زن، مادری برای جامعه و خانواده

پروانه مافی
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس

تامین ۲۴/در اصل، زن یکی از نشانه های خداوند است که مایه آرامش همسر و خانواده، و بهانه رحمت هر خانه قرار داده شده است زیرا انسان در این زندگی پر آشوب، نیاز به تسکین، آرامش و عشق دارد و این محبت را تنها از وجود فداکار یک همسر و مادر می توان انتظار داشت.

زن، مخلوقی است که در تمامی حالات و موقعیت های متنوع موجود، جایگاه شامخ خود را نمایان کرده است و از آغاز پیدایش، آسوده از زمان و مکان و نژاد و رنگ و آیین، بارِ مسئولیت ویژه ای بر دوش داشته است.
برخلاف برخی نگاه های سطحی، زایش تنها وظیفه و مسئولیت این مخلوق خداوند نیست، چرا که با وجود الگوی والا مرتبه ای همچون حضرت فاطمه (س) در دین مبین اسلام که انسان هایی برگزیده پرورش داده است،نمی توان در پذیرش نقش عمیق و تأثیر گذار زن، لحظه ای تأمل نمود.
به همین دلیل است که مهمترین نقطه تمرکز دیدگاه ها نسبت به زن «نقش مادری» اوست، چرا که این نقش تنها در محیط خانواده معنا پیدا نمی‌کند بلکه نقش مادری و عامل مهمِ پرورش، از جامعه ابتدایی و کوچک خانواده آغاز و نتایج آن یعنی فرزندان، در جوامع بزرگتر و پیچیده تر منعکس می‌گردد. این نگاه عمیق به نقش و جایگاه زن را در صفات حضرت فاطمه(س) که وی را «امِ ابیها» به معنای مادری برای پدر می‌نامند، می‌توان به وضوح مشاهده نمود.

ویژگی بارز دیگر از مجموعه صفات این بانوی بزرگوار در کنار نقش فردیِ مادری و همسری در خانواده، نقش اجتماعی ایشان در عرصه های اجتماعی را می توان خاطر نشان کرد، به طوریکه سوره کوثر،آیه تطهیر، آیه مودت و آیه اِطعام و احادیثی چون حدیث بِضعه و حدیث لولاک در شأن و فضلیت حضرت فاطمه زهرا سلام اله علیها نازل شده است.
حال با وجود چنین الگویی در دین اسلام، چگونه می‌توان نگاهی سطحی و کوته نظرانه به زن-این مخلوق والای خداوند-روا داشت؟ یکی از بهترین دلایل جهت ممانعت از ایجاد و گسترش این تفکر سطحی درباره مقام زن، حضور کنونیِ زنان در عرصه های مختلف جامعه است.

زنان ایرانی در جامعه امروز با وجود تمام مسئولیت های خود در عرصه پرورش فرزندان و حفظ آرامش محیط خانه و زندگی، حضور فعال خود را در عرصه های هنری، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و مدیریتی نشان داده اند و این ورود فعالانه گواهی است بر مهارت و توانایی این مخلوق والای خداوند.
نکته قابل تأمل و جالب توجه در خصوص جایگاه چند وجهی زنان این است که آنها،تنوع و تکثرِ ایفای نقوش گوناگون فردی و جمعی چه در محدوده خانواده و چه در محیط جامعه را تنها و تنها با استفاده از مهارت، استعداد و قدرت زنانه خود بدست آورده اند، هرچند که مشکلاتی در طی این مسیر پُر پیچ و خم وجود داشته است اما همچنان ناامید نشده و حق مسلم خود در دستیابی به جایگاهی شایسته را با استقامت کسب نموده اند.
با نگاهی گذرا و کوتاه به عرصه های مدیریتی کشور در طول سالهای اخیر به حضور فعال زنان در این عرصه پی خواهیم برد، زنانیکه مسئولیت مادری، همسری و مدیریتی خود را به طور همزمان انجام داده و ثابت کرده اند که زایش اگرچه موهبت الهی به زن، اما تنها کارکرد او نیست.

نگاه دیگری که دال بر موضوع «چند وجهی» بودن زنان می باشد، وجود زنانی توانمند در عرصه های مختلف اجتماعی است که پرورش دهنده نسل هایی است که با این طرز تفکر و فرهیختگی رشد یافته و پس از ورود به جامعه ای بزرگتر همچون جامعه شهری، به دنبال کنشگری، اثر گذاری و رفع شکاف های موجود هستند، چرا که این فرزندان در دامن مادرانی پرورش یافته اند که اعتقاد آنها ایفای نقش موثر در خانواده و جامعه بوده است.
زنان ستون یک خانه و سپس جامعه هستند، به طوری که نقطه تعادل یک خانواده در دست زنان و مادران است پس سلامت روحی، روانی و جسمی آنها باید در اولویت نخست قرار گیرد. بدین معنا که زنان باید و باید از زنانگی خود لذت ببرند و بیش از همه به سلامتی و شادی خود اهمیت دهند چرا که زن، بُن مایه‌ی زندگی است و سلامت خانواده و سپس جامعه در گرو حفظ سلامتی اوست.

شاید تا به حال به خانه ای که مادر آن خانه دچار بیماری است توجه کرده باشید. این خانه چه وضعیتی دارد؟ پاسخ این سوال بسیار واضح است. چون تنها مادر خانواده بیمار نیست بلکه کل خانه و خانواده دچار کسالت شده، همانند ساختمانی که ستون های آن دچار حادثه شده است ودیگر تکیه گاهی جهت حفظ انسجام و استحکام خود ندارد.زنان حق لذت از زنانگی و حفظ سلامتی خود را باید در زمره ی اصلی ترین اولویت های روزمره ی خود قرار دهند و به عنوان کلام آخر باید گفت که روز زن، بهانه ای است جهت یادآوریِ قدرت و توانایی زنان ایرانی که با اثر پذیری از الگوی عالیقدر خود یعنی حضرت فاطمه‌ی زهرا سلام اله علیها، مستمراً اثرگذاریِفردی و اجتماعی خود در عرصه های خانواده و جامعه را ارتقاء می‌بخشند.