واقعیت این است که بخشی از واقعیت های نرخ گذاری برای بیمه های تکمیلی ناشی از واقعیت های ریسک جمعیت تحت پوشش است و بخشی از آن واقعا بر مبنای چانه زنی طرفین برای تحقق یک نرخ عادلانه است.در این فضا هر کدام از طرفین سعی میکنند که وقتی مذاکره در خصوص قیمت و تعیین قیمت میشود نه تنها در مورد الان ،در مورد هر مذاکره برای بیمه های تکمیلی درمان به خصوص اگر جمعیت تحت پوششی که قرار است آن بیمه را استفاده کنند حجم زیادی داشته باشد بواسطه منابع مالی زیاد و گردش مالی بالایی که ایجاد میکند بسیار ممکن است چانه زنی شود. از طرفی خود تامین اجتماعی اطلاعات درمانی مستمری بگیران و همه بیمه شده هایش را دارد و می تواند تخمین درستی از ریسک بیمه شده ها و یک برآوردی از هزینه های بیمه تکمیلی داشته باشد.
از طرف دیگه هر شرکت بیمه ای که بخواهد بیمه شده های نه تنها تامین اجتماعی بلکه هر صندوق بازنشستگی دیگر را تحت پوشش خود بیاورد علاوه بر اینکه باید در چارچوب خدماتی که ارائه میکند توانمندی لازم را داشته باشد حتما به موضوع گردش مالی و منفعت اقتصادی پشت این قرارداد هم فکر میکند.در این بین هر کدام از طرفین سعی میکنند از تمام ابزارشان برای اینکه به طرف مقابل برای نرخ بهترفشار بیاورند از طرف خود استفاده کند.
بیشتر از آنکه به نظر برسد که الان این تامین اجتماعی است که دارد فشار می آورد، کانون بازنشستگان و شرکت بیمه تکمیلی هستند که فکر میکنند که میتوانند تامین اجتماعی را برای اعمال نرخ مورد نظرشان تحت فشار قرار دهند. شاید تصورشان این بوده که فشار اجتماعی و رسانه ای ناشی از اینکه توافق انجام نشد و بیمه شدگان درمان و بازنشستگان تامین اجتماعی بیمه تکمیلی ندارند اما ممکن است فشار سیاسی و اجتماعی به تامین اجتماعی بیاورد که نرخ های پیشنهادی را بپذیرد .در صورتی که به نظر میرسد که تامین اجتماعی هم تحت تاثیر این فشار قرار نگرفته و دنبال این است که بتواندمذاکرات بهتری انجام دهد.
از بیرون می شود یک چنین تحلیلی در مورد این وضعیت داشت ولی حتما هر کدام از طرفین تلاش میکنند بر اساس آنچه که فکر میکنند منافع سازمان‌شان است طرف مقابل را تحت تاثیر قراردهند.
کارشناس بیمه های درمانی تامین اجتماعی
منبع: خبرآنلاین
