آخرین ایستگاه زایندهرود «ورزنه» است. رودخانه تن خستهآلودش را زمانی اینجا به گاوخونی میسپرد، جایی که باد به دل تپهماهورها میزند و رمل و آب با هم پیوند میخورد. اینجا تا چشم کار میکند کویر است.