فاصله شعارهای پوپولیستی از مفاهیم رفاهی

تامین ۲۴/رفاه اجتماعی زمانی می‌تواند در بالاترین و بهترین شرایط قابل‌دسترسی و عملیاتی باشد که مفاهیم رفاه، خدمات و حمایت‌های پایدار اجتماعی به‌صورت شفاف تعریف شوند، به طوری که افراد و گروه‌های مشمول، میزان حمایت‌ها، نحوه شناسایی افراد نیازمند، روش‌های اجرا یا تبیین این موارد مشخص شود و مهم‌تر اینکه این مفاهیم از شاخص‌های قابل‌ارزیابی علمی برخوردار باشد و درنهایت در قالب برنامه‌های مدون و کارشناسی ارائه شوند. وقتی از برنامه صحبت می‌کنیم یعنی اینکه روش‌های دستیابی به اهداف، زمان، بودجه و سایر اقتضائات آن، که ضرورت‌های یک برنامه‌ریزی مؤثر است، پیش‌بینی و مشخص شود.

در بسیاری از انتخابات دنیا موضوع حمایت‌ها و بیمه‌های اجتماعی از مهم‌ترین مقوله‌های مورد عنایت کاندیداها، تشکل‌ها و مردم است که می‌تواند بر نتایج انتخابات و جلب آرای مردم اثرگذار باشد.

پرداخت مبالغی به‌صورت مستقیم و یا غیرمستقیم تحت عناوین گوناگون در برخی برنامه‌ها و طرح‌ها می‌تواند خسارت‌هایی غیرقابل‌جبران به بار بیاورد. متاسفانه در دولت گذشته مبالغی ریالی به صورت مستقیم، به همه مردم و با شعارهای عامه‌پسند و غیرعلمی و با عنوان هدفمند کردن یارانه‌ها پرداخت شد که بسیاری ازجمله صاحب این قلم نسبت به عواقب آن در همان زمان در رسانه های مختلف هشدار دادند. موضوعی که به علت ضعف‌های گوناگون حالا به پاشنه آشیل اقتصاد کشور تبدیل شده است.

پرداخت مبالغ ثابتی به همه مردم دارای بار مالی فراوان برای دولت‌هاست که با توجه به بودجه محدود کشور، این‌گونه پرداختی‌ها به‌ناچار موجب کاهش هزینه‌های عمرانی خواهد شد. از سوی دیگر می‌توان به‌صراحت گفت که این اقدام در بلندمدت هیچ نتیجه و تاثیر ملموسی در افزایش رفاه مردم نخواهد داشت. آن‌گونه که کارشناسان حوزه رفاه بارها متذکر شده‌اند، به جای چنین طرح‌های غیرکارشناسی می‌بایست ابتدا افراد ازکارافتاده و ناتوان، خانواده‌های بی‌سرپرست و افراد بیکار دهک‌های پایین به‌عنوان گروه‌های هدف برای چنین حمایت‌هایی شناسایی و نحوه این‌گونه پرداختی‌ها هم طی برنامه‌های مدون و برای زمان مشخص تعریف می‌شد. فرآیندهایی که علیرغم هشدارهای مختلف نادیده گرفته شد و نتیجه آن تزریق نقدینگی به جامعه و بی‌اثر شدن چنین حمایت‌هایی بود. و درنهایت با افزایش قیمت حامل‌های انرژی و متعاقباً افزایش تورم و ناتوانی افزایش کیفیت تولید و بهره‌وری، چنین پرداخت‌هایی موجب تورم بالا و کاهش قدرت خرید مردم و به ضد هدف اولیه طراحان خود تبدیل شد.

از این رو با درک شرایط اقتصادی کشور، می‌توان به‌صراحت تاکید کرد وعده‌های چند برابر کردن یارانه‌ها، با توجه به فقدان قانون مرتبط، نبود بودجه، و مشخص نبودن چگونگی پرداخت قابل‌اجرا نیست ودر صورت اصرار به اجرا منتج به افزایش تورم و گرفتار کردن مردم و افزایش فاصله طبقاتی و ایجاد بحران‌های اجتماعی خواهد شد. سال‌هاست که این‌گونه طرح‌ها و پیشنهادها- به جزمواردمحدودبه اقشارکم درآمد ویا فاقددرآمد- باعنوان راهکارهای پوپولیستی در علوم اقتصادی و مباحث مدیریت اجتماعی حال حاضر دنیا مردود شده‌اند.

کارشناسان رفاه و تامین‌اجتماعی کشور در دولت تدبیر و امید با تهیه برنامه‌های کلان و ملی مانند پنجره واحد ارائه خدمات و تامین‌اجتماعی چندلایه ضمن تداوم خدمتگزاری به اقشار آسیب‌پذیر و حتی افزایش میزان حمایت‌ها از افراد کمتربرخوردار مشمول، سعی در گسترش چتر رفاه و تامین‌اجتماعی در کشور داشته اند و حمایت‌های گوناگون از اقشار آسیب‌پذیر و توانمندسازی آنها با حفظ عظمت و کرامت این دسته ازهم‌وطنان از طریق سازمان بهزیستی و کمیته امداد حضرت امام (ره) و مجاری قانونی دیگر و با روش‌های علمی و عزتمندانه انجام شده وخواهد شد.