فتح الله بیات، رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور مدت قرارداد کارگران اعم از قراردادی و پیمانی را از یکماه و حداکثر تا یکسال عنوان کرد و درباره امنیت شغلی کارگران گفت: «امنیت شغلی» به معنای آن است که یک کارگر از لحاظ مدت قرارداد، معیشت، روحی و روانی، بهداشتی و ایمنی کار احساس امنیت کند.
تأمین۲۴/ وی با بیان اینکه مدت قرارداد کارگران در بهترین حالت آن هم برای کارگرانی که در کارهای مستمر و دائم از جمله شرکت‌های خودروسازی فعالیت می‌کنند، ۶ماه و یکسال است، افزود: در حالی که قرارداد کارگران باید دائمی باشد اما متاسفانه از سوی کارفرمایان قراردادهای مقطعی با کارگران منعقد می‌شود؛ ضمن اینکه کارگران کارگاه‌های زیر ۵۰ نفر و بازاری، یا فاقد قرارداد هستند یا مدت قرارداد آنها سه ماهه و ۶ ماهه است.
به گزارش خبرگزاری مهر، رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی ایران با طرح این سوال که «کارگری که با قرارداد موقت کار می‌کند چگونه امنیت شغلی داشته باشد؟» ادامه داد: بیش از ۹۰ درصد کارگران امروز فاقد امنیت شغلی هستند که این امر نگرانی زیادی را به آنها و خانواده‌هایشان تحمیل کرده است.
بیات با اشاره به خلاء قانونی در تعریف قرارداد کار گفت: بر اساس ماده ۷ قانون کار، باید حداکثر مدت موقت برای کارهایی که ماهیت غیرمستمر دارند توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تهیه شود که متاسفانه تاکنون مشخص نشده و کارفرمایان بخش دولتی و بخش خصوصی از ابهام در تعریف مدت قرارداد موقت به نفع خود سوء استفاده می‌کنند.
وی امنیت شغلی کارگران را دغدغه کارگران جهان و سازمان بین المللی کار (ILO) عنوان کرد و گفت: طی جلساتی که با نمایندگان این سازمان بین‌المللی داشتیم اعلام کردند خطر امنیت شغلی، کارگران اغلب کشورهای دنیا را تهدید می‌کند اما بیشتر کشورها به تدریج به سمت تعریف سقف قراردادهای موقت و دائم حرکت می‌کنند.
رئیس اتحادیه کارگران قرارداری و پیمانی ایران با تاکید بر اینکه کارگران از حداقل‌های امکانات زندگی بی‌بهره‌اند، اظهار کرد: کم‌توجهی به جامعه کارگری مختص یک دولت نیست و از دولتمردان درخواست داریم در خصوص امنیت شغلی و معیشت کارگران برنامه‌ای ساختاری داشته باشند.