سیاستهای تجارت خارجی ایران که تحت فشار کمبود منابع ارزی و تحریمهای بینالمللی شکل گرفته، محدودیتهای شدیدی بر واردات اعمال کرده است. این در حالی است که این سیاستها به افزایش قاچاق، کاهش دسترسی به مواد اولیه، گرانی قیمتها و طولانی شدن زمان و هزینه تأمین کالا منجر شدهاند.