به گزارش تامین 24، علی ربیعی، دستیار ویژه رییس جمهور در همایش بین المللی اقتصاد تعاون در ایران اظهار کرد: در سالهای گذشته، زمانی که از اشتغال فراگیر صحبت میشد، بسیاری این اصطلاح را برنمیتافتند و در آییننامههای دولتی جای آن را با اصطلاحاتی مانند «اشتغال مولد و گسترده» پر میکردند. حال آنکه توسعه و رشد فراگیر میتواند پاسخی به این پرسش باشد که چگونه میتوان احساس بهبود زندگی را از لایههای پایین اجتماعی آغاز کرد و به کل جامعه گسترش داد.
وی یادآور شد: نیاز امروز کشور توسعه اجتماعی است و این توسعه باید بر پایه نهادهای متعدد مدنی از جمله تعاونیها شکل بگیرد.
ربیعی با تأکید بر اینکه توسعه اجتماعی پیشنیاز هر گونه توسعه اقتصادی و سیاسی است، تعاون را فراتر از یک شرکت اقتصادی دانست و گفت: تعاون نه یک مفهوم سنتی، بلکه دارویی برای جامعه مدرن و پناهگاهی برای افراد در برابر نابرابریها و فشارهای ناشی از تحریم است.
وزیر اسبق تعاون، کار و رفاه اجتماعی برخی گزارههای ذهنی خود را بازگو کرد و گفت: در سالهای گذشته، حتی در زمانهایی که کشور رشد اقتصادی 12 یا 14 درصدی را تجربه میکرد، مردم احساس خوشبختی و رضایت چندانی نداشتند. این پرسش اساسی مطرح است که آیا ساخت چندین کارخانه بزرگ و دودکشهای صنعتی در مناطق مختلف کشور، به معنای ایجاد زندگی شاد و رضایتبخش برای مردم بوده است؟!
تصور نادرستی که از تعاونیها وجود دارد
ربیعی با اشاره به شرایط تحریمهای شدید علیه ایران، بی ارتباطی تحریم با مردم را تحریم را «دروغی بزرگ» دانست و با بیان این که هدف تحریم فشار بر مردم و شوراندن آنان علیه حکومت بوده است، گفت: تصور رایج مبنی بر اینکه تعاون تنها به دوران سنتی تعلق دارد، نادرست است. تعاون یک دارو برای دوران مدرن است، زیرا رشد اقتصادی مدرن بهطور طبیعی با نابرابری همراه است و بازآفرینی گونههایی از تعاون سنتی در جهان مدرن میتواند راهی برای مقابله با بیعدالتیهای ناشی از مدرنیزاسیون باشد.
دستیار رئیس جمهور با با بیان این که تعاون باید فراتر از یک بخش اقتصادی، بهعنوان یک «زیست» و سبک زندگی در جامعه گسترش یابد، تاکید کرد: تعاون سبکی باید باشد که از خانواده و کوچکترین نهاد اجتماعی آغاز شود و به نهادهای بزرگتر گسترش یابد. تعاونیها میتوانند پناه و پشتوانه افراد در جامعه باشند و سبک زندگی تعاونگونه جامعهای شاد و امیدوار خواهد ساخت.
دیدگاه پزشکیان به تعاونیها
ربیعی در ادامه به نگاه رئیسجمهور به مقوله تعاون اشاره کرد و گفت: رئیس جمهور همواره معتقد به تعاون بوده و شعار «دعوا نداریم» او نوعی برآمده از ادبیات و تکنولوژی تعاونمحور است.
ربیعی در بخش دیگری از صحبتهای خود با اشاره به ظرفیتهای اتاق تعاون ایران و استانها، خواستار گسترش شبکهسازی در میان تعاونیها شد و تصریح کرد: انواع تعاونیهای جدید هنوز در کشور بهخوبی شناخته و توسعه داده نشدهاند. جایگاه تعاون در دانشگاهها، آموزشوپرورش و رسانهها بسیار کمرنگ است و حتی در رشتههای دانشگاهی، دروسی مانند جامعهشناسی تعاون حذف شده است.
وی با اشاره به برنامه رئیسجمهور برای «محلگرایی و تفویض اختیار به استانها» گفت: این رویکرد میتواند فرصتی تازه برای گسترش تعاون در سطوح محلی باشد.
جایگاه دیرین تعاونیها در سنت ایرانی و منطقهای
ربیعی همچنین یافتن حلقه اتصال توسعه صنعتی با زندگی روزمره مردم را نوعی چالش برشمرد و افزود: در دوره وزارت حتی تلاش میکردم افتتاح پروژههای کوچک مانند مرغداری یا پرورش کبک را با حضور کودکان روستایی انجام دهیم تا پیوندی میان حمایتهای مالی و تلاش تعاونیها با زندگی واقعی مردم برقرار شود.
ربیعی با اشاره به کتابی که درباره دولت مدنی نوشته، به کشورهای جهان سوم اشاره کرد و گفت: مطالعه کشورهای تازه صنعتیشده نشان میدهد که توسعه اجتماعی باید مقدم بر توسعه اقتصادی و سیاسی باشد.
وی ادامه داد: مادامیکه جامعه از نظر روابط اجتماعی، نهادهای اجتماعی و تعاملات مدنی به بلوغ نرسد، توسعه اقتصادی میتواند به نوعی توسعه ناعادلانه و بیرحم بدل شود.
ربیعی با تاکید بر اینکه توسعه اجتماعی حتی بر توسعه سیاسی نیز مقدم است، گفت: تا زمانی که ذهنیت زیست بهتر با یکدیگر در جامعه شکل نگیرد، نمیتوان به نشاط اجتماعی و توسعهای مبتنی بر شادی دست یافت.
وی با اشاره به نقش مهم مردم حتی در موفقیت احزاب سیاسی، تأکید کرد: نمایندگی واقعی مردم در نهادهای مدنی و اجتماعی است و تعاونیها در سنت ایرانی و منطقهای جایگاهی دیرین دارند که باید بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرند.
دستیار اجتماعی رئیس جمهور در بخش دیگری از سخنان خود نقش تعاونی ها در عدالت اجتماعی و توسعه پایدار را با اشاره به اهمیت همکاری جمعی و خیر جمعی در بطن توسعه اجتماعی، مورد توجه قرار داد و گفت: این همکاریها تنها در بستر نهادهای مدنی میتواند شکل بگیرد و تعاون یکی از برجستهترین این نهادهاست.
ربیعی تصریح کرد: جامعهای قوی خواهد بود که نهادهای مدنی در آن گسترده و تأثیرگذار باشند. نگاه به تعاون فراتر از یک شرکت اقتصادی است و نباید تعاون صرفاً به عنوان بخشی از اقتصادتلقی شود، چرا که این نوع نگاه جفا به مفهوم تعاون است. به گفته او، تعاون در اصل یک پدیده اجتماعی است که میتواند به تقویت جامعه و افزایش قدرت اجتماعی کمک کند.