صندوق بازنشستگی کشوری؛ ستون نوین ثروت‌آفرینی در زنجیره فولاد ایران

به گزارش تامین 24 به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری، علاءالدین ازوجی با اشاره به نقش کلیدی صنعت فولاد در توسعه صنعتی کشور. گفت: «در همه کشورهای در حال گذار از توسعه‌نیافتگی به توسعه‌یافتگی، صنعت فولاد یکی از پایه‌های اصلی پیشرفت اقتصادی است. این صنعت، به دلیل پیوندهای پیشین و پسینی خود با دیگر بخش‌های اقتصادی، نقش راهبری در رشد صنعتی ایفا می‌کند و یکی از ارکان اصلی ثروت‌آفرینی ملی محسوب می‌شود.»

وی با اشاره به نقش نهادهای مالی در تأمین مالی پروژه‌های فولادی افزود: «در دنیا صندوق‌های بازنشستگی و نهادهای سرمایه‌گذاری بزرگ در تأمین مالی صنایع مادر، از جمله فولاد، نقش جدی دارند. در ایران نیز صندوق بازنشستگی کشوری با دارا بودن چندین شرکت فعال در زنجیره فولاد، بخشی مؤثر از این صنعت را در اختیار دارد. شرکت‌های زیرمجموعه صندوق توانسته‌اند در سال‌های اخیر سهم قابل‌توجهی از تولید فولاد کشور را پوشش دهند و انتظار داریم این روند با پایداری و رشد بیشتر ادامه یابد.»

سرپرست صندوق بازنشستگی کشوری با اشاره به سهم این مجموعه در تولید فولاد ایران، بیان کرد: «در حال حاضر ظرفیت تولید فولاد در کشور بیش از 31 میلیون تن در سال است و برآوردها نشان می‌دهد نزدیک به یک‌سوم این تولید، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در مجموعه شرکت‌های وابسته به صندوق بازنشستگی کشوری و فولاد انجام می‌شود. بخشی از این تولید در داخل مصرف می‌شود و بخشی نیز به بازارهای صادراتی راه می‌یابد؛ لذا این صندوق نیز کمک قابل توجهی به درآمد ارزی کشور می‌کند.»

ازوجی یکی از چالش‌های اصلی صنعت فولاد را ضعف در رسوخ فناوری‌های نو عنوان کرد و افزود: «صنعت فولاد ایران هنوز در زمینه فناوری‌های نوین و دانش‌بنیان با استانداردهای جهانی فاصله دارد. در دهه اخیر مفهومی تحت عنوان “فولاد سبز” در سطح بین‌المللی مطرح شده که هدف آن کاهش انتشار کربن و بهبود عملکرد زیست‌محیطی در زنجیره تولید است. متأسفانه این فناوری در کشور ما کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بخشی از شرکت‌های دانش‌بنیان، از جمله ایران‌ذوب، گام‌هایی در این مسیر برداشته‌اند، اما نیازمند حمایت و برنامه‌ریزی جامع هستیم تا در کنار صیانت از دارایی‌های بازنشستگان، بتوانیم به اهداف زیست‌محیطی نیز دست یابیم.»

وی با بیان اینکه در اقتصاد جهانی، ستون فقرات توسعه صنعتی کشورها به صنعت فولاد متصل است، گفت: «در ایران نیز این پیوند میان صنعت فولاد و صندوق‌های بازنشستگی در حال شکل‌گیری است. در آینده نزدیک، ستون فقرات صنعتی و ثروت ملی کشور بیش از پیش به صندوق‌های بازنشستگی و سرمایه‌گذاری‌های مولد در این بخش متصل خواهد شد. البته ما در صندوق بازنشستگی کشوری، در حال گذار از بنگاه‌داری سنتی به سمت ثروت‌آفرینی و سرمایه‌گذاری نوین با بازده بالا هستیم.»

سرپرست صندوق بازنشستگی کشوری درباره چالش‌های انرژی و محدودیت‌های ارزی صنعت فولاد نیز بیان کرد: «در سال گذشته و امسال، کمبود انرژی به‌ویژه در ماه‌های گرم سال باعث کاهش تولید در واحدهای فولادی شد. آمارها نشان می‌دهد که روند تولید فولاد در ایران به‌صورت سینوسی تحت تأثیر کمبود گاز و برق قرار گرفته است. انتظار می‌رود با اقداماتی که دولت در سال جاری و آینده برای توسعه زیرساخت‌های انرژی در دست اجرا دارد، این مشکل تا حد زیادی مرتفع شود.»وی ادامه داد: «همچنین در حوزه ارزی، در هماهنگی میان بانک مرکزی و وزارت اقتصاد، می توان محدودیت‌های ارزی که مانع رشد صادرات فولاد شده برطرف شود تا جریان سرمایه و بازگشت ارز به کشور تسهیل گردد.»

ازوجی با اشاره به اهمیت تکمیل زنجیره ارزش فولاد، اظهار داشت: «در سطح جهانی، یکی از راهکارهای اصلی برای پایداری صنایع، تنوع‌بخشی و تکمیل زنجیره ارزش است. ما در صندوق بازنشستگی کشوری و در گام نخست این زنجیره را در سطح ملی پیگیری کرده و ادامه خواهیم داد و در مرحله بعد، قصد داریم آن را به سطح منطقه‌ای، به‌ویژه در جنوب غرب آسیا و خاورمیانه، گسترش دهیم تا بتوانیم بخشی از نیازهای فولادی کشورهای منطقه فراتر از وضع موجود و با استفاده از ظرفیت های موجود را تأمین کنیم.»وی خاطرنشان کرد: «دولت در چارچوب برنامه هفتم پیشرفت، تصمیم مهمی اتخاذ کرد و آن انتقال صندوق فولاد به صندوق بازنشستگی کشوری بود. این اقدام، نه‌تنها موجب تکمیل زنجیره فولاد از مرحله تولید تا صادرات می‌شود، بلکه فضای رقابتی سالم‌تری در صنعت ایجاد خواهد کرد و در نهایت منجر به افزایش ثروت و رفاه برای بازنشستگان عزیز کشوری و فولاد می‌گردد.»

سرپرست صندوق بازنشستگی کشوری در پایان درباره سیاست واگذاری‌ها در برنامه هفتم پیشرفت گفت: «در چارچوب مواد ۵ و ۲۸ قانون برنامه، صندوق بازنشستگی کشوری موظف است واگذاری‌ها را بر اساس منافع ملی و بازنشستگان انجام دهد. اما رویکردها این است که در گام نخست، این واگذاری‌ها مربوط به مدیریت است، نه مالکیت. هدف، انتقال ثروت به غیر نیست بلکه ایجاد ثروت از طریق واگذاری‌های مدیریتی و بهره‌وری بیشتر است تا رفاه بازنشستگان (کشوری و فولاد) افزایش یابد.»