ایران با الگو قرار دادن چین در توجه ویژه به سرمایه‌گذاری صنعتی، کارآفرینی و استارت‌آپ‌ها می‌تواند به قدرت اقتصادی منطقه تبدیل شود. ایران سال ۲۰۱۷، چین سال‌های ۱۹۹۰ را در ذهن تداعی خواهد کرد؛ یعنی زمانی که در چین حرکت از اقتصاد دولتی به سمت کسب‌وکارهای خصوصی در شهرها گسترش یافت و بسترهای جذب سرمایه‌های خارجی فراهم شد.
تامین ۲۴/ لازم به ذکر است که چین سال‌ها پیش در طرح اصلاحات اقتصادی در مسیری قرار گرفت که به‌تدریج توانست در دوره‌های زمانی مختلف، مدل اقتصادی خود را که پیش‌تر مبتنی بر سرمایه‌گذاری در صنایع سنگین و تحت مدیریت دولتی بود، به سمت تولید کالاهای مصرفی و با محوریت بخش خصوصی سوق دهد. آن‌ها همزمان به فکر بهبود روابط بین‌المللی افتادند تا به نتیجه خارق‌العاده‌ای در مسیر تبدیل شدن به قدرت اقتصادی جهان برسند.
این در حالی است که نقش توسعه کارآفرینی و سرمایه‌گذاری در تحول اقتصادی ایران بسیار پررنگ خواهد بود.
در سال‌های اخیر همزمان با بهبود روابط بین‌المللی ایران، روحیه کارآفرینی جوانان این کشور دوباره زنده شده است. ایجاد فرصت‌ها و موقعیت‌های بیشتر اقتصادی برای ایران در سال جدید میلادی وابسته به حفظ برجام خواهد بود و با توجه به گسترش روابط تجاری ایران با شرکای قدیمی (در اروپا) و جدید (در آسیا)، مدرن‌سازی سریع اقتصادی ایران دور از تصور نخواهد بود. یکی از دلایل رشد اقتصادی چین توزیع مناسب جمعیتی و نیروی کار عظیم این کشور است، در ایران نیز وضعیت مشابهی وجود دارد. 60 درصد از جمعیت ایران را افراد کمتر از 30 سال تشکیل می‌دهند.
این سرمایه نیروی کار باعث می‌شود افزایش میزان دستمزدها در زمان بهبود وضعیت اقتصادی به شکل مناسبی کنترل شود؛ به‌ویژه اگر مشارکت زنان در کار بیشتر شود. معکوس‌کردن روند فرار مغزها نیز به رشد بهره‌وری کمک خواهد کرد (حدود یک‌چهارم از ایرانی‌هایی که مدرک دانشگاهی دارند، خارج از ایران زندگی می‌کنند). یکی دیگر از نقاط قوت اقتصاد ایران استارت‌آپ‌ها خواهند بود که باز هم شرایطی مشابه چین را تداعی می‌کند. رشد سریع اژدهای سیلیکونی چین موجب شده است که شرکت‌های بومی مانند «علی‌بابا» بازار داخلی چین را قبضه کنند.
از طرفی در حال حاضر جمعیت جوان و علاقه‌مند به فناوریِ ایران توسعه روزافزون استارت‌آپ‌ها را رقم زده‌اند. نمونه آن دیجی‌کالاست که نسخه ایرانیِ آمازون است. این استارت‌آپ که در سال 2007 راه‌اندازی شد، انواع گوناگونی از محصولات و اجناس را به فروش می‌رساند.
چنین مسیری مشابه روند تاریخی رشد اقتصادی چین است. از زمان پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی در سال 2001، این کشور به‌سرعت بازار صادرات جهانی را در دست گرفت. با این کار آن‌ها سهم دیگر کشورهای آسیایی را از صادرات گرفتند، ولی خود به واردکننده عمده قطعات و اجزا از کشورهای همسایه تبدیل شدند. چنین وضعیت مشابهی ممکن است برای ایران اتفاق بیفتد؛ اگر به مرکز تولید و تجارت خاورمیانه، قفقاز و آسیای مرکزی تبدیل شود. اما این پیشرفت به نوسازی اساسی زیرساخت‌های حمل‌ونقل احتیاج دارد.چنانچه حسن روحانی، رئیس‌جمهور اعتدال‌طلب ایران، در انتخابات سال آینده نیز پیروز شود، نیاز خواهد داشت تعادلی میان رویکرد بازار برای سرمایه‌گذاران و راضی نگه داشتن گروه‌های داخلی ایجاد کند، چراکه برپایی اقتصاد حول محور دولتی مانع رشد اقتصادی مناسب ایران است.شباهت‌های دوران اوج گرفتن چین با ایران به اندازه‌ای زیاد است که انتظار می‌رود در سال 2017، شرکت‌هایی که در بازار چین موفقیت‌هایی کسب کرده‌اند، احتمالا تبدیل به الگوی رشد برای شرکت‌های مشابه در ایران شوند.
* مطالب انتخاب شده از منابع خارجی الزاما بیان‌کننده دیدگاه‌های «آتیه‌نو» نیست
منبع: هفته نامه آتیه نو به نقل از اکونومیست
بازار سرمایهتامین ۲۴سرمایه‌گذاری صنعتی، کارآفرینی و استارت‌آپ‌ها
