
پیمودن ۲۰۰ کیلومتر در روز!
مینا شیری، کارآفرین حوزه گردشگری از تلخ و شیرین کارآفرینی میگوید.
مینا شیری، کارآفرین حوزه گردشگری از تلخ و شیرین کارآفرینی میگوید.
تامین ۲۴/ مینا شیری یکی از زنان انجمن کارآفرینان است. او تاکنون توانسته موسسهها و مجموعههای مختلفی راهاندازی کند و بدین طریق بسیاری افراد را مشغول به کار کند، بهویژه زنان. راهاندازی یک رستوران نخستین تجربه او در زمینه کارآفرینی است که سرافراز از آن بیرون آمد و باعث شد راه سخت برای او هموار شود. بعد از آن سعی کرد به راهاندازی مشاغل متعدد ورود پیدا کند. بنگاه مشاور املاک را در سال 86 مدیریت و کارگاه نجاری را برای تولید صنایعدستی در سال 87 راهاندازی کرد و مجتمع خدماتی، رفاهی و اقامتی را در سال 88 به ثبت رساند. مینا شیری حالا نگارخانهای تاسیس کرده که در آن هنرهای تجسمی به نمایش درمیآید اما این تنها اقدامات متفاوت او نیست. علاقه او به محیطزیست باعث شد به فکر تاسیس زنبورداری و تولید عسل ارگانیک و ژله رویال برای مصارف دارویی بیفتد و بعد هم ساخت و اجرای ماهیسرا و فروش ماهی زنده و طبخ ماهی تازه در آلاچیقها را اجرایی کند. این زن کارآفرین که سالهاست در زمینه کارآفرینی گردشگری فعالیت میکند، اکنون به دلیل افزایش تعداد گردشگران، مکانی برای ارائه محصولات تولیدی ارگانیک به گردشگران تاسیس کرده است.
ابتدای راه کارآفرینی
مینا شیری دهه شصتی است. فوقدیپلم ریاضی کاربردی، و لیسانس معماری دارد و حالا یکی از کارآفرینان موفق است. او فرزند اول خانواده است و خودش میگوید: «از همان کودکی مستقل بودم. در دوران تحصیل شاگرد ممتاز بودم و همیشه به این فکر میکردم که باید در آینده شغلی داشته باشم که کاملا خاص باشد و در آن به اهداف خودم برسم.» کار کردن برای دیگران هیچوقت ایدهآل او نبوده است: «هیچوقت دوست نداشتم برای کسی کار کنم. در دوران مدرسه همیشه مسئولیت خیلی از کارها را به عهده میگرفتم و در کل مدیر بودن را دوست داشتم.»
با این حال، کار او زمانی شروع میشود که بعد از اتمام دوره دانشگاه طراحی و اجرای ساخت یک رستوران را به عهده میگیرد: «این کار برایم تجربه بسیار خوبی بود و بعد از اتمامش چندین کار طراحی و اجرای ویلا در آن منطقه سفارش گرفتم که به نظرم برای شروع کارم خیلی خوب بود و به پیشنهاد مالک رستوران، مدیریت رستوران را هم قبول کردم چراکه هم میتوانستم به طراحی ویلا در منطقه بپردازم و هم خودم شغلی را مدیریت کنم.»
هرچند اوایل کار مدیریت، دورهای دشوار است: «اوایل برایم بسیار سخت بود، چون مدیریت این کار اصلا به رشته تحصیلی من ربطی نداشت ولی برایم خیلی جالب بود و همیشه به موفقیت فکر میکردم. تصمیم گرفتم از پرسنل خانم استفاده کنم اما چون رستوران در جاده قرار داشت با مخالفت شدید اماکن روبهرو شدم که اصلا مدیر و مسئول یک رستوران در جاده نمیتواند خانم باشد چه برسد به پرسنل آن. باپشتکار و علاقهای که به مدیریت داشتم توانستم ثابت کنم یک زن هم میتواند مدیریت یک رستوران را به عهده بگیرد.»
مینا شیری درواقع مدیر رستورانی بینراهی میشود که همواره با چالشهای متعددی روبهرو است. با این حال سعی میکند در کارش از زنان استفاده کند. میگوید: «با حضور خانمها بهداشت بیشتر رعایت میشود و وجود آنها امنیت و آرامش به مکان میدهد.» این رستوران زیر نظر سازمان میراث فرهنگی گردشگری قرار دارد. او بعد از راهاندازی رستوران، کارش را توسعه میدهد و تنها به مدیریت رستوران بسنده نمیکند.
از رستوران تا تولید محصولات ارگانیک
مینا بعد از مدیریت رستوران راهش روشن شد؛ وارد شدن به دنیای کارآفرینی. او در اولین اقدامش بعد از رستوران در سال 86، مشاور املاکی راه انداخت اما بعد از آن تصمیم گرفت وارد حیطه تولید صنایعدستی شود و به همین دلیل دو کارگاه نجاری برای تولید صنایعدستی راهاندازی کرد. رونق جهانی گردشگری و دیدگاههای جدید درباره این صنعت، باعث شد او در سال 88 به فکر ثبت یک مجتمع خدماتی، رفاهی و اقامتی بیفتد.
علاقهمندی به هنر، او را به تاسیس و مدیریت نگارخانه هنرهای تجسمی در سال 91 تشویق کرد. آشنایی با مسائل محیطزیستی و احترام به طبیعت، توجه او را به راهاندازی مشاغلی مرتبط به این موضوع جلب کرد. به همین دلیل بود که زنبورداری و تولید عسل ارگانیک و ژله رویال برای مصارف دارویی را در دستور کارش قرار داد و آن را اجرایی کرد.
با این همه باز آرام نگرفت. تب و تابش او را بر آن داشت که ساخت و اجرای ماهیسرا و فروش ماهی زنده و طبخ ماهی تازه در آلاچیقها را به انجام برساند و بعد از آن دیگر زمان ایجاد مکانی برای ارائه محصولات تولیدی ارگانیک برای گردشگران بود. این اقدام باعث شد نام او در زمره کارآفرینان گردشگری قرار بگیرد.
روزی 16 ساعت کار میکنم
مینا شیری از سال 85 میگوید، سالی که کارش را شروع کرد، از همان سال بهسختی کار کرد. او پشتکار را راز موفقیتش میداند: «شاید هرروز مسیری حدود 200 کیلومتر را از محل کارم تا منزل طی میکنم.»
او میگوید: «روزانه به طور معمول 16 ساعت کار مستمر میکنم و حتی تعطیلات رسمی و نوروز هم سر کار هستم.» او به گذشته نقب میزند، به روزهایی که هیچ سرمایهای برای شروع کار نداشت: «خیلی از من میپرسند برای شروع کارم چقدر سرمایه داشتم؟ واقعا باید بگویم که هیچ سرمایهای نداشتم و تا به حال از هیچگونه تسهیلات بانکی استفاده نکردهام و این مجموعه را از سود کار و پساندازم به دست آوردم که هنوز هم به نظر خودم دارای نواقصی است.»
این زن کارآفرین، یکی از مهمترین دستاوردهای کارش را احترام به محیطزیست میداند. میگوید: «تلاش کردم در حین کار، هرجایی که بودم، کلیه زبالهها را بازیافت کنم. ظروف یکبارمصرف را حذف کنم و مثلا آب کشاورزی را ابتدا در ماهیسرا و درنهایت برای آبیاری باغ میوه ارگانیک استفاده کنم.» او کلیه ظروف رستورانش را سفالی تهیه کرده تا بتواند در زمینه تولید صنایعدستی هم موثر باشد و کمکی به هنرمندان صنایعدستی کند.
منبع: هفته نامه آتیه نو