تامین ۲۴
پایگاه خبری رفاه و تأمین اجتماعی
به گزارش تامین 24، طرح «همنوا» از سال‌جاری با سرمایه اولیه 1000 میلیارد تومان و با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و وزارت آموزش و پرورش کلید خورده و بنا دارد شکاف موجود میان آموزش‌های رسمی و مهارت‌های مورد نیاز بازار کار را کاهش دهد.
به گفته غلامحسین محمدی، معاون وزیر کار و رئیس سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای، «همنوا» نه‌تنها به دنبال ارتقای کیفیت آموزش‌های مهارتی است، بلکه می‌خواهد عدالت آموزشی را در مناطق محروم نیز گسترش دهد.
جامعه هدف و مزایای طرح
طرح «همنوا» بیشتر متوجه دانش‌آموزان هنرستان‌ها و دبیرستان‌ها به‌ویژه در شهرستان‌ها و مناطق کم‌برخوردار است؛ جایی که کمبود امکانات آموزشی، فرصت یادگیری مهارت‌های عملی را محدود کرده است. افزون بر دانش‌آموزان، استادان و مربیان مهارتی، مراکز آموزش فنی و حرفه‌ای، کارآفرینان و صنعتگران نیز در جامعه هدف این طرح قرار دارند. به بیان دیگر، «همنوا» می‌خواهد پلی باشد میان هنرستان‌ها و مراکز مهارت‌آموزی با بازار کار، تا فارغ‌التحصیلان به جای انباشت در صف بیکاران، شانس بیشتری برای جذب سریع‌تر در مشاغل تخصصی داشته باشند.
در این میان، مهم‌ترین مزایای طرح «همنوا» را می‌توان در محورهایی چون؛ افزایش بهره‌وری از زیرساخت‌های آموزشی موجود و استفاده از ظرفیت‌های بلااستفاده در مراکز فنی و حرفه‌ای، ارتقای کیفیت آموزش‌های مهارتی با ایجاد همکاری میان هنرستان‌ها و مراکز فنی و حرفه‌ای، صدور گواهینامه‌های معتبر برای دانش‌آموزان و مهارت‌آموزان که می‌تواند جایگاه آنان را در بازار کار تقویت کند، گسترش عدالت آموزشی از طریق ارائه آموزش‌های رایگان یا ارزان در مناطق محروم و ایجاد پیوند میان آموزش و بازار کار و تربیت نیروی انسانی متناسب با نیاز صنایع خلاصه کرد.
به گفته محمدی، اجرای این طرح همچنین می‌تواند زمینه‌ساز نوسازی و بازسازی زیرساخت‌های آموزشی باشد و مسیر ورود فارغ‌التحصیلان هنرستان‌ها به مشاغل فنی و تخصصی را کوتاه‌تر کند.
با وجود اهداف بلندپروازانه، برخی کارشناسان نسبت به چالش‌های پیش‌روی این طرح هشدار می‌دهند. یک پژوهشگر حوزه آموزش و اشتغال در گفت‌وگو با تامین 24 می‌گوید: «مشکل اصلی نظام آموزشی و مهارت‌آموزی در ایران کمبود تجهیزات یا حتی زیرساخت فیزیکی نیست، بلکه نبود ارتباط پایدار و واقعی میان نظام آموزش و بازار کار است. تجربه‌های گذشته مانند طرح کارورزی یا مهارت‌آموزی نشان داده که صرفاً فراهم کردن امکانات یا صدور گواهینامه تضمین‌کننده اشتغال پایدار نیست. اگر نیازهای واقعی صنایع و بنگاه‌های اقتصادی در طراحی برنامه‌ها لحاظ نشود، «همنوا» هم می‌تواند به سرنوشت پروژه‌های مشابه دچار شود».
علی یاراحمدی تأکید می‌کند، موفقیت چنین طرح‌هایی وابسته به تعامل واقعی با بخش خصوصی و صنعت، ایجاد نظام انگیزشی برای جذب کارآموزان، و نظارت دقیق بر کیفیت آموزش‌هاست. او هشدار می‌دهد: «اگر صرفاً بر افزایش تعداد هنرستان‌ها یا گواهینامه‌ها تمرکز شود، بدون آنکه مسیر مشخصی برای اشتغال ایجاد شود، نتیجه چیزی جز تولید انبوه فارغ‌التحصیلان بیکار نخواهد بود».
به عبارتی گرچه طرح «همنوا» گامی مهم برای نزدیک کردن آموزش به بازار کار و استفاده بهینه از امکانات آموزشی کشور است و در صورت اجرای درست، می‌تواند بخشی از مسأله بیکاری جوانان و نابرابری آموزشی را کاهش دهد، با این حال، تحقق اهداف این طرح نیازمند نگاه واقع‌بینانه، هماهنگی میان وزارتخانه‌ها، و توجه به نیازهای واقعی بازار کار است. در غیر این صورت، بیم آن می‌رود که این طرح نیز به فهرست بلندبالای برنامه‌های نیمه‌تمام و کم‌اثر در حوزه آموزش و اشتغال بپیوندد.
