شاید اگر «پتروشیمی» که این روزها به یمن یک وعده عجیب انتخاباتی به نقل محافل تبدیل شده است، در سال ۱۳۸۹ نیز چنین وضعیت و حساسیتی را در میان مردم یافته بود، هرگز تجربه تلخ خصوصی‌سازی این صنعت رخ نمی‌داد و امروز از شرکت مهم صنایع ملی پتروشیمی چیزی بیش از یک ساختمان در خیابان شیخ بهایی باقی مانده بود.