«کودکان و نوجوانان» فراموش شدگان برنامه ششم

تأمین ??/حبیب‌الله مسعودی فرید در خصوص فقدان سرفصل و ماده‌ای با موضوع "کودکان و نوجوانان" در برنامه ششم توسعه، گفت: توافقنامه ایران با کشورهای 1+5 نشان داد که محیط گفتمان بین کشورها مبتنی بر اندیشه، فکر و تفاهم بوده پس اگر بپذیریم جبهه و نقطه تعامل مابا دنیای پیرامون از طریق اندیشه است، باید برای کودکان این سرزمین سرمایه گذاری‌های هنگفتی داشته باشیم.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در گفت‌وگو با ایسنا تصریح کرد: این در حالی است که در حال حاضر عمده سرمایه‌گذاری های کشور برای کودکان بر ابعاد جسمی تاکید داشته و در بهترین شرایط برای زیر هفت سال بوده و در آموزش و پرورش نیز تنها بر بعد آموزش تاکید می‌شود.
وی در خصوص تاکید صرف آموزش و پرورش کشور بر بعد "آموزشی" اظهار کرد: ارائه آموزش‌ در آموزش و پرورش قوی و کارآمد نیستند چرا که توجه زیاد والدین و دانش آموزان به کلاس‌های متعدد خارج از محیط مدرسه نشان دهنده آن است که مردم به نظام آموزشی مطمئن نیستند و آن را کافی نمی‌دانند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ادامه داد: زمانی که برنامه‌های سایر کشورهای پیشرفته صنعتی مانند ژاپن، چین و یا اروپای غربی را بررسی می‌کنیم می‌بینیم که سهم قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی (GDP) این کشورها به "رشد و تکامل یکپارچه کودکان" زیر هشت سال اختصاص داده می‌شود؛ در تمام دنیا دائما بر این مساله تاکید شده و این امر در سندها و پژوهش‌های ملی آنها آشکار است.
وی ادامه داد: در حال حاضر هیچ رد پایی از توجه به کودکان و نوجوانان و حتی در یک گام جلوتر در ارتباط با تکلف دولت برای توجه به این قشر با هدفگذاری خاص، در برنامه ششم توسعه دیده نمی‌شود و تمام اینها در حالی است که در تدوین برنامه ششم توسعه پیشنهاد آن را داده بودیم که یک درصد از تولید ناخالص داخلی کشور به این امر اختصاص داده شود.
فرید ادامه داد: در سال 2013 نیز در هشتمین همایش "ارتقای سلامت" در فنلاند مجددا بر این مساله بسیار مهم تاکید شد؛ این در حالی است که وقتی در این کشورها 1.5 تا 2 درصد GDP و حتی در برخی دیگر دو تا چهار درصد از تولید ناخالص داخلی برای رشد تکامل کودکان سرمایه‌گذاری می‌شود اما این رقم در کشورهای آسیایی و آفریقایی به طور میانگین 0.2 تا 0.4 درصد است؛ هر چند ممکن است کشورهایی چون ژاپن و چین سهم بیشتری را در این بین داشته باشند اما وضعیت سایر کشورهای آفریقایی و آسیایی در این حوزه مناسب نیست.
وی ادامه داد: در حال حاضر هیچ رد پایی از توجه به کودکان و نوجوانان و حتی در یک گام جلوتر در ارتباط با تکلف دولت برای توجه به این قشر با هدفگذاری خاص، در برنامه ششم توسعه دیده نمی‌شود و تمام اینها در حالی است که در تدوین برنامه ششم توسعه پیشنهاد آن را داده بودیم که یک درصد از تولید ناخالص داخلی کشور به این امر اختصاص داده شود.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ادامه داد: در چنین شرایطی جالب است که با مقایسه جمعیت کودکان ایران و یا سایر کشورهای آسیایی و آفریقایی با جمعیت کشورهای پیشرفته ،تفاوت معناداری را خواهیم یافت؛زیرا کشورهای توسعه یافته با جمعیت اندک سهم زیادی از تولید ناخالص داخلی را صرف رشد و تکامل یکپارچه کودکان و نوجوانان خود می کنند؛ به همین دلیل حتی اگر همان پیشنهاد اختصاص یک درصد از GDP را می‌پذیرفتیم باز هم با توجه به جمعیت کودک و نوجوان کشور سرانه آن کافی نبود.
فرید در ادامه ضمن بیان آنکه اگر بخواهیم اقتصاد مقاومتی را تحقق بخشیم باید منابع انسانی را ارتقاء دهیم گفت: برای ارتقای منابع انسانی راهی جز توجه به کودکان و نوجوانان طی یک برنامه بلندمدت، نداریم.
وی افزود: برای رشد و توسعه کشور نباید فقط مالیات‌ها را افزایش داد زیرا برای افزایش مالیات‌ها هم باید تولید به حد کافی در کشور وجود داشته باشد و حتی در صورت وجود تولید کافی نیز مردم تا حدی تحمل خواهند کرد.
فرید در ادامه با طرح این سوال که چرا نباید در برنامه‌های کلان کشور چون برنامه ششم توسعه جایی برای این قشر اختصاص داده شود؟ گفت: میزان توجه دولتمردان به قشر کودک و نوجوان و مسائل این‌چنینی نشان دهنده آن است که چقدر در راستای چشم‌انداز بیست ساله کشور که قرار است در آن ایران به رتبه اول منطقه برسد گام برداشته‌ایم و یا چقدر به رهنمودها و فرمایشات مقام معظم رهبری در راستای اقتصاد مقاومتی که رسیدن به آن راهی جز تاکید بر منابع انسانی ندارد، عمل می‌کنیم.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ادامه داد: حتی در میان کشورهای اطراف ایران مانند هند نیز شاهد آن هستیم که در هندوستان سالیانه حداقل 100 میلیارد دلار صادرات IT وجود دارد و این امر فقط از توجه به نیروی انسانی ناشی می‌شود در حالیکه در ایران با توجه به موفقیت‌های کودکان، نوجوانان و جوانان ایرانی در رقابت‌های ملی و بین‌المللی از این نبوغ و استعدادها استفاده نمی‌شود.
فرید در ادامه با طرح این سوال که چرا نباید در برنامه‌های کلان کشور چون برنامه ششم توسعه جایی برای این قشر اختصاص داده شود؟ گفت: میزان توجه دولتمردان به قشر کودک و نوجوان و مسائل این‌چنینی نشان دهنده آن است که چقدر در راستای چشم‌انداز بیست ساله کشور که قرار است در آن ایران به رتبه اول منطقه برسد گام برداشته‌ایم و یا چقدر به رهنمودها و فرمایشات مقام معظم رهبری در راستای اقتصاد مقاومتی که رسیدن به آن راهی جز تاکید بر منابع انسانی ندارد، عمل می‌کنیم.
وی در پایان اظهار کرد: امیدواریم بتوان پیش از تصویب لایحه برنامه ششم توسعه مواردی را در خصوص التزام توجه دولت به کودکان و نوجوانان به این لایحه اضافه کرد.

«کودکان و نوجوانان» فراموش شدگان برنامه ششم

پربازدیدترین‌ها

آخرین خبرها