نگاهی به صنعت سیمان از دریچه کارخانه سیمان آبیک

تامین ۲۴/نقطه های سبز رنگ روی نقشه تقریبا می توان گفت به جز روی بخش هایی از شکم و پهلوی گربه کشورمان که آن هم مربوط به عمق کویر مرکزی و کویرلوت است، مابقی مناطق را پوشانده و نقشه را به گربه ای خال، خالی سبز رنگ تبدیل کرده است تا جایی که در برخی مناطق آنقدر نقاط به هم نزدیک هستند که حتی در نقشه سه متری روی هم افتاده اند.

به گزارش پایگاه خبری سیمان ، این نقشه در دفترمدیرعامل کارخانه سیمان آبیک که یکی از همین نقاط سبز رنگ است روی دیوار نصب شده و رئیس دفترمدیرعامل کارخانه که خود بیش از ۳۳ سال است در این مجموعه کار می کند و موهایش را همین جا سفید کرده، این حرف ها را می زند و توضیحاتش را این گونه ادامه می دهد:« تا قبل از شروع طرح های توسعه صنعت سیمان در کشور و افزایش ظرفیت کارخانه های موجود یعنی اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ تنها ۱۷ کارخانه سیمان در کشور وجود داشت ولی حالا تعداد کارخانه ها به ۸۰ رسیده است و در هر استان حداقل یک تا سه کارخانه سیمان و حتی بیشتر درحال بهره برداری دارند. یادم هست پیش از این سال ها، کمبود سیمان وحشتناک بود به حدی که صف های طولانی برای گرفتن سیمان هر روز جلوی در کارخانه ها شکل می گرفت و بازار سیاه به وجود آمده بود این قدر که سیمانی که از کارخانه می گرفتند را سه برابر قیمت در بازار آزاد می فروختند، هرکسی برای گرفتن سیمان ثبت نام می کرد سه ماه بعد نوبتش می شد ولی خب با راه اندازی واحدهای جدید و افزایش ظرفیت سیمان همه این ها خوابید و تا جایی مجوزهای بدون برنامه ریزی جدید داده شد که الان هر واحد سیمان در کشور بدون استثنا بسته به میزان ظرفیت از ۲۰۰ هزار تن تا یک میلیون تن تولید مازاد روی زمین مانده دارد که ذخیره کرده و تقاضایی برای آن وجود ندارد و با این وجود هنوز هم مجوزهای جدید درحال صادر شدن است، آن زمان که مجوزها داده شده فکر می کردن باتوجه به تقاضای داخل، پروژه های عمرانی متعدد و ساخت و ساز و البته پتانسیل های صادراتی کشورهای همسایه، سیمانی روی زمین باقی نمی ماند ولی حالا همه چیز در رکود است و کارخانه های با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند؛ دوره کمبود سیمان و رونق کار یادم هست که سهام شرکت های سیمانی در بورس به چهار هزار تومان هم رسیده بود ولی حالا که شب سیاه است با ۱۰۰ تا تک تومنی هم کسی سهام ما را نمی خرد.»
 کارخانه سیمان آبیک امروز با بیش از ۴۵ سال قدمت مثل تمامی کارخانه های این صنعت درکشور با مشکلات بسیاری رو به رو است به صورتی که یک خط تولید آن با ظرفیت ۸۵۰۰ تن به صورت کلی دو سال است از سوی مسئولان این واحد از مدار خارج شده و کارخانه تنها با ظرفیت زیر ۵۰ درصد ( خط سوم با ظرفیت ۸۵۰۰ تن) مشغول به کار است و البته ۷۰۰ هزار تن نیز ذخیره کلینکر روی زمین مانده دارد. کارخانه ای که برای طرح توسعه، افزایش ظرفیت کوره و راه اندازی یک خط جدید در آن میلیاردها تومان هزینه و وام گرفته شده ولی حالا مدت هاست زیان می دهد و با جریمه های سنگین بانکی به دلیل عدم پرداخت وام هایش رو به رو است.

بلیطی برای ورود به دنیای کارخانه سیمان

از کارخانه سیمان آبیک به دلیل موقعیت و ظرفیت بالا می توان به عنوان مشهور ترین کارخانه سیمان کشور نام برد که در کنار اتوبان تهران- قزوین قرار دارد و نامی آشنا برای بسیاری از ایرانیان است، هر کسی که حتی یک بار از اتوبان تهران- قزوین عبور کرده باشد امکان ندارد تحت تاثیر سازه های عظیم این کارخانه با ۳۰، ۴۰ متر ارتفاع که تا کیلومترها دورتر هم خودنمایی می کنند، قرار نگرفته باشد. عظمت این کارخانه برای همه عابران اتوبان این کنجکاوی را پیش می آورد که دنیای درون آن چه گونه است.

برای ورود به این دنیا باید از جاده قدیم تهران- قزوین که به موازات اتوبان تهران- قزوین است حرکت کنید تا بعد از نظرآباد با تابلو و دروازه بزرگ ورودی این کارخانه که در دو سوی بلوارش درختان سرو ردیف شده اند، رو به رو شوید، البته از تابلو و دروازه گرفته تا درختان و حتی آسفالت کف بلوار روی همه چیز گرد کهنسالی را به خوبی می تواند دید و متوجه شد که وارد کارخانه ای قدیمی می شوید.

کارخانه سیمان آبیک در سال ۱۳۴۹ ساخته شده و اولین خط تولید آن درسال ۱۳۵۱ با ظرفیت تولید روزانه ۳۵۰۰ تن سیمان و دومین خط آن در سال ۱۳۵۷ با ظرفیت ۴ هزار تن وارد مدار شده است، یعنی پیش از انقلاب ظرفیت اسمی این کارخانه به صورت کلی ۷۵۰۰ تن بوده است، ظرفیتی که سال ها بعد در سال ۱۳۷۹ و همزمان با پرداخت وام های ارزی برای توسعه صنعت سیمان در کشور تصمیم گرفته شد، افزایش پیدا کند. در این مسیر توسعه ابتدا به ظرفیت کوره خط یک این مجموعه ۵ هزارتن افزوده شد و تولید آن از ۳۵۰۰ تن در روز به ۸۵۰۰ تن رسید ( در سال ۱۳۸۸ خط جدید وارد مدار شد) و در مرحله بعد نیز خط جدیدی با تکنولوژی روز جهان آن هم با ظرفیت ۸۵۰۰ تن به سیمان آبیک اضافه شد ( سال ۱۳۹۱ به بهره برداری رسید) ؛ البته در این بین خط دو این کارخانه به دلیل هزینه های بالا و مقرون به صرفه نبودن تولید از مدار به صورت کلی خارج شد تا در نهایت این تغییر و تحول ها به افزایش ظرفیت سیمان آبیک از ۷۵۰۰ تن به ۱۷ هزار تن منجر شود. اما این تحولات جدید در این کارخانه و بسیاری از مجموعه های دیگر سیمانی کشور در شرایطی به بار نشست که روزهای سخت اقتصادی کشور شروع شده بود، از یک سو تحریم ها شدید تر شده بودند و کشور با نوسانات ارزی مواجه بود و از سوی دیگر رکودی سخت دامن اقتصاد ایران را گرفته و ساخت و ساز و ادامه کار در پروژه های عمرانی متعدد را به خوابی عمیق فرو برده و حاصل این اتفاقات برای کارخانه ای مانند آبیک، کاهش و افت شدید تولید درست در زمانی بود که می رفت تازه کارخانه جانی دوباره و اوج بگیرد. برای سامان دادن به این شرایط مسئولان این کارخانه به گفته یکی از مدیران کارخانه دوسالی است که خط یک ( با ظرفیت ۸۵۰۰ تن در روز) را خود خواسته تعطیل کرده اند و حالا این تنها خط سه است که در مدار قرار دارد.

روز آرام کارخانه و اتاق فرمان

کارخانه سیمان آبیک روز آرامی را پشت سر می گذارد و دود و غباری از دودکش های کارخانه بیرون نمی آید زیرا تنها بخش های محدودی از کارخانه درحال فعالیت هستند و مابقی بخش ها به دلیل خاموشی کوره خط اصلی و تعمیرات آن تعطیل شده اند تا پس از تعمیرات ظرف ۴۸ ساعت دوباره وارد مدار شوند و تولید کلینکر و بهره برداری از خط ۸۵۰۰ تنی از سر گرفته شود.

برای دیدن کلیات کار خط و مدار اصلی کارخانه سیمان بهترین جا ورود به اتاق فرمان است، اتاقی که رئیس خط کارخانه می گوید نقش « مغز»  را در مجموعه دارد و هدایت و کنترل تمام سیستم های پیچیده کارخانه سیمان در آن انجام می گیرد. در آهنی انتهای راهرو که اتاق رئیس خط در آن جای گرفته به سالن بزرگی باز می شود که اتاق فرمان کارخانه است. روی دیوارهای بزرگ و پهن این سالن فضای آبی رنگی وجود دارد که مدار کارخانه رویش نقش بسته و تمام مراحل تولید را به صورت شماتیک نشان می دهد؛ مقابل این مدارها میز نیم دایره ای هست با چندین کامپوتر که مسئولان فنی اتاق فرمان از طریق آن ها خط را کنترل و آنالیز می کنند تا درصورت نشان دادن مشکلی روی مدار سریع آن را بررسی و فرمان مناسب را صادر کنند. یک سوی اتاق فرمان با پنجره های مشرف به فضای داخل کارخانه پوشیده شده و برای دیدن عظمت خط و فاصله گرفتن از نقشه مدارها فقط کافی است پشت پنجره جای بگیرید و حالا واقعیت هایی را که روی مدار می بینید از نزدیک و با چشمانتان لمس کنید.

در گوشه راست اتاق فرمان کارخانه سیمان آبیک دری وجود دارد که به فضای کناری کوره پخت سیمان باز می شود. کوره در واقع قلب مجموعه است و مهم ترین بخش کار که پخت مواد و تبدیل شدنشان به کلینکر است در داخل آن را صورت می گیرد.  کوره ای که برای گرم کردن آن از سوخت گاز استفاده می شود ( البته امکان استفاده از مازوت هم وجود دارد) و همچون اژدها ۳۵ هزار متر مکعب گاز را در ساعت مصرف می کند تا بتواند حرارات بیش از ۱۵۰۰ درجه ای کوره پخت را تامین کند. به دلیل تعمیرات در کوره باز است و کارگران با چیدن آجرهای نسوز مشغول تعمیر آن هستند؛ رئیس خط با نشان دادن فضای داخل که تاریک، تاریک است، می گوید:« حرارت و مواد خام در دو سمت مخالف حرکت می کنند یعنی حرارت از رو به رو به مواد می خورد و کم، کم مواد اولیه درجه حرارات بیشتری را تجربه می کنند تا اینکه کاملا پخته و تبدیل به کلینکر شوند. اینجا مهم ترین بخش کار ماست برای تولید سیمان.»

اما این مهم تری بخش کارخانه در واقع در نیمه راه خط تولید سیمان جای گرفته و برای دیدن ابتدای خط باید کمی از کارخانه دور شد و به معدن رفت. معدن کارخانه سیمان آبیک کمی بالاتر از اتوبان تهران- قزوین قرار دارد که راه دسترسی به آن از جاده زیر گذری در داخل کارخانه، است. مدیر بخش معدن کارخانه با نشان دادن گودال بزرگی که بیش از ۴۰ متر ارتفاع دارد و کامیون ها از داخل آن در حال برداشتن خاک هستند، می گوید:« برای ساخت کارخانه سیمان ابتدا باید معادن مواد اولیه را شناسایی کرد و بعد کارخانه را ساخت، زیرا ساخت کارخانه بدون مواد ذخایر معدنی و اولیه اصلا مفهوم و صرفه اقتصادی ندارد، برای همین هم زمانی که طرح ساخت کارخانه سیمان آبیک وجود داشت در سال ۱۳۴۸ اول این معادن شناسایی شدند و بعد کار شروع شد.»

در جاده خاکی و شوسته داخل معدن دائم کامیون ها و ماشین های سنگین در حال تردند و از دور و نزدیک بلدوزهایی را می توان دید که در حال کندن کوه هستند. مدیر معدن با دست اطرافش را نشان می دهد و می گوید اینجا بهترین نقطه برای ساختن این کارخانه بوده است، مهم ترین مواد اولیه لازم برای تولید سیمان خاک مارن و سنگ آهک است که در این مجموعه معادن بزرگ آن وجود دارد. « ذخایر قطعی خاک مارن ما بیش از ۸۵ میلیون تن و ذخایر قطعی سنگ آهک مجموعه بیش از ۶۰ میلیون تن است، بنابراین بهترین نقطه برای احداث کارخانه انتخاب شده است که فاصله ای بسیار نزدیک با معادن دارد تا جایی که مواد راحت از انبارها با نوار نقاله وارد خط تولید می شود.»

در مجموعه معدن کارخانه سیمان آبیک در کنار معادن، سنگ شکن ها و آسیاب هایی هم وجود دارند که وظیفه یشان خرد کردن و آماده سازی مواد اولیه استحصال شده برای ورود به کارخانه است. راننده ماشین را در کنار سوله ای نگه می دارد که رو به رو آن کامیونی در حال تخلیه بار خود به داخل حفره ای بزرگ است؛ با خالی شدن خاک صدای گوش خراشی تمام فضا را پر می کند؛ مدیر معدن توضیح می دهد که حالا در کنار یکی از آسیاب های مجموعه هستیم و در این مرحله مواد معدنی درحال خورد شدن هستند. این مواد بعد از کوچک شدن و البته ترکیب با هم ( مارن، سنگ آهک و البته ماده ای به نام بوکسید که به آن اضافه می شو)  وارد دو انبار و سوله بزرگ آبی رنگ می شوند که هر کدام چندین میلیون تن گنجایش ذخیره دارند و در واقع محل دپوی اولیه مواد خام هستند. برای رسیدن به یکی از این سوله ها که در اصطلاح به آن ها « انبار خاک» گفته می شود؛ جاده پیچ در پیچی را به سمت شیب پایین جاده حرکت می کنیم و در نهایت به در بزرگی می رسیم که پشتش تا چشم کار می کند تپه بزرگی از خاک انباشته شده، وجود دارد. مدیر معدن با تلاش مشتی از خاک را بر می دارد و می گوید:« طول ای انبار ۴۰۰ متر است، کارگران معدن روزانه حدود ۱۰ ساعت کار می کنند و در مجموع هر روز حدود ۱۴ هزار تن مواد اولیه را برای کارخانه آماده می کنند، اینجا الان بیش از ۵۰ هزار تن مواد اولیه انبار شده است وجود دارد تا کم، کم با کمک نقاله ها به کارخانه فرستاده شود، خط تولید کارخانه ما ۸۰۰ تا ۸۵۰۰ هزار تن در روز ظرفیت دارد و برای تولید این میزان باید چیزی حدود ۱۴ هزار تن ماده خام اولیه وارد کارخانه شود.»

از پخت تا کیسه

مواد اولیه ( مارن ۶۰ تا ۶۵ درصد، ۳۰ تا ۳۵ درصد سنگ آهک و ۱.۵ درصد بوکسید) که خورد و آسیاب شده اند حالا در انبار خاک بخش معدن آماده هستند تا با کمک تسمه نقاله هایی که از روی اتوبان عبور می کنند وارد سیلوهای انبار کارخانه در سوی دیگر اتوبان شوند؛ مدیر خط که مرد جوانی است و ۳.۵ سال است این مسئولیت را برعهده دارد، سیلو بزرگ را نشان می دهد و می گوید بعد از وردی مواد اولیه به آن مقداری سنگ آهن ( ۱.۵ درصد) اضافه می کنیم و پس از آن ترکیب جدید دوباره برای خورد و نرم شدن وارد آسیاب های جدیدی می شود تا مواد اولیه نرم، نرم شبیه آرد شود. آسیابی که او به آن اشاره می کند درون یک از سازه های فلزی بزرگ جای گرفته و قطر و عرض آن چندین برابر کارگرانی است که زیرش مشغول کار هستند. مدیر خط بعد از نشان دادن آسیاب که دایره غلتان بزرگی است می گوید:« بعد از این مرحله با کمک بخشی از حرارت خروجی از کوره رطوبت مواد اولیه به صورت کامل گرفته می شود تا مواد آماده برای پخت شوند، سپس مواد وارد کوره می شوند و کم، کم با حرکت رو به جلو در کوره مدون پخته و به صورت ماده ای مذاب خارج می شوند ولی نکته مهم اینجاست که باید خیلی سریع با استفاده از خنک کننده ها سرد شوند تا محصولی به دست آید که کلینکر نامیده می شود.»

کلینکرهای تولید شده برای ادامه مسیر در کارخانه و تبدیل شدن به سیمان دوباره باید روی تسمه نقاله ها جای بگیرند و مسیر خود را به سمت انبارهای ذخیره کلینکر ادامه دهند تا پس از آن باتوجه به نوع سیمان ( سیمان تیپ ۱، سیمان تیپ ۲ ، سیمان پرتلند و…) درخواستی با میزان های خاصی از گچ و ماده ای تحت عنوان پزولان مخلوط و دوباره آسیاب شوند تا محصول نهایی یعنی سیمان تولید و بعد از آن با کمک کارگران و به صورت اتوماتیک کیسه شوند.

در گوشه ای از حیاط کارخانه سیمان آبیک و کمی آن سو تر از تعمیرگاه و سیلوهای انبار کلینکر، سوله بزرگی وجود دارد که بالای آن سکوبندی های مختلف درجه شده است:سکوی یک، سکوی دو و… ، این جا پایان خط تولید کارخانه سیمان است؛ خطی که از چند کیلومتر آن سو تر از معدن و برداشت سنگ های بزرگ از دل کوه آغاز می شود و در نهایت اینجا با کیسه و گونی شدن و بارگیری به پایان می رسد. در فضای مستقف سوله بارگیری و در بین سکوهای شماره گذاری شده چند کامیون برای حمل کیسه های سیمان خریداری و سفارش داده شده متوقف شده اند و کارگرانی با صورت هایی گم شده زیر خاک سیمان و ماسک های بزرگ فیلتردار در حال بار زدن و روی هم چیدن کیسه ها در داخل این کامیون ها هستند. یکی از کارگران با اتمام چیدن گونی ها روی هم تا انتهای کامیون بارنامه را به راننده تحویل می دهد تا با امضای نهایی او و تحویل گرفتن همه چیز برای ارسال شدن و خروج محصول از کارخانه آماده شود….

حالا عقربه های ساعت خود را روی عدد ۱۲ کشیده اند و روز به نیمه رسیده است که جلوی در خروجی کارخانه سیمان آبیک حدود ۱۰ کامیون در انتظار گرفتن مجوز خروج هستند؛ کامیون هایی که سفارش مشتریان را می برند تا در این روزها سخت رکود همچنان چراغ کارخانه روشن بماند و خط زنده…

۴ مشکل اصلی صنعت سیمان چیست؟

در حال حاضر صنعت سیمان کشور به عنوان یکی از صنایع بزرگ کشور با تولید سالانه بیش از ۷۰ میلیون تن سیمان و ۷۰ میلیون تن کلینکر ( ظرفیت اسمی بیش از ۸۰ میلیون تن است)  روزهای سختی را پشت سر می گذارد که به گفته مدیران کارخانه سیمان آبیک و مرتضی لطفی مدیرعامل هلدینگ سیمان فارس خوزستان این چالش ها ریشه در ۴ معضل اصلی دارند:

۱-رکود اقتصادی کشور که تاثیر بسیار جدی روی صنعت ساختمان داشته و ساخت و ساز را به شدت کاهش داده باعث شده تقاضا برای سیمان به عنوان یکی از مهم ترین مواد اولیه ساخت و ساز به شدت کاهش پیدا کند

۲-نبود بودجه های دولتی و کاهش بودجه های عمرانی کشور تاثیر مستقیمی روی کاهش مصرف سیمان در کشور داشته زیرا پروژه های عمرانی « سیمان می خورند» و اگر پروژه ای نباشد پس مصرف سیمان در کشور پایین می آید

۳-جنگ در کشورهای همسایه و منطقه مانند سوریه، عراق، افغانستان و … و همچنین محدودیت های شدید کشورهای همسایه از جمله عراق برای واردات سیمان باعث شده تا آمارهای صادرات سیمان از کشور به شدت کاهش پیدا کند و واحدهایی که در سال های گذشته به خصوص دراستان های مرزی ( درغرب کشور) با نیم نگاهی به صادرات راه اندازی شدند، حالا با چالش رو به رو شوند.

۴-صدور مجوزهای متعدد و پروانه های بهره برداری کارخانه های سیمان و افزایش ظرفیت واحدهای موجود در استان ها مختلف کشور بدون داشتن برنامه توسعه ای و پیش بینی نسبت به نیاز و تقاضای داخلی و خارجی شرایطی را به وجود آورده است که حالا بیش از ۱۷ میلیون تن سیمان و کلینکر روی زمین مانده وجود دارد و البته باوجود این شرایط همچنان مجوزهای جدید نیز درحال صدور است ولی مشخص نیست با چه چشم اندازی سرمایه گذاری.

مشکلات محیط زیست کارخانه سیمان آبیک حل شده است؟

همزمان با اجرای طرح های توسعه و افزایش ظرفیت کروه های کارخانه سیمان آبیک الکترو فیلتر و بک فیلترهای عظیمی با جذب غبار بالا در این مجموعه نصب شده است تا به آلودگی و مشکلات زیست محیطی این مجموعه بعد از سه دهه پایان دهد، آلودگی که چالش های بسیاری را برای کارگران و ساکنان منطقه و حتی ماشین های عبوری از اتوبان تهران- قزوین به وجود آورده بود. به گفته مدیرخط سه کارخانه سیمان آبیک هم اکنون میزان غبار خارج شده از کارخانه در مرز ۲۰ میلی گرم در متر مکعب است که با استانداردهای سازمان محیط زیست همخوانی دارد. یکی از کارگران قدیمی کارخانه می گوید پیش از این تحولات غبار خروجی واقعا کشنده بود و حجم آن به حدی زیاد بود که روی جاده را می گرفت و باعث سرخوردگی ماشین ها و تصادف می شد ولی در نهایت با هزینه سنگین و نصب فیلترهای جدید حل شد.

راه اندازی خط سیمان چقدر هزینه دارد؟

مدیر یکی از مدیران با سابقه کارخانه سیمان آبیک در پاسخ به این سوال می گوید: برآورد نشان می دهد به جز زمین مورد نیاز و معدن که حتما باید هر کارخانه سیمان در اختیار داشته باشد چیزی حدود ۳۵۰ میلیارد تومان برای راه اندازی و نصب تجهیزات و کوره و… در کارخانه سیمان سرمایه نیاز است.

چند نیرو در کارخانه سیمان آبیک مشغول کار هستند؟

هم اکنون کارخانه سیمان آبیک حدود ۳۳۰ نفر کارگر رسمی دارد و حدود ۸۴۰ نفر نیز در این مجموعه به صورت قرار دادی با پیمانکاران کار مجموعه می کنند. کارخانه سیمان به دلیل شرایط کوره سه شیفت کار می کنند و خاموشی پی در پی ندارند، باتوجه به استانداردهای این صنعت کوره و تجهیزات دیگر در سال باید ۳۰۰ روز کار کنند و سالانه دو ماه نیز برای تعمیرات و بازرسی ها خاموش باشند.

دولت به کمک صنعت سیمان می آید

باتوجه به شرایط سخت صنعت سیمان و رکود شدید در این صنعت از نیمه های تابستان امسال کمیته ای با دستور اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور ( بعد از جلسه ای که با حضور او برای بررسی چالش های صنعت سیمان برگزار شد) و با حضور تعدادی از وزرا از جمله وزیر صنعت، معدن و تجارت و راه و شهرسازی و البته فعالان حوزه صنعت سیمان و مسئولان انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان تشکیل شد تا راهکارهایی برای رونق بخشیدن به این صنعت و جلوگیری از زیان های بیشتر کارخانجات تهیه شود. تاکنون در جلسات این کمیته راه کارهایی مانند خرید دو میلون تن سیمان از سوی وزارت راه و شهرسازی، کاهش تولید سیمان از سوی واحدها و سهمیه بندی تولید، ایجاد تسهیلاتی برای بازپرداخت وام های گرفته شده از سوی واحدها، تغییر الگوی فرهنگ مصرف و حرکت به سمت ساخت ساختمان های بتنی و راه ها و جاده های سیمانی و… تدوین شده است که باید دید در صورت اجرایی شدن چقدر می توانند بار از دوش صنعت سیمان بردارند.

مدیر خط  سوم و مدیر معدن کارخانه سیمان آبیک از اصول مدیریت خود می گویند:

مدیرخط سوم:

هر ساله با شروع کار اعضا هیات مدیره و مدیرعامل کارخانه سیاست های کلی و خط مشی تولید را روشن می کنند که به بودجه سالانه مشهور است و کار من این است که متناسب با آن که معمولا به دو برنامه شش ماهه تقسیم می شود برای تولید و زمان تعمیرات خط و کوره ها برنامه ریزی کنم تا هم بیشترین میزان تولید را داشته باشیم و هم خواب خط به کمترین میزان برسد. از سوی دیگر به جز این برنامه ریزی کلان برنامه ریزی های روزانه هم وجود دارد که طبق آن عمل می کنم ولی نکته مهم این است که در نهایت در خط و مدیریت خط همه چیز باید نظام مند و سیستماتیک باشد، شما توجه داشته باشید که کارگران در سه شیفت و ۲۴ ساعته در کارخانه مشغول به کار هستند و همیشه روز امکان حضور شما وجود ندارد بنابراین باید سیستم به گونه ای طراحی شود که همه وظایف خود را به درستی انجام دهند و شما نیز به عنوان مدیر نظارت دائم داشته باشید و علاوه بر حضور در ساعت های نبود نیز آنکال و آماده باشید تا درصورت بروز مشکل مدیریت را در دست بگیرید. من از صبح زود کارم را در مجموعه شروع می کنم و همیشه از نظر فی تلاش می کنم تا خودم را به روز نگهدارم تا بتوانم بهترین تصمیم ها را در مواقع ضروری بگیریم و با مدیریت بهتر بهره وری بیشتری داشته باشم.

مدیر بخش معدن کارخانه سیمان آبیک ‏

مدیریت معدن به دلیل جنس سخت کار، پیچیدگی های بسیاری دارد، شما با کارگرانی طرف هستید که دائم در حال حفاری انفجار، ‏برداشت از معدن در گرد و غبار هستند پس باید مواظب آن ها باشید و مشکلاتشان را از نظر روان شناسی در نظر داشته ‏باشید از طرفی به شکلی آن ها را مدیریت کنید که حس یک خانواده بودن، داشته باشند. آن چیزی که می تواند در شرایط ‏سخت افراد را کنار هم با آرامش نگهدارد احساس نزدیکی و دوستی است. علاوه بر این باید همیشه اصول فنی را رعایت ‏کنید و کارها را دقیق انجام دهید چون خطاها می توانند هزینه های بسیار گرافی داشته باشد. همچنین خلاقیت در کار هم می ‏تواند نقش کلیدی در رشد و توسعه فردی و کاری شما داشته باشد.