شهر سوخته، گاندو، هامون و هیرمند، چابهار، کوه‌های مریخی، تفتان و... تمام چیزهایی هستند که با شنیدن نام سیستان و بلوچستان به یاد می‌آوریم. حاصل کتاب‌های تاریخ و جغرافیا. اما چقدر برای دیدن آنها تلاش کرده‌ایم؟
تامین۲۴/ استان سیستان و بلوچستان از مقاصد دور به حساب می‌آید که از هر کجای ایران حساب کنی، جاده‌های طولانی در انتظارت خواهند بود. استانی وسیع که در میان بیابان‌ها و نزدیکی کویر واقع شده و بازدید از آن زمان زیادی می‌خواهد. ایام عید بهترین فرصت برای سفر به این استان است و وسیله نقلیه شخصی هم بهترین وسیله برای این سفر.
ایام نوروز تمامی جاده‌های کشور میزبان مسافران هستند و امکانات و خدمات خوبی در هر استان می‌توان دریافت کرد. مراکز اقامتی شهرها ساماندهی شده و راهنمایی و نقشه‌های بازدید در اختیار هستند. امنیت نیز به‌خوبی برقرار است و برای طی کردن مسیرهای ناشناخته هراس از گم کردن راه نخواهید داشت. پس چه زمانی بهتر از نوروز برای دیدن سیستان و بلوچستان؟
از شمال استان شروع می‌کنیم. زابل نخستین مقصد ماست. به دیدن شهر سوخته و آثار باستانی این منطقه خواهیم رفت. تمدن شهر سوخته یکی از شگفتی‌های دنیای باستان است. یافته‌های جدید باستان‌شناسی گواه این ادعاست. بر اساس کشفیاتی که طی سال‌های متمادی در شهر سوخته انجام گرفته، می‌توان گفت شهر سوخته مهم‌ترین مرکز استقرار و درحقیقت پایتخت منطقه و محل اصلی سکونت زروانی‌ها در دوران مفرغ است. موزه‌ای کوچک در این منطقه پیدا شده که تاریخ آن را بازگو می‌کند.
در راه زاهدان به زابل می‌توانید دریاچه هامون را ببینید. این تالاب بین‌المللی در سال‌های اخیر خشک شده بود اما پس از بارندگی‌های زمستان امسال خبرهایی از آبگیری دوباره هامون به گوش می‌رسد. در 30 کیلومتری زابل و در میان دریاچه هامون به کوه اوشیدا یا کوه خواجه می‌رسیم که از آن به‌عنوان تخت‌جمشید خشتی یاد می‌کنند. اوشیدا به معنای ابدی است و این کوه در میان مردم از گذشته تاکنون تقدس داشته است. روی این کوه می‌توان آثار بناهای باستانی مربوط به دوره‌های تاریخی متفاوت را مشاهده کرد. یکی از مهم‌ترین و شاخص‌ترین بناهای تاریخی این محل، آتشکده‌ای است قدیمی که زمان ساخت آن به سده یکم پس از میلاد بازمی‌گردد. کوه خواجه قلعه‌ای عظیم و دژ شهری منحصربه‌فرد از دوره اشکانیان و ساسانیان است. این اثر بزرگ تنها نمونه دژ شهرهای اشکانی باقی‌مانده در ایران است.
در سیستان و بلوچستان هرگز فرصت آشنایی و تعامل با مردم خونگرم، صبور و بسیار مهربان منطقه را از دست ندهید. احتمالا زیاد به خانه‌هایشان دعوت شوید و سر سفره آنها بنشینید. از خوردن کشک زابلی، خروت، کمل‌تو و ترشی‌های خاص این منطقه غافل نشوید.
در زاهدان می‌توانید به تماشای مسجد مکی بروید که معماری آن مشابه مسجد ایاصوفیه ترکیه است. این مسجد زیبا از مساجد نوساز و بزرگ زاهدان است. اگر کوهنورد باشید، صعود به قله تفتان می‌تواند جالب باشد. در مسیر قله پناهگاهی در ارتفاع 3228 متری برای اقامت در شب و رفع خستگی وجود دارد. سوزن‌دوزی از سوغات خاص و زیبای زنان بلوچی است که به‌تازگی روی وسایل مدرن مثل کیف و شال و زیورآلات دوخته می‌شود. میراث فرهنگی استان هرسال نوروز نمایشگاه‌هایی برای عرضه این سوغات برپا می‌کند. به تماشای آن بروید و دسترنج زنان بلوچی را ببینید.
سراوان و کلپورگان از مقاصد گردشگری دیگر این استان هستند. سفال کلپورگان از هزاران سال پیش تاکنون به شیوه خاصی بدون استفاده از ابزار مکانیکی ساخته می‌شود. کوره‌های پخت این سفال و همچنین خاک و نقوش این سفال‌ها هیچ‌گونه تغییری نداشته‌اند. کلپورگان را موزه زنده سفال می‌نامند. رودخانه سرباز، زیستگاه تمساح پوزه‌کوتاه (گاندو)، نیز در مسیر چابهار است. سفر به سیستان بدون بازدید از سواحل عمان ممکن نیست. منطقه آزاد چابهار از اقبال بیشتری برای سفرهای نوروزی برخوردار است و می‌تواند پایان‌بخش خوشی برای سفرتان باشد. در چابهار کوه‌های مریخی و درختان انجیر معابد را ببینید.
منبع : هفته نامه آتیه نو