رضا عزتیان
رئیس اداره خدمات بهداشتی و مشاغل خاص وزارت بهداشت
تامین ۲۴/ با توجه به مجموعه اقدامات صورت‌گرفته در حوزه بهداشت و ایمنی محیط کار، نمی‌توان چندان خوش‌بین بود که مجموع حوادث حین کار در سال 95، کمتر از سال گذشته باشد. برای ارتقای ایمنی محیط کار باید عزمی ملی و اجماعی عمومی صورت گیرد تا همه نهادها و دستگاه‌های مسئول، نسبت به ایمنی محیط کار حساس‌تر شوند و به این مسئله توجه بیشتری داشته باشند، زیرا ایمنی محیط کار فقط وظیفه چند نهاد خاص نیست، بلکه در این راستا باید دولت، مردم، کارفرمایان، کارگران و فعالان بخش عمومی و خصوصی، همه دست‌به‌دست هم دهند تا میزان حوادث حین کار کاهش پیدا کند.
آموزش و فرهنگ‌سازی مهم‌ترین عامل در کاهش حوادث حین کار است. نه‌تنها باید این آموزش‌ها در محیط‌های کاری جدی گرفته شود، بلکه ضرورت دارد که این آموزش‌ها در سنین پایین به دانش‌آموزان هم ارائه شود. درست است که افزایش ناظران محیط کار می‌تواند تا حدی میزان حوادث کار را کاهش دهد، ولی مسئله اینجاست که تا وقتی فرهنگ خودمراقبتی در محیط کار نهادینه نشود و افراد به‌ضرورت ایمنی در محیط کار آگاه نشوند، تحول بزرگی در حوزه ایمنی محیط کار به وجود نمی‌آید. درواقع، افزایش تعداد ناظران تنها وقتی می‌تواند موثر واقع شود که فرهنگ ایمنی در محیط‌های کاری هم جاافتاده باشد.
در این بین، بنگاه‌های اقتصادی کوچک با بیشترین میزان حوادث کار مواجه هستند، زیرا معمولا نه آموزش و نه نظارت جدی بر ایمنی این محیط‌های کاری خویش‌فرما وجود ندارد. البته این حرف به این معنا نیست که در بنگاه‌های اقتصادی بزرگ، حوادث کار رخ نمی‌دهد، بلکه در این محیط‌ها نیز به دلایل متعدد حوادث حین کار اتفاق می‌افتد، ولی به دلیل نظارت‌های بیشتری که وجود دارد، میزان حوادث کار در آن‌ها کمتر است. باید در نظر داشت که وقتی گاهی ساده‌ترین نکات ایمنی هم در محیط‌های کاری جدی گرفته نمی‌شود و حتی برخی اوقات ایمنی در محیط کار را نوعی احتیاط بی‌مورد و صرف هزینه‌های اضافی می‌دانند، وقوع حوادث حین کار در بنگاه‌های کوچک و بزرگ اقتصادی غیرقابل‌اجتناب خواهد بود.
منبع: هفته نامه آتیه نو
