی برابر با 45 هزار تومان است که با در نظر گرفتن 8 ساعت کار، دستمزد روزانه کارگران لندنی 78 پوند، 374 هزار 400 تومان و دستمزد ماهیانه 2340 پوند برابر با 11 میلیون 232 هزار تومان می‌شود.
منبع : ایلنا
