تامین۲۴/ تازه‌ترین آمارها رشد 10 درصدی دارایی‌های صندوق‌های بازنشستگی استرالیا در مقایسه با سال 2014 را نشان می‌دهند، که بدین معناست که استرالیا 7/5 درصد مجموع صندوق‌های بازنشستگی جهان را در اختیار دارد. همچنین رشد دارایی‌های مرتبط با تولید ناخالص داخلی صندوق‌های بازنشستگی استرالیا در سال گذشته میلادی 118 درصد بوده که در مقایسه با رشد 78 درصدی دهه گذشته بسیار چشمگیر است. کارشناسان پس از مطالعه اطلاعات مربوط به صندوق‌های بازنشستگی استرالیا، اعلام کرده‌اند که این نرخ رشد بین 58 کشور توسعه‌یافته جهان مقام چهارم را دارد.
به گفته آن‌ها نرخ رشد قوی دارایی‌های صندوق‌های بازنشستگی استرالیا تا پایان سال 2015 تا حدود زیادی به مشارکت اعضا و الزامات کارفرمایانی مربوط است که در پشت پرده سیستم الزام‌آور صندوق‌های بازنشستگی مشارکت دارند. از سوی دیگر نظام مالیاتی نیز به گونه‌ای طراحی شده که به نفع صندوق‌های بازنشستگی است. همچنین مقامات استرالیا پس از سال‌ها بررسی و تحقیق اصلاحات گسترده‌ای را در سیستم بازنشستگی ایجاد کردند که ازجمله عوامل موثر بر عملکرد بهینه صندوق‌های بازنشستگی این کشور به شمار می‌رود.
اصلاحاتی که با توجه به تغییر ترکیب جمعیتی و با نگاه به آینده دورتر انجام شد و مهم‌ترین هدف آن از بین بردن نقطه‌ضعف‌هایی بود که سیستم بازنشستگی استرالیا را عقب نگه داشت. این در حالی است که آمریکا همچنان بزرگ‌ترین بازار صندوق‌های بازنشستگی جهان را در اختیار دارد و دانمارک و هلند در صدر فهرستی قرار دارند که سیستم صندوق‌های بازنشستگی آن‌ها بالاترین استانداردها را دارد. موسسه ملبورن مرسر، که شاخص‌های جهانی بازنشستگی در 25 کشور برتر جهان را بررسی می‌کند، بر این باور است که کشورهای پرجمعیتی مانند چین، هند، اندونزی و ژاپن باید هرچه زودتر اصلاحات گسترده‌ای را در صندوق‌ها و نظام بازنشستگی خود ایجاد کنند. ژاپن، اتریش و ایتالیا که با سطح بالایی از بدهی‌های دولتی و نابرابری دارایی‌های صندوق‌های بازنشستگی و جمعیت در حال پیر شدن مواجه هستند، عملکرد نامطلوبی در سیستم بازنشستگی دارند.
تحلیلگران بر این باورند که روند اصلاحات نظام بازنشستگی دشوار است اما هرچه اقدامات زودتر انجام شود، بهتر خواهد بود. از سوی دیگر حتی سیستم‌های بازنشستگی کشورهای پیشرفته‌ای مانند آمریکا، آلمان، فرانسه و ایرلند نیز با ریسک‌هایی روبه‌رو است که می‌تواند سلامت درازمدت آن‌ها را به خطر بیندازد. از نظر محققان، حتی استرالیا که مقام سوم جهانی را دارد نیز باید اقداماتی در جهت تقویت سیستم بازنشستگی خود انجام دهد. این در شرایطی است که متوسط سال‌های استفاده از خدمات بازنشستگی از 6/16 سال در 2009 به 4/18 سال در سال گذشته میلادی افزایش یافته و پیش‌بینی می‌شود این نرخ تا سال 2035 به 2/19 سال افزایش یابد. به این معنا که هر شخص پس از بازنشستگی در حدود 60 سالگی به طور متوسط تا 20 سال از خدمات بازنشستگی استفاده می‌کند که فشار مضاعفی را بر صندوق‌های بازنشستگی وارد خواهد کرد. به همین دلیل کشورهایی مانند استرالیا، آلمان، ژاپن، سنگاپور و انگلیس از هم‌اکنون سن بازنشستگی را افزایش داده‌اند و در روندی طولانی‌تر به دنبال افزایش بیش‌ازپیش سن بازنشستگی هستند تا استفاده از مزایای بازنشستگی با افزایش امید به زندگی همخوانی داشته باشد.
تحلیلگران می‌گویند زندگی تا 90سالگی و پس از آن، به‌تدریج عادی می‌شود و سیستم‌های بازنشستگی نیز باید خود را با این واقعیت تطبیق دهند تا از فشار مضاعفی که به صندوق‌های بازنشستگی وارد خواهد شد، جلوگیری کنند. یکی از راهکارها حذف سن ثابت بازنشستگی است. در این صورت امکان افزایش یا کاهش سن بازنشستگی با توجه به شرایط فردی و جامعه وجود خواهد داشت.
منبع : هفته نامه آتیه نو / فایننشیال تایمز
