در فراز و نشیب‌های انقلاب اسلامی که پیش از پیروزی شکوهمند و چه پس از آن، مردان بزرگی این عرصه را محل حرکت مخلصانه و مجاهدانه خود قرار دادند، انسان‌هایی بودند که با شیفتگی نسبت به بنیانگذار انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره)، دین خود را در حد توان به این نهضت بزرگ ادا کردند.
آن یار دیرین امام و رهبری تا زمان رحلتش در مناصب متعدد خدمتگزار مردم، انقلاب اسلامی، نظام اسلامی و ولایت فقیه بود. محبت و ارتباط ٥٩ ساله با رهبری حکایت عاطفی لطیفی است که هرگز از یادها نمی‌رود. جملات و عبارات زیبا در توصیف این علاقه و ارتباط از یادها نمی‌رود. صدا و سیما در این چند روز به وفور از این عبارات استفاده کرد. ای کاش این اقبال از رحلت آیت‌الله (ره) نیز اتفاق می‌افتاد که باعث برکت و احترام به آن شخصیت می‌شد.
به هرحال، زندگی آیت‌الله فقید با حضور ارزشمند ایشان در تمامی عرصه‌های انقلاب اسلامی و پذیرش مسئولیت‌های سنگین نشان از هویت مستحکم، مردمی و اثرگذاری برجسته دارد.به گونه‌ای که این رفتار ایشان را تبدیل به عنصر تاریخ‌ساز کرد. لذا با مرور زندگی وی می‌توان تاریخچه انقلاب اسلامی را ورق زد. باوجود اختلاف سلیقه برخی از علماء و بزرگان با ایشان، همواره ارتباطات خود را براساس حضوری تعاملی رقم می‌زد؛ یعنی اختلافات و تفاوت‌های نظری و فکری هرگز منجر به تخاصم و مقابله با افراد نمی‌شد.
با آنکه بعضاً صاحبان سلیقه‌ها و تفکرات سیاسی متفاوت و بعضاً متضاد نقدهای تند و متأسفانه توهین‌آمیز ابراز می‌کردند، اما این امر هرگز در سیره اخلاقی آن مرد روزهای سخت و رفیق رهبری که مبتنی بر آرامش و گذشت بود، تأثیری نگذاشت.
بر ماست که این تجربه و گوهر وجودی را به خوبی درک کرده و با الگوگیری از آن به سوی رشد، صلاح و فلاح جامعه حرکت کنیم. این اقدام می‌تواند الگوی مناسبی از اعتدال و تدین و حرکت بر مدار توجه و محبت بر مردم، اسلام و اهل‌بیت علیهم‌السلام تلقی شود. باشد که عبرت گیریم. فَاعتِبروا یا اولی‌الابصار (پس عبرت بگیرید ای صاحبان بصیرت).
منبع: وبسایت رسمی سازمان تامین اجتماعی