حکایت صندوقهای بازنشستگی در ایران از آن دست موضوعاتی است که ازقضا برای بسیاری از فعالان این حوزه تفسیرپذیر و حتی بیش از آن تعمیمپذیر است. در حالی که مطابق تعاریف متداول، این نهادها در زمره پیچیدهترین نهادهایی قرار میگیرند که از بایستههای مالی و قانونی خاصی پیروی میکنند، اما از آنسو نیز مسائل مختلفی در سه سطح مدیریتی، تکنیکال و حکمرانی قابلطرح و بیان دارند که موقعیت آنها را به حساسترین و پیشبینیناپذیرترین نهاد دستآفریده بشری و مدیریت آنها را به خطیرترین مدیریت ممکن تبدیل میکند.