عشقی که به مادرکشی منجر شد

تامین ۲۴/ ۱۱ سال پیش دختر جوانی گریه‌کنان با پلیس ١١٠ تماس گرفت و گفت: هنگامی که به خانه آمدم، با جسد مادرم مواجه شدم که با طنابی که به دور گردنش بود، خفه شده بود. مأموران خود را به محل رساندند و پس از تحقیقات اولیه متوجه شدند مقتول زنی به نام نرگس است. همچنین آنها متوجه شدند کامران پسر خانواده مدتی است که با مادرش دچار اختلاف شده و با او درگیری داشته‌ است. به‌این‌ترتیب مأموران از کامران بازجویی کردند؛ او که ابتدا از مرگ مادر ابراز ناراحتی می‌کرد پس از ارائه مستندات از سوی مأموران اعتراف کرد و گفت: مدتی پیش با دختری به نام ملیکا آشنا شدم و می‌خواستم با او ازدواج کنم اما خانواده‌ام با ازدواج ما مخالف بودند. من پول چندانی نداشتم اما خانواده‌ام وضعیت مالی‌شان خوب بود. آنها به من گفته بودند اگر با ملیکا ازدواج کنم به من هیچ پولی نخواهند داد و خودم باید هزینه عروسی و زندگی‌ام را بدهم.

به گزارش روزنامه شرق، ماجرا را برای ملیکا تعریف کردم و با هم تصمیم گرفتیم به خاطر عشقمان خانواده‌ام را از سر راه برداریم. اول تصمیم گرفتم با سیانور پدر و مادرم را به قتل برسانم اما نتوانستم این کار را بکنم. روز حادثه هنگامی که مادرم از محل کار به خانه برگشت، بار دیگر مسئله ازدواجم با ملیکا را مطرح کردم و او باز هم مخالفت کرد طناب را برداشتم و به سمت او حمله و مادرم را خفه کردم، منتظر پدرم ماندم اما هنگامی که متوجه شدم، دیر به خانه برمی‌گردد، از محل فرار کردم.

به‌این‌ترتیب با توجه به اعترافات کامران مأموران ملیکا را نیز بازداشت کردند و با توجه به شکایت اولیای دم کیفرخواست علیه آنها صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه دو دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد. پس از انجام تشریفات قانونی اولیای دم که خواهر و مادر بزرگ کامران بودند، در برابر قضات قرار گرفتند. خواهر کامران او را بخشید اما مادر بزرگ کامران از دادگاه درخواست قصاص کامران را کرد؛ پس از آن کامران در برابر قضات قرار گرفت و بار دیگر در دادگاه روز حادثه را همان‌طور که قبلا گفته بود، تعریف کرد و گفت: از کاری که کرده‌ام پشیمانم.

در پایان جلسه قضات کامران را به اتهام قتل به قصاص و ملیکا را به دلیل معاونت در قتل به ١٠ سال حبس محکوم کردند که پس از مدتی مادر بزرگ کامران که یکی از اولیای دم بود فوت کرد و تصمیم‌گیری در این رابطه به وراث او یعنی خاله و دایی کامران واگذار شد که آنها نیز برای رسیدگی به این پرونده در دادگاه حاضر نشده‌اند. برای همین کامران طبق ماده ٤٢٩ قانون مجازات اسلامی درخواست تعیین تکلیف کرد که هفته گذشته جلسه رسیدگی به آن برگزار شد و بار دیگر کامران ابراز پشیمانی کرد و گفت: عشق چشمانم را کور کرده بود. من از کاری که کردم پشیمان هستم.
با پایان جلسه رسیدگی، هیئت قضات برای تصمیم‌گیری درخصوص این پرونده وارد شور شدند.