هشدار درباره افزایش سو تغذیه تا سال ۲۰۳۰
برآوردهای سازمان نجات کودکان حاکی از آن است که در صورت تداوم روند فعلی، ۱۲۹ میلیون کودک، تا سال ۲۰۳۰ دچار سوتغذیه خواهند شد.
در حال بارگذاری...
مترجم: آزاده شعبانی
منبع: گاردین
تامین ۲۴/ سازمان نجات کودکان به اجلاس تغذیه ریو اعلام کرد که علی رغم تعهدات جهانی برای پایان دادن به سوتغذیه تا سال 2030، میلیون ها کودک طی این قرن دچار سوتغذیه خواهند شد.
سازمان نجات کودکان اعلام کرد: علی رغم تعهدات رهبران جهان، برای ریشه کن کردنِ اشکال مختلف سوتغذیه در جهان تا سال 2030، میلیون ها کودک طی قرن اخیر از سو تغذیه و عواقب آن ازجمله عقب افتادگی های جسمی و روحی رنج خواهند برد.
اجلاس «امنیت غذایی برای رشد» در ماه آگوست در شهر ریودوژانیرو و یک روز پیش از شروع بازی های المپیک برگزار شد و در این اجلاس رهبران جهان متعهد شدند که تا سال 2030، سوتغذیه در جهان را کاملا ریشه کن سازند.
فعالان سازمان نجات کودکان ابراز امیدواری کردند که از طریق چنین اجلاس هایی می توان، دولت ها، را برای جلب حمایت های افتصادی و سیاسی، تحت فشار قرار داد.
روبرتوکابررا، مدیر سازمان نجات کودکان در گواتمالا، که در اجلاس ریو حضور داشته است، اظهار کرد: «سوتغذیه، یک وضعیت فوق العاده ی هر روزه است». تغذیه ی سالم، بحث مرگ و زندگی است چراکه 45 درصد از مرگ و میر کودکان زیر 5 سال به دلیل سوتغذیه است. برآوردهای سازمان نجات کودکان حاکی از آن است که در صورت تداوم روند فعلی، 129 میلیون کودک، تا سال 2030 دچار سوتغذیه خواهند شد و پیش بینی می شود که کودکان در 50 کشور جهان، طی قرن اخیر به سوتغذیه مبتلا خواهند شد.
بررسی های صورت گرفته توسط سازمان نجات کودکان، که در ماه ژوئن منتشر شد، تصویری تیره و تار را از روند مبارزه با سوتغذیه به تصویر می کشد و حاکی از آن است که پیشرفت بسیار اندکی در روند مبارزه با سوتغذیه به ویژه در جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا، صورت گرفته است.
از سال 2000 تا کنون، میزان سوتغذیه در جهان در 13 کشور از جمله در پاپوآ گینه نو و اریتره، افزایش یافته است، و همچنین در نیجریه و مالاوی که عدم امنیت غذایی یک معضل عمده است، پیش بینی می شود کاهش قد در این کشورها، 122 سال پس از 2030، یعنی تا سال 2152، از بین خواهد رفت. کاهش قد، نتیجه سوتغذیه در دو سال اول زندگی کودک است و رشد قدی کودک، رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی او را محدود می کند.
اطلاعات سازمان نجات کودکان نشان می دهد، از لحاظ جهانی، نرخ سوتغذیه کودکان، از سال 1990 تا یک سوم، کاهش یافته است اما این روند کاملا از مسیر خود، به سمت گروه هایی که نسبت به عدم امنیت غذایی حساس هستند، منحرف شده است.
سازمان نجات کودکان همچنین اعلام کرد: دختران، کودکان و اقلیت های قومی، کودکان معلول، و مردمان جنگ زده و افرادی که در مناطق محروم زندگی می کنند، بیشتر از دیگران در معرض سو تغذیه قرار دارند. این گزارش همچنین می گوید کودکانی که در مناطق روستایی زندگی می کنند 37. 1 برابر کوتاه قدتر از کودکانی هستند که در مناطق شهری زندگی می کنند؛ همچنین کودکان 20 درصد از فقیرترین خانواده ها، احتمالا دو برابر بیشتر از کودکان 20 درصد از ثروتمندترین خانواده ها، می میرند.
بودجه های مربوط به مبارزه با سو تغذیه، کجا و چگونه بایستی مصرف شوند؟ کابررا می گوید: رشد اقتصادی در یک کشور را نمی توان با کاهش میزان سو تغذیه یکی گرفت و بایستی سیاست های درستی در راستای حمایت از افراد فقیر و مناطق جغرافیایی خاصی اتخاذ شود.
جو لمان عقیده دارد که با این حال مبارزه با سو تغذیه نه تنها شامل غذا می شود بلکه همچنین شامل کمک هایی در زمینه ی آب شرب می شود از جمله دسترسی به آب سالم و رویه های بهداشتی مناسبی است که برای متوقف ساختن روند سو تغذیه در جهان بایستی لحاظ شوند.
در گذشته، بیشتر برنامه های سوتغذیه روی بحث غذا متمرکز بودند و این تمرکز یک اشتباه بسیار بزرگ در زمینه مبارزه به سوتغذیه به شمار می آید، چرا که بنا بر برآوردهای سازمان بهداشت جهانی، تخمین زده شده است که 50 درصد از سوتغذیه های جهان، با عفونت های ناشی از آب ناسالم و عدم رعایت بهداشت، مرتبط هستند.
لمن عقیده دارد: آنچه ما در زمینه ی کمک های مرتبط با آب می خواهیم مشاهده کنیم این است که امور مربوط به شستشو (آب، فاضلاب و بهداشت) با برنامه های مربوط به تغذیه، پیوند خورده است. بنابراین ما می توانیم تا پایان سال 2030 به گرسنگی در جهان خاتمه دهیم.
باتوجه به چشم انداز پیش بینی شده در سال 2017، فعالان سازمان نجات کودکان عقیده دارند برای تحقق اهداف بین المللی در ارتباط با سوتغذیه در جهان، نه فقط پول بلکه همچنین یک سری عملیاتی کردنِ یک سری برنامه های درست، الزام آور است.
کابررا همچنین اظهار کرد: اگر ما تصمیم داریم که تا پایان سال 2030 و یا طی قرن اخیر به سو تغذیه در جهان پایان دهیم، رهبران، حکومت ها و تجارت ها باید به تعهدات خود در این زمینه عمل کنند و منابع و برنامه های لازم برای مقاله با سو تغذیه در جهان را به شکل مطلوب تامین کنند.