دامون خدابنده، رئیس مرکز فناوری اطلاعات سازمان تأمین اجتماعی در نشست داوری ایده پردازی طرح های بیست گانه سازمان تأمین اجتماعی که در غرفه این سازمان در نمایشگاه الکامپ برگزار شد، افزود: می دانیم که مانند بسیاری از امور دیگر استارتاپ برای اولین بار در کشور ما اتفاق می افتد و برای اولین بار می خواهیم تحقیق، طراحی، تولید، توسعه و پشتیبانی خود را ارائه دهیم.
وی ادامه داد: با توجه به شرایطی که اکنون در آن به سر می بریم، اگر بخواهیم همین خط های تولید قدیمی را به شکل کنونی توسعه دهیم، آنچه که به وجود می آید این است که هر روز مشتریان از ما ناراضی و ناراضی تر خواهند بود و هر روز ما فرصت های اقتصاد دیجیتال را از دست خواهیم داد.
رئیس مرکز فناوری اطلاعات سازمان تأمین اجتماعی تاکید کرد: امروزه ما در دنیایی به سر می بریم که همه چیز از ارتباطات شروع و به ارتباطات ختم می شود.
خدابنده ادامه داد: علم ارتباطات سبب یادگیری، افزایش دانش و خروجی بهتر می شود. بنابراین اگر سازمانی را در بن بستی قرار دهیم که ارتباطاتی با دنیای استارتاپی نداشته باشد، به هیچ وجه نخواهد توانست ایجاد دانش کند و یادگیرنده نخواهد بود و در نهایت عملکرد او به خروجی بعدی منجر نمی شود.
او افزود: اتفاقی که در دوران اینترنت افتاد، این بود؛ آنچه که باقی تکنولوژی ها بالای سی چهل سال به دست آوردند، در دوران فناوری اینترنت ظرف چهار سال ایجاد شد.
رئیس مرکز فناوری اطلاعات سازمان تأمین اجتماعی، افزود: ما امروز در دورانی به سر می بریم که چیزی دیگر به نام سازمان های سنتی وجود نخواهد داشت. یعنی اگر به روند فعالیت سازمان ها نگاه کنیم، در حقیقت ساختار و ساختمان از بین رفته است. در دوران اول مشاهده می کنیم که جمعیت ها باید به سمت سازمان ها پیش می رفتند. در دوران دوم، سازمان ها بودند که به سمت جمعیت ها رفته اند. در دوران سوم روابط تعاملی پیش آمد و در دوران چهارم با سازمان های مجازی سروکار داریم. سازمان هایی که نه ساختار دارند و نه ساختمان.
خدابنده افزود: آنچه از همه مهمتر است، بحث توسعه منابع انسانی و سواد دیجیتالی است. ما امروزه اگر به مدل کشورهای توسعه یافته نگاه کنیم، می بینیم، بحث استراتژی توسعه صنایع دیجیتالی بر مبنای منابع انسانی پیشرو قرار دارد. متاسفانه ما در این حوزه با مشکلاتی مواجه هستیم و به ویژه در وضعیت مهاجرت استارتاپ ها قرار داریم و باید بتوانیم راهکاری برای رفع این معضل داشته باشیم.
وی در بیان چرایی اهمیت فعالیت استارتاپ ها افزود: اگر سیر تحولی استارتاپ ها را نگاه کنیم، مشاهده می کنیم که نوآوری و فروش و بازاریابی طی دوران 1940 و 1950 کمترین سهم را دارد و خط های تولید بودند که هرچقدر منسجم تر کار می کردند، سهم زیادی را از سود می بردند. اما این نمودار تغییر کرده است و به جایی رسیده ایم که تولید مهم نیست و آنچه که مهم است، نوآوری، فروش و بازاریابی است. یعنی ارتباطات و فناوری اطلاعات.
رئیس مرکز فناوری اطلاعات سازمان تأمین اجتماعی افزود: هیچ راهی نداریم به جز اینکه بخواهیم خلاقیت را در سیکل کار خود قرار دهیم و این خلاقیت در بین سیستم های بسته و بروکراتیک دولتی تقریبا غیرممکن است و به بن بست رسیده است.
خدابنده افزود: درحال حاضر مشاهده می کنیم که جامعه هایی که پیشرفته، صنعتی و فراصنعتی هستند در زمینه هایی مانند بحث های ژنتیکی و دانش پیشرو هستند، بیشترین استفاده را از تحقیقات می برند.
او ادامه داد: به طور حتم با یک سیستم دولتی و یک سیستم بوروکراتیک و شرکت های خصولتی و با مدلی که حرکت می کنیم که انواع و اقسام آیین نامه های مالی، معاملاتی، جذب نیروی انسانی را در ساختار شرکت های دولتی پی گیری می کنیم با ایجاد شرکت های ماموریتی ما نمی توانیم حداکثر استفاده از دانش و دانایی و خلاقیت را داشته باشیم.
رئیس مرکز فناوری اطلاعات سازمان تأمین اجتماعی افزود: ما ناچار هستیم که اکثر فکرافزار، نرم افزار و ارائه سرویس های خود را به بخش های خصوصی بسپاریم. طی سه چهار سال گذشته برای اولین بار این کار را انجام دادیم و به جای اینکه بگوییم شرکت ها از دستاوردهای خود استفاده کند، بهتر است، اجازه دهیم بخش های خصوصی و استارتاپ ها کار کنند و بیشتر شنونده باشیم و از پتانسیل بخش خصوصی استفاده کنیم.
خدابنده افزود: این مسیر تکنیکی نیست و مدل های فرایند جذب ما و مدل های انعقاد قرارداد ما و مدل های روش خرید سرویس و بحث های اشتراک با بخش خصوصی باید دجار تحول و دگرگونی شود و در نهایت بتوانیم مدل های تحت پوشش درآمدن خود را عوض کنیم.
وی افزود: اتفاقی که می افتد این است که با توجه به اینکه دولت ها سنگین هستند و نیازهای روزمره آن ها خیلی زیاد است ما می توانیم با توسعه سیستم ها و سامانه ها به سمت تقویت برویم
رئیس مرکز فناوری اطلاعات سازمان تأمین اجتماعی افزود: طرح های بیست گانه سازمان تأمین اجتماعی فرصتی بود که یکبار تغییرات را از دل فرایندها بنگریم و نه از دل سیستم ها. به بیان دیگر طرح های بیست گانه کمک کرد که برای اولین بار از دل فرایندها به تغییرات برسیم.
خدابنده افزود: برای اجرای طرح ها، توانستیم برای اولین بار سیستم های سازمان تأمین اجتماعی را از مرحله تحلیل، طراحی، تولید و استقرار به بخش های خصوصی واگذار کنیم.
او افزود: پروژه های بزرگی مانند بیمه متمرکز، بازرسی دفاتر قانونی به طور هوشمند، پروژه هایی مانند نظام ارجاع، پزشک خانواده، رسیدگی به اسناد پزشکی و پروژه های درمانی همه مدل هایش از همین گونه است. یعنی مدلی است که از بهبود فرایند و توسعه به تولید رسیده است.
