هر چقدر قیمتها آزاد‌تر شود به نفع کل جامعه است
«سعید لیلاز»، گفت یارانه ای که دولت پرداخت می کند نوعی رانت محسوب می شود و با حذف این نوع رانت ها باید به بنیه تولید در کشور کمک کرد.
خبرنگار تامین ۲۴ گوناگون
تامین ۲۴
پایگاه خبری تامین اجتماعی
تأمین ??/ «سعید لیلاز» گفت: من به شخصه با پرداخت هر نوع رانت مخالف هستم. یارانه و یارانه‌ای که دولت به سوخت می‌دهد، یک نوع رانت است. اتفاقاً رانتی هم است که به اقشار برخوردار‌تر و پولدارتر داده می‌شود.
وی در گفتگو با ماهنامه «قلمرو رفاه» ادامه داد: به این معنا کسانی که خودرو شخصی دارند بیشتر از این رانت استفاده می‌کنند. مردمی که خودروی شخصی ندارند از این رانت محروم می‌شوند. طبیعتاً کسانی هم که پولدارتر هستند و خودرو شخصی دارند یا حتی چند خودروی شخصی دارند بیشتر از رانت یارانه‌ای که به انرژی و سوخت تعلق می‌گیرد، بهره‌مند می‌شوند.
به گفته لیلاز از این رو هر چقدر این قیمتها آزاد‌تر شود و به سمت قیمت واقعی برود به نفع کل جامعه است. البته تجربه این سال‌‌‌های اخیر که قیمت سوخت و انرژی به سمت آزاد شدن رفته است را هم باید در نظر گرفت. بالاخره ما هم‌اکنون تجربه واقعی داریم. باید ببینیم که آیا این تجربه موفق بوده یا نا‌موفق؟ کجای کار درست بوده است یا نادرست؟
این اقتصاددان گفت: اگر بخواهم خیلی سطحی و گذرا به تجربه‌‌‌های فعلی اشاره کنم باید بگویم که دولت باید اولاً حمل و نقل عمومی را سروسامان بدهد. خصوصاً در شهر‌‌های بزرگ باید زیرساخت‌‌‌های لازم برای استفاده مردم از حمل و نقل عمومی را فراهم کند. آن وقت مردم کمتر از خودروی شخصی استفاده می‌کنند و خود این امر یک نوع صرفه‌جویی کلی برای مصرف انرژی است. چون واقعیت نشان داده هر چقدر هم انرژی را گران کنیم تا زمانی که زیرساخت‌‌‌های لازم را سامان ندهیم، چندان صرفه‌جویی صورت نمی‌گیرد.
وی افزود از طرف دیگر دولت باید از محل صرفه‌جویی مالی و درآمدی که از آزادسازی قیمتها به دست می‌آورد به بخش تولید یارانه بدهد. یعنی قرار نیست با آزادسازی قیمت انرژی کلاً تولید در کشور بخوابد. باید منابع مالی کسب شده دراین زمینه را به درستی برنامه‌ریزی و صرف کنیم. در نهایت این آزادسازی قیمت انرژی می‌تواند جلوی قاچاق سوخت و انرژی را هم بگیرد.
لیلاز ادامه داد از طرف دیگر ورود بخش خصوصی به بازار انرژی اگر با حساب و بر اساس برنامه باشد قطعاً امر مطلوبی است و موجب بهبود کارکرد این بخش خواهد شد. فقط باید مراقب رانت‌خواری‌‌‌های احتمالی باشیم. اما باز هم نحوه اجرای آن مهم است. باید ببینیم که دولت در سال‌‌‌های اخیر از تجربه‌‌‌های به دست آمده به خوبی استفاده می‌کند یا نه؟ البته در این بین در مورد مسئله گران شدن آب و برق مصرفی خانوار‌‌‌ها باید با دقت بیشتری عمل کرد. خصوصاً برای اقشار فرودست و مناطق محروم و دور افتاده باید با در نظر گرفتن تمام جوانب امر این موضوع عملیاتی شود.
وی در گفتگو با ماهنامه «قلمرو رفاه» ادامه داد: به این معنا کسانی که خودرو شخصی دارند بیشتر از این رانت استفاده می‌کنند. مردمی که خودروی شخصی ندارند از این رانت محروم می‌شوند. طبیعتاً کسانی هم که پولدارتر هستند و خودرو شخصی دارند یا حتی چند خودروی شخصی دارند بیشتر از رانت یارانه‌ای که به انرژی و سوخت تعلق می‌گیرد، بهره‌مند می‌شوند.
به گفته لیلاز از این رو هر چقدر این قیمتها آزاد‌تر شود و به سمت قیمت واقعی برود به نفع کل جامعه است. البته تجربه این سال‌‌‌های اخیر که قیمت سوخت و انرژی به سمت آزاد شدن رفته است را هم باید در نظر گرفت. بالاخره ما هم‌اکنون تجربه واقعی داریم. باید ببینیم که آیا این تجربه موفق بوده یا نا‌موفق؟ کجای کار درست بوده است یا نادرست؟
این اقتصاددان گفت: اگر بخواهم خیلی سطحی و گذرا به تجربه‌‌‌های فعلی اشاره کنم باید بگویم که دولت باید اولاً حمل و نقل عمومی را سروسامان بدهد. خصوصاً در شهر‌‌های بزرگ باید زیرساخت‌‌‌های لازم برای استفاده مردم از حمل و نقل عمومی را فراهم کند. آن وقت مردم کمتر از خودروی شخصی استفاده می‌کنند و خود این امر یک نوع صرفه‌جویی کلی برای مصرف انرژی است. چون واقعیت نشان داده هر چقدر هم انرژی را گران کنیم تا زمانی که زیرساخت‌‌‌های لازم را سامان ندهیم، چندان صرفه‌جویی صورت نمی‌گیرد.
وی افزود از طرف دیگر دولت باید از محل صرفه‌جویی مالی و درآمدی که از آزادسازی قیمتها به دست می‌آورد به بخش تولید یارانه بدهد. یعنی قرار نیست با آزادسازی قیمت انرژی کلاً تولید در کشور بخوابد. باید منابع مالی کسب شده دراین زمینه را به درستی برنامه‌ریزی و صرف کنیم. در نهایت این آزادسازی قیمت انرژی می‌تواند جلوی قاچاق سوخت و انرژی را هم بگیرد.
لیلاز ادامه داد از طرف دیگر ورود بخش خصوصی به بازار انرژی اگر با حساب و بر اساس برنامه باشد قطعاً امر مطلوبی است و موجب بهبود کارکرد این بخش خواهد شد. فقط باید مراقب رانت‌خواری‌‌‌های احتمالی باشیم. اما باز هم نحوه اجرای آن مهم است. باید ببینیم که دولت در سال‌‌‌های اخیر از تجربه‌‌‌های به دست آمده به خوبی استفاده می‌کند یا نه؟ البته در این بین در مورد مسئله گران شدن آب و برق مصرفی خانوار‌‌‌ها باید با دقت بیشتری عمل کرد. خصوصاً برای اقشار فرودست و مناطق محروم و دور افتاده باید با در نظر گرفتن تمام جوانب امر این موضوع عملیاتی شود.